Jobho 14
1 “Munhu akazvarwa nomukadzi ane mazuva mashoma azere nokutambudzika.
[Homo natus de muliere, brevi vivens tempore, repletur multis miseriis.
2 Anobuda seruva agosvava; anotiza somumvuri, haagari.
Qui quasi flos egreditur et conteritur, et fugit velut umbra, et numquam in eodem statu permanet.
3 Ko, munotarisisa munhu akadai here? Ko, muchamuuyisa kuzotongwa pamberi penyu here?
Et dignum ducis super hujuscemodi aperire oculos tuos, et adducere eum tecum in judicium?
4 Ndianiko angabudisa chinhu chakachena kubva pane chine tsvina? Hakuna!
Quis potest facere mundum de immundo conceptum semine? nonne tu qui solus es?
5 Mazuva omunhu akatarwa; makatema kuwanda kwemwedzi yake, mukamutarira miganhu yaasingagoni kudarika.
Breves dies hominis sunt: numerus mensium ejus apud te est: constituisti terminos ejus, qui præteriri non poterunt.
6 Naizvozvo regai kumutarisa uye mumusiye ari oga, kusvikira apedza nguva yake somunhu anoshanda.
Recede paululum ab eo, ut quiescat, donec optata veniat, sicut mercenarii, dies ejus.
7 “Asi kumuti kune tariro: Kana ukatemwa, unobukirazve, uye mabukira awo matsva haasvavi.
Lignum habet spem: si præcisum fuerit, rursum virescit, et rami ejus pullulant.
8 Midzi yawo ingava yakwegura hayo muvhu uye hunde yawo ichifa muvhu,
Si senuerit in terra radix ejus, et in pulvere emortuus fuerit truncus illius,
9 asi uchabukira pakunhuhwira kwemvura ugomera somuti uchangotanga kumera.
ad odorem aquæ germinabit, et faciet comam, quasi cum primum plantatum est.
10 Asi munhu anofa agoradzikwa pasi; anofema kokupedzisira uye haazovapozve.
Homo vero cum mortuus fuerit, et nudatus, atque consumptus, ubi, quæso, est?
11 Sokupera kunoita mvura mugungwa, kana kupwa nokuoma kworwizi,
Quomodo si recedant aquæ de mari, et fluvius vacuefactus arescat:
12 saizvozvo munhu anovata pasi asingazomuki; kusvikira matenga asisiko, vanhu havazomukizve kana kumutswa pakuvata kwavo.
sic homo, cum dormierit, non resurget: donec atteratur cælum, non evigilabit, nec consurget de somno suo.
13 “Haiwa, dai mandiviga henyu muguva chete, uye mandiviga kusvikira kutsamwa kwenyu kwapfuura! Dai chete manditarira nguva, uye ipapo mugondirangarira! (Sheol h7585)
Quis mihi hoc tribuat, ut in inferno protegas me, et abscondas me donec pertranseat furor tuus, et constituas mihi tempus in quo recorderis mei? (Sheol h7585)
14 Kana munhu akafa, angazoraramazve here? Mazuva ose okushanda kwangu kwakaoma, ndicharindira kusvikira kuvandudzwa kwangu kwasvika.
Putasne mortuus homo rursum vivat? cunctis diebus quibus nunc milito, expecto donec veniat immutatio mea.
15 Muchadana uye ini ndichakupindurai; muchashuva chisikwa chamakaita namaoko enyu.
Vocabis me, et ego respondebo tibi: operi manuum tuarum porriges dexteram.
16 Zvirokwazvo muchaverenga nhambwe dzangu ipapo, asi musingarondi chivi changu.
Tu quidem gressus meos dinumerasti: sed parce peccatis meis.
17 Kudarika kwangu kuchasungirwa musaga; muchafukidzira chivi changu.
Signasti quasi in sacculo delicta mea, sed curasti iniquitatem meam.
18 “Asi sokupfupfunyuka kunoita gomo rigoondomoka, uye sokubviswa kwedombo panzvimbo yaro,
Mons cadens defluit, et saxum transfertur de loco suo:
19 semvura inochera mabwe, uye sokuyerera kwemvura zhinji inokukura ivhu, saizvozvo munoparadza tariro yomunhu.
lapides excavant aquæ, et alluvione paulatim terra consumitur: et hominem ergo similiter perdes.
20 Munomukunda kamwe chete zvachose, uye akasazovapo; munoshandura chiso chake mobva mamudzinga.
Roborasti eum paululum, ut in perpetuum transiret: immutabis faciem ejus, et emittes eum.
21 Kana vanakomana vake vachikudzwa, iye haazvizivi; kana vakadzikisirwa pasi, iye haazvioni.
Sive nobiles fuerint filii ejus, sive ignobiles, non intelliget.
22 Anongonzwa kurwadza kwomuviri wake chete, agozvichema iye pachake bedzi.”
Attamen caro ejus, dum vivet, dolebit, et anima illius super semetipso lugebit.]
