תהילים 35

1 לדוד ריבה יהוה את יריבי לחם את לחמי׃

مزمور داوود. ای خداوند، با دشمنانم دشمنی کن و با کسانی که با من می‌جنگند، بجنگ.

2 החזק מגן וצנה וקומה בעזרתי׃

زرۀ خود را بپوش و سپر خود را بردار و به کمک من بیا.

3 והרק חנית וסגר לקראת רדפי אמר לנפשי ישעתך אני׃

نیزهٔ خود را به دست گیر و راه آنانی را که مرا تعقیب می‌کنند، ببند. به من اطمینان بده که مرا نجات خواهی داد.

4 יבשו ויכלמו מבקשי נפשי יסגו אחור ויחפרו חשבי רעתי׃

آنانی که قصد جان مرا دارند، خجل و رسوا شوند؛ آنانی که بدخواه من هستند شکست خورده، خوار و سرافکنده شوند.

5 יהיו כמץ לפני רוח ומלאך יהוה דוחה׃

همچون کاه در برابر باد پراکنده شوند و فرشتهٔ خداوند آنها را براند.

6 יהי דרכם חשך וחלקלקות ומלאך יהוה רדפם׃

وقتی فرشته آنها را تعقیب می‌کند، راه آنها تاریک و لغزنده شود تا نتوانند فرار کنند.

7 כי חנם טמנו לי שחת רשתם חנם חפרו לנפשי׃

زیرا بی‌جهت برای من دام نهادند و چاهی عمیق کندند تا در آن گرفتار شوم.

8 תבואהו שואה לא ידע ורשתו אשר טמן תלכדו בשואה יפל בה׃

باشد که ناگهان بلایی بر آنها نازل شود و در دامی که نهاده‌اند و چاهی که کنده‌اند، خود گرفتار شوند.

9 ונפשי תגיל ביהוה תשיש בישועתו׃

و اما جان من از وجود خداوند شادی خواهد کرد و به سبب نجاتی که او می‌دهد خوشحال خواهد شد.

10 כל עצמותי תאמרנה יהוה מי כמוך מציל עני מחזק ממנו ועני ואביון מגזלו׃

با تمام وجودم می‌گویم: «کیست مانند تو، ای خداوند؟ تو ضعیف را از دست زورگو نجات می‌دهی و مظلوم را از چنگ ظالم می‌رهانی.»

11 יקומון עדי חמס אשר לא ידעתי ישאלוני׃

شاهدان بیرحم علیه من برخاسته‌اند و مرا به چیزهایی متهم می‌کنند که روحم از آنها بی‌خبر است.

12 ישלמוני רעה תחת טובה שכול לנפשי׃

نیکی مرا با بدی پاسخ می‌دهند و جان مرا می‌رنجانند.

13 ואני בחלותם לבושי שק עניתי בצום נפשי ותפלתי על חיקי תשוב׃

و اما من، وقتی آنها بیمار بودند لباس عزا پوشیدم، جان خود را با روزه رنج دادم و برایشان دعا کردم.

14 כרע כאח לי התהלכתי כאבל אם קדר שחותי׃

مانند یک دوست و برادر برای آنها دل سوزاندم؛ چنان اندوهگین بودم که گویی مادرم را از دست داده‌ام!

15 ובצלעי שמחו ונאספו נאספו עלי נכים ולא ידעתי קרעו ולא דמו׃

اما وقتی من در زحمت افتادم، آنها شاد و خندان علیه من جمع شدند. حتی کسانی که نمی‌شناختم به من حمله‌ور شدند و بی‌وقفه به من ناسزا گفتند.

16 בחנפי לעגי מעוג חרק עלי שנימו׃

آری، مرا استهزا کردند و مانند آدمهای هرزه به من دشنام دادند.

17 אדני כמה תראה השיבה נפשי משאיהם מכפירים יחידתי׃

خداوندا، تا به کی نظاره‌گر خواهی بود؟ جانم را از شرّ آنها رهایی ده؛ زندگی مرا از دست این شیران درنده نجات ده.

18 אודך בקהל רב בעם עצום אהללך׃

آنگاه در میان جماعت بزرگ، تو را ستایش خواهم نمود و در حضور مردم، تو را سپاس خواهم گفت.

19 אל ישמחו לי איבי שקר שנאי חנם יקרצו עין׃

نگذار کسانی که بی‌جهت با من دشمنی می‌کنند به من بخندند و آنانی که از من متنفرند، مسخره‌ام کنند.

20 כי לא שלום ידברו ועל רגעי ארץ דברי מרמות יחשבון׃

سخنان آنان دوستانه نیست؛ آنها بر ضد کسانی که صلح‌جو هستند و زندگی آرامی دارند افترا می‌زنند.

21 וירחיבו עלי פיהם אמרו האח האח ראתה עינינו׃

به من می‌گویند: «ما با چشمان خود دیدیم که چه کردی!»

22 ראיתה יהוה אל תחרש אדני אל תרחק ממני׃

اما تو، ای خداوند، از همه چیز آگاهی؛ پس اینچنین ساکت نباش؛ ای خداوند، از من دور مباش!

23 העירה והקיצה למשפטי אלהי ואדני לריבי׃

ای یهوه خدای من، برخیز و به دادم برس و از حق من دفاع کن!

24 שפטני כצדקך יהוה אלהי ואל ישמחו לי׃

ای یهوه خدای من، بر طبق عدالت خود، در مورد من داوری کن و نگذار دشمنانم به من بخندند.

25 אל יאמרו בלבם האח נפשנו אל יאמרו בלענוהו׃

نگذار در دل خود بگویند: «ما به آرزوی خود رسیدیم! او را شکست دادیم!»

26 יבשו ויחפרו יחדו שמחי רעתי ילבשו בשת וכלמה המגדילים עלי׃

آنانی که از ناکامی و بدبختی من شاد شده‌اند، خود خجل و شرمنده شوند؛ کسانی که خود را از من برتر و بزرگتر می‌دانند، سرافکنده و رسوا گردند.

27 ירנו וישמחו חפצי צדקי ויאמרו תמיד יגדל יהוה החפץ שלום עבדו׃

اما آنانی که می‌خواهند حقم به من داده شود، شاد و خرم باشند و پیوسته بگویند: «خداوند بزرگ است و خواستار سلامتی و موفقیتِ خدمتگزار خود می‌باشد.»

28 ולשוני תהגה צדקך כל היום תהלתך׃

آنگاه من عدالت تو را بیان خواهم کرد و تمام روز تو را سپاس خواهم گفت.