Psalmów 107
1 Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Kiittäkää Herraa, sillä hän on hyvä, sillä hänen armonsa pysyy iankaikkisesti.
2 Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
Niin sanokoot Herran lunastetut, jotka hän on lunastanut ahdistuksen alta
3 A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
ja koonnut pakanamaista, idästä ja lännestä, pohjoisesta ja meren puolelta.
4 Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
He harhailivat erämaassa, autiossa, tiettömässä maassa, löytämättä asuttua kaupunkia.
5 Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
Heidän oli nälkä ja jano, heidän sielunsa nääntyi heissä.
6 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
Mutta hädässänsä he huusivat Herraa, ja hän pelasti heidät heidän ahdistuksistaan.
7 I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
Ja hän ohjasi heidät oikealle tielle, niin että he pääsivät asuttuun kaupunkiin.
8 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
Kiittäkööt he Herraa hänen armostansa, hänen ihmeellisistä teoistaan ihmislapsia kohtaan.
9 Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
Sillä hän ravitsee nääntyvän sielun ja täyttää nälkäisen sielun hyvyydellä.
10 Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
He istuivat pimeydessä ja synkeydessä, vangittuina kurjuuteen ja rautoihin,
11 Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
koska olivat niskoitelleet Jumalan käskyjä vastaan ja katsoneet halvaksi Korkeimman neuvon.
12 Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
Hän masensi heidän sydämensä kärsimyksellä; he sortuivat, eikä ollut auttajaa.
13 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
Mutta hädässänsä he huusivat Herraa, ja hän pelasti heidät heidän ahdistuksistaan.
14 Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
Hän vei heidät ulos pimeydestä ja synkeydestä, hän katkaisi heidän kahleensa.
15 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Kiittäkööt he Herraa hänen armostansa ja hänen ihmeellisistä teoistaan ihmislapsia kohtaan.
16 Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
Sillä hän särkee vaskiset ovet ja rikkoo rautaiset salvat.
17 Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
He olivat hulluja, sillä heidän vaelluksensa oli syntinen, ja he kärsivät vaivaa pahojen tekojensa tähden.
18 Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
Heidän sielunsa inhosi kaikkea ruokaa, ja he olivat lähellä kuoleman portteja.
19 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Mutta hädässänsä he huusivat Herraa, ja hän pelasti heidät heidän ahdistuksistaan.
20 Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
Hän lähetti sanansa ja paransi heidät ja pelasti heidät haudasta.
21 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
Kiittäkööt he Herraa hänen armostansa ja hänen ihmeellisistä teoistaan ihmislapsia kohtaan.
22 I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
Uhratkoot kiitosuhreja ja kertokoot riemuiten hänen töitään.
23 Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
He lähtivät laivoilla merelle ja kävivät kauppaa suurilla vesillä.
24 Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
He näkivät Herran työt ja hänen ihmeelliset tekonsa meren syvyyksissä.
25 Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
Hän sanoi sanansa ja nosti myrskytuulen, joka kohotti korkealle sen aallot.
26 Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
He kohosivat taivasta kohti, he vajosivat syvyyksiin; heidän sielunsa menehtyi tuskasta.
27 Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
He horjuivat ja hoippuivat kuin juopunut, ja kaikki heidän taitonsa hämmentyi.
28 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Mutta hädässänsä he huusivat Herraa, ja hän päästi heidät heidän ahdistuksistaan.
29 Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
Hän tyynnytti myrskyn, ja meren aallot hiljenivät.
30 I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
He iloitsivat, kun tuli tyyni, ja hän vei heidät toivottuun satamaan.
31 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Kiittäkööt he Herraa hänen armostansa ja hänen ihmeellisistä teoistaan ihmislapsia kohtaan.
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
Kunnioittakoot häntä kansan seurakunnassa ja vanhinten kokouksessa häntä ylistäkööt.
33 Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
Hän muutti virrat erämaaksi ja vesilähteet kuivaksi maaksi,
34 Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
hedelmällisen maan suola-aroksi, sen asukasten pahuuden tähden.
35 Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
Hän muutti erämaan vesilammikoiksi ja kuivan maan vesilähteiksi.
36 I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
Ja hän asetti nälkäiset sinne asumaan ja he rakensivat kaupungin asuaksensa.
37 Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
Ja he kylvivät peltoja ja istuttivat viinitarhoja, jotka tuottivat satoisan hedelmän.
38 Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
Hän siunasi heitä, ja he lisääntyivät suuresti, ja hän antoi heille paljon karjaa.
39 Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
Ja kun he vähentyivät ja vaipuivat onnettomuuden ja huolten painon alla,
40 Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
niin hän, joka vuodattaa ylenkatsetta ruhtinasten päälle ja panee heidät harhailemaan tiettömissä autiomaissa,
41 Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
hän kohotti köyhän kurjuudesta ja teki suvut suuriksi kuin lammaslaumat.
42 To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
Oikeamieliset näkevät sen ja riemuitsevat, ja kaiken vääryyden täytyy tukkia suunsa.
43 Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
Joka viisas on, se ottakoon näistä vaarin ja ajatelkoon Herran armotekoja.
