< Zvirevo 9 >
1 Uchenjeri hwakavaka imba yahwo; hwakaveza mbiru dzahwo nomwe.
[Sapientia ædificavit sibi domum: excidit columnas septem.
2 Hwakabika nyama yahwo; uye hukagadzira waini yahwo; hwakagadzirawo tafura yahwo.
Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
3 Hwakatuma varandakadzi vahwo, uye hunodanidzira kubva panzvimbo yakakwirira kwazvo yeguta.
Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad mœnia civitatis.
4 Kuna avo vanoshayiwa njere hunoti, “Vose vasina uchenjeri ngavauye muno!
Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
5 Uyai, mudye zvokudya zvangu munwe waini yandagadzira.
Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
6 Siyai nzira dzenyu dzisina mano mugorarama; fambai munzira yokunzwisisa.
Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.]
7 “Ani naani anorayira mudadi anozvitsvakira kutukwa; ani naani anotsiura munhu akaipa anozviwanira kutukwa.
[Qui erudit derisorem, ipse injuriam sibi facit, et qui arguit impium, sibi maculam generat.
8 Usatsiura mudadi kuti arege kukuvenga; tsiura munhu akachenjera uye achakuda.
Noli arguere derisorem, ne oderit te: argue sapientem, et diliget te.
9 Rayira munhu akachenjera uye achawedzera uchenjeri hwake; dzidzisa munhu akarurama uye achawedzera kudzidza kwake.
Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia; doce justum, et festinabit accipere.
10 “Kutya Jehovha ndiwo mavambo ouchenjeri, uye kuziva Iye Mutsvene ndiko kunzwisisa.
Principium sapientiæ timor Domini, et scientia sanctorum prudentia.
11 Nokuti neni mazuva ako achava mazhinji, uye makore achawedzerwa kuupenyu hwako.
Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
12 Kana uri wakachenjera, uchenjeri hwako huchakupa mubayiro; kana uri mudadi, iwe woga ndiwe uchatambura.”
Si sapiens fueris, tibimetipsi eris; si autem illusor, solus portabis malum.]
13 Mukadzi benzi ane ruzha; haana kudzikama uye haana zivo.
[Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
14 Anogara pamusuo wemba yake, napachigaro chiri panzvimbo yakakwiririsa yeguta,
sedit in foribus domus suæ, super sellam in excelso urbis loco,
15 achidanidzira kuna avo vanenge vachipfuura napo, vaya vanofamba zvakarurama nenzira yavo.
ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
16 Anoti kuna vaya vasina njere, “Vose vasina mano ngavauye muno!
Qui est parvulus declinet ad me. Et vecordi locuta est:
17 Mvura yakabiwa inozipa; zvokudya zvinodyirwa muchivande zvinonaka!”
Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
18 Asi zvavasingazivi ndezvokuti mune vakafa, uye kuti vanomushanyira vari mukati kati meguva. (Sheol )
Et ignoravit quod ibi sint gigantes, et in profundis inferni convivæ ejus.] (Sheol )