< Psalmów 106 >
1 Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Halleluja! Kiittäkää Herraa, sillä hän on hyvä, sillä hänen armonsa pysyy iankaikkisesti.
2 Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
Kuka voi kertoa Herran voimalliset teot, julistaa kaiken hänen ylistyksensä?
3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
Autuaat ne, jotka noudattavat oikeutta, jotka aina tekevät vanhurskauden!
4 Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
Muista minua, Herra, armolla, jota kansallesi osoitat, etsi minua avullasi,
5 Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
että minä näkisin sinun valittujesi onnen, iloitsisin sinun kansasi ilolla, kerskaisin sinun perintöosasi kanssa.
6 Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
Me olemme tehneet syntiä isäimme kanssa, me olemme pahoin tehneet ja olleet jumalattomat.
7 Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
Eivät meidän isämme Egyptissä painaneet mieleensä sinun ihmeitäsi, eivät muistaneet sinun monia armotekojasi, vaan niskoittelivat meren rannalla, Kaislameren rannalla.
8 A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
Kuitenkin hän pelasti heidät nimensä tähden, tehdäkseen voimansa tiettäväksi.
9 Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
Hän nuhteli Kaislamerta, ja se kuivui. Hän kuljetti heitä syvyyksissä niinkuin erämaassa.
10 A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
Hän pelasti heidät vihamiehen kädestä ja lunasti heidät vihollisen vallasta.
11 W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
Vedet peittivät heidän ahdistajansa, ei yhtäkään niistä jäänyt jäljelle.
12 A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
Silloin he uskoivat hänen sanansa, veisasivat hänen ylistystään.
13 Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
Mutta pian he unhottivat hänen tekonsa eivätkä odottaneet hänen neuvoansa.
14 Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
Heissä syttyi himo erämaassa, ja he kiusasivat Jumalaa autiossa maassa.
15 I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
Ja hän antoi heille, mitä he pyysivät, mutta lähetti heihin hivuttavan taudin.
16 Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
Ja heissä syttyi leirissä kateus Moosesta vastaan ja Aaronia, Herran pyhää, vastaan.
17 Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
Mutta maa aukeni ja nieli Daatanin ja peitti Abiramin joukkion.
18 I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
Ja heidän joukkiossaan syttyi tuli, liekki poltti jumalattomat.
19 Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
He tekivät vasikan Hoorebin juurella ja kumarsivat valettua kuvaa;
20 I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
he vaihtoivat Kunniansa ruohoa syövän härän kuvaan.
21 Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
He unhottivat Jumalan, pelastajansa, joka oli tehnyt Egyptissä suuria tekoja,
22 Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
ihmeitä Haamin maassa, peljättäviä tekoja Kaislameren rannalla.
23 Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
Silloin hän aikoi hävittää heidät, mutta Mooses, hänen valittunsa, seisoi suojana hänen edessään ja käänsi pois hänen vihansa tuhoa tuottamasta.
24 Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
He pitivät halpana ihanan maan eivätkä uskoneet hänen sanaansa.
25 I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
He napisivat teltoissansa eivätkä kuulleet Herran ääntä.
26 Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
Silloin hän nosti kätensä heitä vastaan kaataakseen heidät erämaassa,
27 A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
kaataakseen heidän jälkeläisensä pakanain seassa ja hajottaakseen heidät pakanamaihin.
28 Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
He antautuivat palvelemaan Baal-Peoria ja söivät kuolleitten jumalien uhreja.
29 A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
He vihoittivat hänet teoillansa, ja niin vitsaus alkoi riehua heidän keskuudessaan.
30 Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
Mutta Piinehas astui esiin ja pani tuomion toimeen, ja vitsaus taukosi.
31 Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
Ja se luettiin hänelle vanhurskaudeksi, polvesta polveen, iankaikkisesti.
32 Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
He vihoittivat hänet Meriban vetten luona, ja Mooseksen kävi pahoin heidän tähtensä.
33 Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
Sillä he niskoittelivat Jumalan Henkeä vastaan, ja hän puhui huulillaan ajattelemattomasti.
34 Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
He eivät hävittäneet niitä kansoja, jotka Herra oli käskenyt heidän hävittää,
35 Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
vaan pitivät yhteyttä pakanain kanssa ja oppivat heidän tekonsa.
36 I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
He palvelivat heidän jumalankuviansa, ja niistä tuli heille paula.
37 Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
Ja he uhrasivat poikiansa ja tyttäriänsä riivaajille.
38 I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
He vuodattivat viatonta verta, poikiensa ja tyttäriensä verta, uhraten heidät Kanaanin epäjumalille, ja maa saastui veriveloista.
39 I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
Näin he saastuttivat itsensä töillään ja olivat haureelliset teoissansa.
40 Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
Ja Herran viha syttyi hänen kansaansa vastaan, ja hän kyllästyi perintöosaansa.
41 I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
Ja hän jätti heidät pakanain käsiin, ja heidän vihamiehensä vallitsivat heitä.
42 I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
Heidän vihollisensa ahdistivat heitä, ja heidän täytyi painua niiden käden alle.
43 Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
Monet kerrat hän pelasti heidät, mutta he olivat uppiniskaiset omassa neuvossaan ja sortuivat pahain tekojensa tähden.
44 A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
Mutta hän katsoi heihin heidän ahdistuksessaan, kun hän kuuli heidän valitushuutonsa.
45 Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
Ja hän muisti heidän hyväkseen liittonsa ja armahti heitä suuressa laupeudessansa.
46 Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
Ja hän salli heidän saada armon kaikilta, jotka olivat vieneet heidät vankeuteen.
47 Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
Pelasta meidät, Herra, meidän Jumalamme, ja kokoa meidät pakanain seasta, että me kiittäisimme sinun pyhää nimeäsi ja kerskauksemme olisi, että me sinua ylistämme.
48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.
Kiitetty olkoon Herra, Israelin Jumala, iankaikkisesta iankaikkiseen. Ja kaikki kansa sanokoon: "Amen. Halleluja!"