Jobho 19
1 Ipapo Jobho akapindura akati:
Respondens autem Job, dixit:
2 “Mucharamba muchinditambudza uye muchindipwanya namashoko kusvikira riniko?
[Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus?
3 Zvino kava kagumi kose muchingonditsoropodza; munondirwisa musina nenyadzi dzose.
En decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.
4 Kana chiri chokwadi kuti ndakatsauka, kukanganisa kwangu kuchava dambudziko rangu ndoga.
Nempe etsi ignoravi, mecum erit ignorantia mea.
5 Kana zvechokwadi mungada henyu kuzvikudza pamusoro pangu mukashandisa kuderedzwa kwangu pakundirwisa,
At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.
6 zvino muzive imi kuti Mwari akandikanganisira uye akandikomberedza nomumbure wake.
Saltem nunc intelligite quia Deus non æquo judicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.
7 “Kunyange ndikachema ndichiti, ‘Ndakakanganisirwa we-e!’ handiwani mhinduro; kunyange ndikadanidzira kuti ndibatsirwe, kururamisirwa hakupo.
Ecce clamabo, vim patiens, et nemo audiet; vociferabor, et non est qui judicet.
8 Akadzivira nzira yangu kuti ndikonewe kupfuura; akaisa rima munzira dzangu.
Semitam meam circumsepsit, et transire non possum: et in calle meo tenebras posuit.
9 Akandibvisira kukudzwa kwangu, uye akabvisa korona mumusoro mangu.
Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.
10 Anondibvamburanya kumativi ose kusvikira ndapera; anodzura tariro yangu kunge muti,
Destruxit me undique, et pereo: et quasi evulsæ arbori abstulit spem meam.
11 Kutsamwa kwake kunopfuta pamusoro pangu; anondiverenga pakati pavavengi vake.
Iratus est contra me furor ejus, et sic me habuit quasi hostem suum.
12 Mauto ake anouya nesimba; anovaka muchinjiziri wokurwa neni, anokomba tende rangu.
Simul venerunt latrones ejus, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
13 “Akaisa hama dzangu kure neni; vazikani vangu vakaparadzaniswa neni zvachose.
Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
14 Hama dzangu dzepedyo dzakaenda kure neni; shamwari dzangu dzandikanganwa.
Dereliquerunt me propinqui mei, et qui me noverant obliti sunt mei.
15 Vaenzi vangu navarandakadzi vangu vava kundiita mubvakure; vanondiona somutorwa.
Inquilini domus meæ et ancillæ meæ sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
16 Ndinodana muranda wangu, asi haapinduri, kunyange ndikamukumbirisa nomuromo wangu chaiwo.
Servum meum vocavi, et non respondit: ore proprio deprecabar illum.
17 Kufema kwangu kunonyangadza kumukadzi wangu; ndinosemesa kuhama dzangu chaidzo.
Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.
18 Kunyange nezvikomana zviduku zvinondiseka; pandinosvika vanondituka.
Stulti quoque despiciebant me: et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
19 Shamwari dzangu dzepedyo dzinondisema; vaya vandinoda vandishandukira.
Abominati sunt me quondam consiliarii mei, et quem maxime diligebam, aversatus est me.
20 Handisati ndichiri chinhu asi ndangova hangu ganda namapfupa; ndangopunyuka napaburi retsono.
Pelli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
21 “Ndinzwirei urombo, shamwari dzangu, ndinzwirei urombo nokuti ruoko rwaMwari rwandirova.
Miseremini mei, miseremini mei saltem vos, amici mei, quia manus Domini tetigit me.
22 Seiko muchindidzingirira sezvinoita Mwari? Ko, hamungaguti nenyama yangu here?
Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini?
23 “Haiwa, dai mashoko angu ainyorwa hawo, dai ainyorwa hawo mubhuku,
Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro
24 dai ainyorwa nechinyoreso chesimbi pamutobvu, kana kuti ainyorwa padombo nokusingaperi!
stylo ferreo et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice?
25 Ndinoziva kuti mudzikinuri wangu mupenyu, uye kuti pakupedzisira achamira pamusoro penyika.
Scio enim quod redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum:
26 Uye shure kwokunge ganda rangu raparara, kunyange zvakadaro ndichaona Mwari munyama yangu;
et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum:
27 ini pachangu ndichamuona nameso angu pachangu, iyeni kwete mumwe. Haiwa, mwoyo wangu unopanga sei mukati mangu!
quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius: reposita est hæc spes mea in sinu meo.
28 “Kana muchiti, ‘Haiwa tichamutambudza sei, sezvo mudzi wenhamo uri maari,’
Quare ergo nunc dicitis: Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum?
29 munofanira kutya munondo imi pachenyu, nokuti hasha dzichauyisa kurangwa nomunondo, ipapo muchaziva kuti pano kutongwa.”
Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est: et scitote esse judicium.]
