مزامیر 2
| چرا قومها شورش میکنند؟ چرا ملتها بیجهت توطئه میچینند؟ | 1 |
¿Por qué se amotinan las gentes, y las naciones traman vanos proyectos?
| پادشاهان جهان صفآرایی کردهاند و رهبران ممالک با هم مشورت میکنند بر ضد خداوند و مسیح او. | 2 |
Se han levantado los reyes de la tierra, y a una se confabulan los príncipes contra Yahvé y contra su Ungido.
| آنها میگویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!» | 3 |
“Rompamos (dicen) sus coyundas, y arrojemos lejos de nosotros sus ataduras.”
| اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشههای آنان میخندد. | 4 |
El que habita en los cielos ríe, el Señor se burla de ellos.
| سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ میکند و به وحشت میاندازد. | 5 |
A su tiempo les hablará en su ira, y en su indignación los aterrará:
| خداوند میفرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشاندهام!» | 6 |
“Pues bien, soy Yo quien he constituido a mi Rey sobre Sión, mi santo monte.”
| پادشاه میگوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شدهام. | 7 |
¡Yo promulgaré ese decreto de Yahvé! Él me ha dicho: “Tú eres mi Hijo, Yo mismo te he engendrado en este día.
| از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت. | 8 |
Pídeme y te daré en herencia las naciones, y en posesión tuya los confines de la tierra,
| تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“» | 9 |
Con cetro de hierro los gobernarás, los harás pedazos como a un vaso de alfarero.”
| بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید! | 10 |
Ahora, pues, oh reyes, comprended, instruíos, vosotros que gobernáis la tierra.
| با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛ | 11 |
Sed siervos de Yahvé con temor y alabadle, temblando, besad sus pies,
| پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه میبرند. | 12 |
antes que se irrite y vosotros erréis el camino, pues su ira se encenderá pronto. ¡Dichoso quien haya hecho de Él su refugio!
