Psalms 50
1 A PSALM OF ASAPH. The God of gods—YHWH—has spoken, And He calls to the earth From the rising of the sun to its going in.
Drottinn er alvaldur Guð. Hann kallar þjóð sína saman úr austri og vestri.
2 From Zion, the perfection of beauty, God shone.
Dýrð Guðs ljómar frá musteri hans á Síonfjalli.
3 Our God comes, and is not silent, Fire devours before Him, And around Him it has been very tempestuous.
Hann birtist í þrumugný, umlukinn eyðandi eldi og stormviðri.
4 He calls to the heavens from above, And to the earth, to judge His people.
Hann er kominn til að dæma lýð sinn. Hróp hans heyrist á himni og jörðu:
5 Gather My saints to Me, Making covenant with Me over a sacrifice.
„Safnið saman þjóð minni sem með fórnunum á altari mínu hefur gert sáttmála við mig.“
6 And the heavens declare His righteousness, For God Himself is judging. (Selah)
Guð mun dæma réttláta dóma. Himinninn vitnar um réttlæti hans.
7 Hear, O My people, and I speak, O Israel, and I testify against you, God—I [am] your God.
Hlusta þú, þjóð mín! Ég er þinn Guð! Taktu eftir úrskurði mínum:
8 I do not reprove you for your sacrifices, Indeed, your burnt-offerings [Are] continually before Me.
Fórnir þínar tek ég gildar. Þar hefur þú sýnt trúfesti.
9 I do not take a bullock from your house, [Or] male goats from your folds.
En ég girnist þó ekki uxa þína og geitur,
10 For every beast of the forest [is] Mine, The livestock on the hills of oxen.
því að öll dýr jarðarinnar tilheyra mér!
11 I have known every bird of the mountains, And the wild beast of the field [is] with Me.
Hjarðirnar á fjöllunum og fuglar loftsins – allt er það mitt.
12 If I am hungry I do not tell [it] to you, For the world and its fullness [is] Mine.
Væri ég hungraður, segði ég þér ekki frá því – allt á jörðu er mitt, ekkert er undan skilið.
13 Do I eat the flesh of bulls, And drink the blood of male goats?
Nei, ég þrái ekki kjötfórnir þínar og blóðfórnir,
14 Sacrifice to God confession, And complete your vows to the Most High.
heldur þakklæti og orðheldni.
15 And call Me in a day of adversity, I deliver you, and you honor Me.
Ákallaðu mig á degi neyðarinnar og þá mun ég frelsa þig. Og þú skalt vegsama mig. Já, þetta skaltu gera.
16 And to the wicked God has said: What to you—to recount My statutes? That you lift up My covenant on your mouth?
En við hina óguðlegu segir Drottinn: „Hættið að þylja upp lögmál mitt og heimta af mér,
17 Indeed, you have hated instruction, And cast My words behind you.
þið sem hafnið aga og lítilsvirðið boðorð mín.
18 If you have seen a thief, Then you are pleased with him, And your portion [is] with adulterers.
Þið aðstoðið þjófinn og samneytið hórkörlum.
19 You have sent forth your mouth with evil, And your tongue joins deceit together,
Þið bölvið og ljúgið
20 You sit, you speak against your brother, You give slander against a son of your mother.
og baktalið bróður ykkar.
21 These you did, and I kept silent, You have thought that I am like you, I reprove you, and set in array before your eyes.
Þannig ferst ykkur og svo á ég að þegja?! Er ég þá eins og þið? Nei, ég mun hegna ykkur svo ekki verður um villst.
22 Now understand this, You who are forgetting God, Lest I tear, and there is no deliverer.
En þið sem gleymduð Guði, fáið eitt tækifæri enn, síðan læt ég eyðinguna koma og þá er allt um seinan.
23 He who is sacrificing praise honors Me, As for him who makes a way, I cause him to look on the salvation of God!
Sá sem færir þakkargjörð að fórn, heiðrar mig. Og þeir sem breyta eftir orðum mínum fá að sjá hjálpræði mitt.“
