< מִשְׁלֵי 1 >

משלי שלמה בן דוד מלך ישראל׃ 1
امثال سلیمان، پادشاه اسرائیل، که پسر داوود بود:
לדעת חכמה ומוסר להבין אמרי בינה׃ 2
این امثال به شما کمک خواهند کرد تا حکمت و ادب بیاموزید و بتوانید سخنان پرمغز را درک کنید.
לקחת מוסר השכל צדק ומשפט ומישרים׃ 3
آنها به شما یاد خواهند داد چگونه رفتار عاقلانه داشته باشید و با صداقت و عدالت و انصاف عمل کنید.
לתת לפתאים ערמה לנער דעת ומזמה׃ 4
این امثال به جاهلان حکمت می‌بخشند و به جوانان فهم و بصیرت.
ישמע חכם ויוסף לקח ונבון תחבלות יקנה׃ 5
با شنیدن و درک این امثال، حتی دانایان داناتر می‌شوند و دانشمندان چاره اندیشی کسب می‌کنند تا بتوانند معانی گفتار پیچیدهٔ حکیمان را بفهمند.
להבין משל ומליצה דברי חכמים וחידתם׃ 6
יראת יהוה ראשית דעת חכמה ומוסר אוילים בזו׃ 7
ترس خداوند سرآغاز دانش است. کسی که حکمت و ادب را خوار می‌شمارد، جاهل است.
שמע בני מוסר אביך ואל תטש תורת אמך׃ 8
ای جوان، نصیحت پدرت را بشنو و از تعلیم مادرت رویگردان نشو،
כי לוית חן הם לראשך וענקים לגרגרתיך׃ 9
زیرا سخنان ایشان مانند تاج و جواهر، سیرت تو را زیبا خواهند ساخت.
בני אם יפתוך חטאים אל תבא׃ 10
وقتی گناهکاران تو را وسوسه می‌کنند، تسلیم نشو.
אם יאמרו לכה אתנו נארבה לדם נצפנה לנקי חנם׃ 11
اگر آنها به تو بگویند: «بیا در کمین مردم بنشینیم و آنها را بکشیم
נבלעם כשאול חיים ותמימים כיורדי בור׃ (Sheol h7585) 12
و مانند قبر، آنها را ببلعیم و از هستی ساقط کنیم؛ (Sheol h7585)
כל הון יקר נמצא נמלא בתינו שלל׃ 13
از این راه ما اشیاء قیمتی فراوان به چنگ خواهیم آورد و خانه‌های خود را از این غنایم پر خواهیم ساخت؛
גורלך תפיל בתוכנו כיס אחד יהיה לכלנו׃ 14
هر چه به دست بیاوریم به تساوی بین خود تقسیم خواهیم کرد؛ پس بیا و با ما همدست شو!»
בני אל תלך בדרך אתם מנע רגלך מנתיבתם׃ 15
پسرم تو با آنها نرو و خود را از چنین افرادی دور نگه دار؛
כי רגליהם לרע ירוצו וימהרו לשפך דם׃ 16
زیرا آنها همیشه در پی گناه و قتل هستند.
כי חנם מזרה הרשת בעיני כל בעל כנף׃ 17
یک پرنده وقتی می‌بیند برایش دام گذاشته‌اند، از آن دوری می‌کند.
והם לדמם יארבו יצפנו לנפשתם׃ 18
ولی این افراد چنین نیستند. آنها خودشان را به دام می‌اندازند و با دست خود گور خود را می‌کنند.
כן ארחות כל בצע בצע את נפש בעליו יקח׃ 19
این است سرنوشت تمام کسانی که در پی سود نامشروع هستند. چنین اشخاص خود را نابود می‌کنند.
חכמות בחוץ תרנה ברחבות תתן קולה׃ 20
حکمت در کوچه‌ها ندا می‌دهد.
בראש המיות תקרא בפתחי שערים בעיר אמריה תאמר׃ 21
مردم را که در سر چهارراه‌ها و نزد دروازهٔ شهر جمع شده‌اند صدا کرده، می‌گوید:
עד מתי פתים תאהבו פתי ולצים לצון חמדו להם וכסילים ישנאו דעת׃ 22
«ای نادانان! تا کی می‌خواهید نادان بمانید؟ تا کی می‌خواهید دانایی را مسخره کنید و از آن متنفر باشید؟
תשובו לתוכחתי הנה אביעה לכם רוחי אודיעה דברי אתכם׃ 23
بیایید و مشورت مرا بپذیرید، و من روح خود را بر شما نازل خواهم کرد و شما را دانا خواهم ساخت.
יען קראתי ותמאנו נטיתי ידי ואין מקשיב׃ 24
«بارها شما را صدا کردم ولی توجه نکردید، التماس نمودم اما اعتنا ننمودید.
ותפרעו כל עצתי ותוכחתי לא אביתם׃ 25
شما نصیحت و نکوهش مرا نپذیرفتید.
גם אני באידכם אשחק אלעג בבא פחדכם׃ 26
من نیز به مصیبت شما خواهم خندید، و هنگامی که بلا دامنگیرتان شود شما را مسخره خواهم کرد،
בבא כשאוה פחדכם ואידכם כסופה יאתה בבא עליכם צרה וצוקה׃ 27
آری، وقتی بلا مانند طوفان شما را فرا گیرد و مصیبت مثل گردباد شما را احاطه کند، و سختی و بدبختی شما را از پای درآورد.
אז יקראנני ולא אענה ישחרנני ולא ימצאנני׃ 28
«هنگامی که آنها فریاد برآورند، به دادشان نخواهم رسید، و اگرچه با اشتیاق به دنبالم بگردند، مرا نخواهند یافت؛
תחת כי שנאו דעת ויראת יהוה לא בחרו׃ 29
زیرا از دانایی متنفر بوده‌اند و از خداوند اطاعت نکرده‌اند.
לא אבו לעצתי נאצו כל תוכחתי׃ 30
نصیحت مرا گوش نگرفته‌اند و نکوهش مرا نپذیرفته‌اند.
ויאכלו מפרי דרכם וממעצתיהם ישבעו׃ 31
بنابراین ثمرهٔ راهی را که در پیش گرفته‌اند خواهند دید.
כי משובת פתים תהרגם ושלות כסילים תאבדם׃ 32
زیرا سرکشی احمقان، ایشان را خواهد کشت و بی‌خیالی نادانان آنها را از پای در خواهد آورد.
ושמע לי ישכן בטח ושאנן מפחד רעה׃ 33
ولی همهٔ کسانی که به من گوش دهند، از هیچ بلایی نخواهند ترسید و در امنیت زندگی خواهند کرد.»

< מִשְׁלֵי 1 >