Psalms 12

1 TO THE OVERSEER. ON THE EIGHTH. A PSALM OF DAVID. Save, YHWH, for the saintly has failed, For the steadfast have ceased From the sons of men:

Drottinn! Hjálpa þú! Hinum trúuðu fækkar óðum. Hvar eru þeir sem hægt er að treysta?

2 They each speak vanity with his neighbor, Lip of flattery! With heart and heart they speak.

Allir ljúga og iðka svik og pretti, en einlægnin virðist fokin út í veður og vind.

3 YHWH cuts off all lips of flattery, A tongue speaking great things,

En Drottinn mun ekki fara mjúkum höndum um þá sem iðka ranglæti.

4 Who said, “By our tongue we do mightily: Our lips [are] our own; who [is] lord over us?”

Hann mun útrýma þessum lygurum sem segja: „Við skulum ljúga til um áform okkar, enda ráðum við sjálfir hvað við segjum!“

5 Because of the spoiling of the poor, Because of the groaning of the needy, Now I arise, says YHWH, I set in safety [him who] breathes for it.

Þessu svarar Drottinn: „Ég mun rísa upp og verja þá kúguðu, fátæku og hrjáðu. Ég mun frelsa þá samkvæmt bænum þeirra.“

6 Sayings of YHWH [are] pure sayings—Silver tried in a furnace of earth, refined sevenfold.

Loforð Drottins eru áreiðanleg. Hvert orð á vörum hans er satt og rétt eins og marghreinsað skíragull.

7 You, O YHWH, preserve them, You keep us from this generation for all time.

Drottinn, við vitum að þú munt varðveita þitt fólk frá verkum illra manna,

8 The wicked walk around continually, According as vileness is exalted by sons of men!

þó svo þeir vaði alls staðar uppi og njóti heiðurs í landinu.