< مزامیر 130 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم. 1
Cántico gradual. Desde lo más profundo clamo a Ti, Yahvé,
خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده! 2
Señor, oye mi voz. Estén tus oídos atentos al grito de mi súplica.
ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟ 3
Si Tú recordaras las iniquidades, oh Yah, Señor ¿quién quedaría en pie?
اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم. 4
Mas en Ti esta el perdón de los pecados, a fin de que se te venere.
من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام. 5
Espero en Yahvé, mi alma confía en su palabra. Aguardando está
آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند. 6
mi alma al Señor, más que los centinelas el alba. Más que los centinelas con la aurora
ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد. 7
cuenta Israel con Yahvé, porque en Yahvé está la misericordia, y con Él copiosa redención.
خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد. 8
Y Él mismo redimirá a Israel de todas sus iniquidades.

< مزامیر 130 >