תהילים 107

1 הדו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃

خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است.

2 יאמרו גאולי יהוה אשר גאלם מיד צר׃

کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است

3 ומארצות קבצם ממזרח וממערב מצפון ומים׃

و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است.

4 תעו במדבר בישימון דרך עיר מושב לא מצאו׃

برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند،

5 רעבים גם צמאים נפשם בהם תתעטף׃

گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود.

6 ויצעקו אל יהוה בצר להם ממצוקותיהם יצילם׃

آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند.

7 וידריכם בדרך ישרה ללכת אל עיר מושב׃

8 יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند.

9 כי השביע נפש שקקה ונפש רעבה מלא טוב׃

او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند.

10 ישבי חשך וצלמות אסירי עני וברזל׃

آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند.

11 כי המרו אמרי אל ועצת עליון נאצו׃

12 ויכנע בעמל לבם כשלו ואין עזר׃

پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند.

13 ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃

آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید.

14 יוציאם מחשך וצלמות ומוסרותיהם ינתק׃

آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد.

15 יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند.

16 כי שבר דלתות נחשת ובריחי ברזל גדע׃

او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند.

17 אולים מדרך פשעם ומעונתיהם יתענו׃

افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند،

18 כל אכל תתעב נפשם ויגיעו עד שערי מות׃

اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید.

19 ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃

آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید.

20 ישלח דברו וירפאם וימלט משחיתותם׃

او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد.

21 יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

22 ויזבחו זבחי תודה ויספרו מעשיו ברנה׃

باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند.

23 יורדי הים באניות עשי מלאכה במים רבים׃

برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند.

24 המה ראו מעשי יהוה ונפלאותיו במצולה׃

آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند.

25 ויאמר ויעמד רוח סערה ותרומם גליו׃

به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت،

26 יעלו שמים ירדו תהומות נפשם ברעה תתמוגג׃

چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند

27 יחוגו וינועו כשכור וכל חכמתם תתבלע׃

و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند.

28 ויצעקו אל יהוה בצר להם וממצוקתיהם יוציאם׃

آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید.

29 יקם סערה לדממה ויחשו גליהם׃

خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت.

30 וישמחו כי ישתקו וינחם אל מחוז חפצם׃

آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند.

31 יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

32 וירממוהו בקהל עם ובמושב זקנים יהללוהו׃

باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند.

33 ישם נהרות למדבר ומצאי מים לצמאון׃

خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد.

34 ארץ פרי למלחה מרעת ישבי בה׃

زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند.

35 ישם מדבר לאגם מים וארץ ציה למצאי מים׃

اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود.

36 ויושב שם רעבים ויכוננו עיר מושב׃

گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند.

37 ויזרעו שדות ויטעו כרמים ויעשו פרי תבואה׃

آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند.

38 ויברכם וירבו מאד ובהמתם לא ימעיט׃

خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند.

39 וימעטו וישחו מעצר רעה ויגון׃

هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند،

40 שפך בוז על נדיבים ויתעם בתהו לא דרך׃

خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد.

41 וישגב אביון מעוני וישם כצאן משפחות׃

او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید.

42 יראו ישרים וישמחו וכל עולה קפצה פיה׃

نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد.

43 מי חכם וישמר אלה ויתבוננו חסדי יהוה׃

خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند.