< איוב 39 >

הידעת עת לדת יעלי סלע חלל אילות תשמר׃ 1
آیا زمان زاییدن بز کوهی را می‌دانی؟ آیا وضع حمل آهو را با چشم خود دیده‌ای؟
תספר ירחים תמלאנה וידעת עת לדתנה׃ 2
آیا می‌دانی چند ماه طول می‌کشد تا بچه‌های خود را زاییده از بارداری فارغ شوند؟
תכרענה ילדיהן תפלחנה חבליהם תשלחנה׃ 3
יחלמו בניהם ירבו בבר יצאו ולא שבו למו׃ 4
بچه‌های آنها در صحرا رشد می‌کنند، سپس والدین خود را ترک نموده، دیگر نزدشان برنمی‌گردند.
מי שלח פרא חפשי ומסרות ערוד מי פתח׃ 5
چه کسی خر وحشی را رها کرده است؟ چه کسی بندهای او را گشوده است؟
אשר שמתי ערבה ביתו ומשכנותיו מלחה׃ 6
من بیابانها و شوره‌زارها را مسکن آنها ساخته‌ام.
ישחק להמון קריה תשאות נוגש לא ישמע׃ 7
از سر و صدای شهر بیزارند و کسی نمی‌تواند آنها را رام کند.
יתור הרים מרעהו ואחר כל ירוק ידרוש׃ 8
دامنهٔ کوهها چراگاه آنهاست و در آنجا هر سبزه‌ای پیدا کنند می‌خورند.
היאבה רים עבדך אם ילין על אבוסך׃ 9
آیا گاو وحشی راضی می‌شود تو را خدمت کند؟ آیا او کنار آخور تو می‌ایستد؟
התקשר רים בתלם עבתו אם ישדד עמקים אחריך׃ 10
آیا می‌توانی گاو وحشی را با طناب ببندی تا زمینت را شخم بزند؟
התבטח בו כי רב כחו ותעזב אליו יגיעך׃ 11
آیا صرفاً به خاطر قوت زیادش می‌توانی به او اعتماد کنی و کار خودت را به او بسپاری؟
התאמין בו כי ישוב זרעך וגרנך יאסף׃ 12
آیا می‌توانی او را بفرستی تا محصول تو را بیاورد و در خرمنگاه جمع کند؟
כנף רננים נעלסה אם אברה חסידה ונצה׃ 13
شترمرغ با غرور بالهایش را تکان می‌دهد، ولی نمی‌تواند مانند لک‌لک پرواز کند.
כי תעזב לארץ בציה ועל עפר תחמם׃ 14
شترمرغ تخمهای خود را روی زمین می‌گذارد تا خاک آنها را گرم کند.
ותשכח כי רגל תזורה וחית השדה תדושה׃ 15
او فراموش می‌کند که ممکن است کسی بر آنها پا بگذارد و آنها را له کند و یا حیوانات وحشی آنها را از بین ببرند.
הקשיח בניה ללא לה לריק יגיעה בלי פחד׃ 16
او نسبت به جوجه‌هایش چنان بی‌توجه است که گویی مال خودش نیستند، و اگر بمیرند اعتنایی نمی‌کند؛
כי השה אלוה חכמה ולא חלק לה בבינה׃ 17
زیرا من او را از فهم و شعور محروم کرده‌ام.
כעת במרום תמריא תשחק לסוס ולרכבו׃ 18
ولی هر وقت بالهایش را باز می‌کند تا بدود هیچ اسب و سوارکاری به پایش نمی‌رسد.
התתן לסוס גבורה התלביש צוארו רעמה׃ 19
آیا قوت اسب را تو به او داده‌ای؟ یا تو گردنش را با یال پوشانیده‌ای؟
התרעישנו כארבה הוד נחרו אימה׃ 20
آیا تو به او توانایی بخشیده‌ای تا چون ملخ خیز بردارد و با خُرناسِ مهیبش وحشت ایجاد کند؟
יחפרו בעמק וישיש בכח יצא לקראת נשק׃ 21
ببین چگونه سم خود را به زمین می‌کوبد و از قدرت خویش لذت می‌برد. هنگامی که به جنگ می‌رود نمی‌هراسد؛ تیغ شمشیر و رگبار تیر و برق نیزه او را به عقب بر نمی‌گرداند.
ישחק לפחד ולא יחת ולא ישוב מפני חרב׃ 22
עליו תרנה אשפה להב חנית וכידון׃ 23
ברעש ורגז יגמא ארץ ולא יאמין כי קול שופר׃ 24
وحشیانه سم بر زمین می‌کوبد و به مجرد نواخته شدن شیپور حمله، به میدان کارزار یورش می‌برد.
בדי שפר יאמר האח ומרחוק יריח מלחמה רעם שרים ותרועה׃ 25
با شنیدن صدای شیپور، شیهه برمی‌آورد و بوی جنگ را از فاصلهٔ دور استشمام می‌کند. از غوغای جنگ و فرمان سرداران به وجد می‌آید.
המבינתך יאבר נץ יפרש כנפו לתימן׃ 26
آیا تو به شاهین یاد داده‌ای که چگونه بپرد و بالهایش را به سوی جنوب پهن کند؟
אם על פיך יגביה נשר וכי ירים קנו׃ 27
آیا به فرمان توست که عقاب بر فراز قله‌ها به پرواز در می‌آید تا در آنجا آشیانهٔ خود را بسازد؟
סלע ישכן ויתלנן על שן סלע ומצודה׃ 28
ببین چگونه روی صخره‌ها آشیانه می‌سازد و بر قله‌های بلند زندگی می‌کند
משם חפר אכל למרחוק עיניו יביטו׃ 29
و از آن فاصلهٔ دور، شکار خود را زیر نظر می‌گیرد.
ואפרחו יעלעו דם ובאשר חללים שם הוא׃ 30
ببین چگونه دور اجساد کشته شده را می‌گیرد و جوجه‌هایشان خون آنها را می‌خورد.

< איוב 39 >