< Psalms 49 >
1 TO THE OVERSEER. A PSALM OF THE SONS OF KORAH. Hear this, all you peoples, Give ear, all you inhabitants of the world.
Hlustið nú háir og lágir, ríkir og fátækir.
2 Both low and high, together rich and needy.
Allir heimsbúar hlýðið á.
3 My mouth speaks wise things, And the meditations of my heart [are] things of understanding.
Ég tala til ykkar vísdómsorð.
4 I incline my ear to an allegory, I open my riddle with a harp:
Með undirleik hörpu kveð ég um hyggindi, veiti svör við spurningum lífsins:
5 Why do I fear in days of evil? The iniquity of my supplanters surrounds me.
Láttu ekki ógæfuna hræða þig, né óvini sem umkringja þig með illsku!
6 Those trusting on their wealth, And in the multitude of their riches, Show themselves foolish.
Auðæfum sínum treysta þeir og stæra sig af miklu ríkidæmi
7 A brother ransoms no one at all, He does not give to God his atonement.
en þó gæti enginn þeirra greitt Guði lausnargjald fyrir bróður sinn, keypt hann lausan.
8 And precious [is] the redemption of their soul, And it has ceased for all time.
Sál mannsins er dýrmætari en svo að hún verði keypt fyrir fé.
9 And still he lives forever, He does not see the pit.
Auður alls heimsins hrekkur ekki til að kaupa einum manni líf og forða honum frá gröfinni.
10 For he sees wise men die, Together the foolish and brutish perish, And have left their wealth to others.
Þið auðmenn og vitringar og aðrir sem hreykið ykkur hátt, þið munuð farast eins og aðrir menn. Þið hafið enga kröfu til lífsins fremur en fífl og fáráðlingar. Þið verðið að eftirláta öðrum auð ykkar.
11 Their heart [is that] their houses [are] for all time, Their dwelling places from generation to generation. They proclaimed their names over the lands.
Hús og eignir bera nöfn ykkar rétt eins og þið ætlið að búa þar að eilífu!
12 And man does not remain in honor, He has been like the beasts, they have been cut off.
Nei, maðurinn verður að deyja. Hann er eins og skepnurnar, þrátt fyrir frægð sína og frama.
13 This their way [is] folly for them, And their posterity are pleased with their sayings. (Selah)
Slík verða afdrif hinna hrokafullu en samt mun þeirra getið með virðingu þegar þeir eru dauðir.
14 They have set themselves as sheep for Sheol, Death afflicts them, And the upright rule over them in the morning, And their form [is] for consumption. Sheol [is] a dwelling for him. (Sheol )
En þeir fá ekki umflúið dauðann. Þegar upp er staðið verða hinir vondu að þjóna hinum góðu. Vald auðsins er þeim gagnslaust í dauðanum og ekki taka þeir auðæfi sín með sér. (Sheol )
15 Only, God ransoms my soul from the hand of Sheol, For He receives me. (Selah) (Sheol )
En hvað um mig? Guð mun leysa sál mína frá dauða og frelsa mig úr helju. (Sheol )
16 Do not fear when one makes wealth, When the glory of his house is abundant,
Vertu ekki gramur þótt einhver verði ríkur og reisi sér glæsihöll.
17 For at his death he receives nothing, His glory does not go down after him.
Ekkert af því mun hann taka með sér í gröfina, ekki einu sinni frægð sína!
18 For he blesses his soul in his life (And they praise you when you do well for yourself).
Í lifanda lífi telur hann sig heppinn og heimurinn klappar honum lof í lófa,
19 It comes to the generation of his fathers, They do not see the light forever.
en þó deyr hann eins og aðrir og hverfur inn í myrkrið.
20 Man in honor, who does not understand, Has been like the beasts, they have been cut off!
Sá sem elskar eigin lofstír deyr eins og skepnan, þrátt fyrir frægð sína og frama.