مزامیر 147

1 خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!

¡Hallelú Yah! Alabad a Yahvé porque es bueno; salmodiad al Dios nuestro porque es amable; bien le está a Él la alabanza.

2 خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

Es Yahvé quien reconstruye a Jerusalén, y congrega a los dispersos de Israel;

3 او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.

Él quien sana a los de corazón llagado, y venda sus heridas;

4 خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.

Él quien fija el número de las estrellas, y a cada una llama por su nombre.

5 خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.

Grande es nuestro Señor, poderoso en fuerza; y su sabiduría no tiene medida.

6 او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.

Yahvé levanta a los humildes, y abaja hasta la tierra a los impíos.

7 خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!

Ensalzad a Yahvé con acciones de gracias, cantad al son de la cítara salmos a nuestro Dios,

8 او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،

que cubre el cielo de nubes, y prepara la lluvia para la tierra; que en los montes hace brotar hierba, y plantas para servir al hombre;

9 به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.

que da su alimento a los ganados, y a las crías de los cuervos que pían.

10 خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛

Él no se deleita en el vigor del caballo, ni le agradan los músculos del hombre.

11 خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.

La complacencia de Yahvé está en los que le temen, los que se fían en su bondad.

12 ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!

Da gloria a Yahvé, oh Jerusalén; alaba, oh Sión, a tu Dios.

13 زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.

Porque Él ha asegurado los cerrojos de tus puertas; ha bendecido tus hijos dentro de ti.

14 او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.

Él ha puesto paz en tus fronteras, y te alimenta de la flor del trigo.

15 خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.

Él manda sus órdenes a la tierra; su palabra corre veloz.

16 او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.

Él derrama la nieve como copos de lana; esparce como ceniza la escarcha.

17 خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟

Él echa su hielo como bocados de pan; ¿quién resistiría su frío?

18 سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.

Él envía su palabra y los derrite; hace soplar el viento, y las aguas corren.

19 او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.

Él dio a conocer su palabra a Jacob; sus estatutos y sus mandatos a Israel.

20 این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!

No hizo tal con ninguno de los otros pueblos; a ellos no les manifestó sus disposiciones. ¡Hallelú Yah!