Провербеле 8
1 Ну стригэ ынцелепчуня ши ну-шь ыналцэ причеперя гласул?
Não clama porventura a sabedoria, e a intelligencia não dá a sua voz?
2 Еа се ашазэ сус, пе ынэлцимь, афарэ пе друм, ла рэспынтий,
No cume das alturas, junto ao caminho, nas encruzilhadas das veredas se põe.
3 ши стригэ лынгэ порць, ла интраря четэций, ла интраря порцилор:
Da banda das portas da cidade, á entrada da cidade, e á entrada das portas está gritando.
4 „Оаменилор, кэтре вой стриг ши спре фиий оаменилор се ындряптэ гласул меу.
A vós, ó homens, clamo; e a minha voz se dirige aos filhos dos homens.
5 Ынвэцаци-вэ минте, проштилор, ши ынцелепцици-вэ, небунилор!
Entendei, ó simplices, a prudencia: e vós, loucos, entendei do coração.
6 Аскултаць, кэч ам лукрурь марь де спус ши бузеле ми се дескид ка сэ ынвеце пе алций че есте дрепт!
Ouvi, porque fallarei coisas excellentes: os meus labios se abrirão para a equidade.
7 Кэч гура мя вестеште адевэрул ши бузеле меле урэск минчуна!
Porque a minha bocca proferirá a verdade, e os meus labios abominam a impiedade.
8 Тоате кувинтеле гурий меле сунт дрепте, н-ау нимик неадевэрат, нич сучит ын еле.
Em justiça estão todas as palavras da minha bocca: não ha n'ellas nenhuma coisa tortuosa nem perversa.
9 Тоате сунт лэмурите пентру чел причепут ши дрепте пентру чей че ау гэсит штиинца.
Todas ellas são rectas para o que bem as entende, e justas para os que acham o conhecimento.
10 Примиць май деграбэ ынвэцэтуриле меле декыт арӂинтул ши май деграбэ штиинца декыт аурул скумп.
Acceitae a minha correcção, e não a prata: e o conhecimento, mais do que o oiro fino escolhido.
11 Кэч ынцелепчуня прецуеште май мулт декыт мэргэритареле ши ничун лукру де прец ну се поате асемуи ку еа.
Porque melhor é a sabedoria do que os rubins; e tudo o que mais se deseja não se pode comparar com ella.
12 Еу, ынцелепчуня, ам ка локуинцэ минтя ши пот нэскочи челе май кибзуите планурь.
Eu, a sabedoria, habito com a prudencia, e acho a sciencia dos conselhos.
13 Фрика де Домнул есте урыря рэулуй; труфия ши мындрия, пуртаря ря ши гура минчиноасэ – ятэ че урэск еу.
O temor do Senhor é aborrecer o mal: a soberba, e a arrogancia, e o mau caminho, e a bocca perversa, aborreço.
14 Де ла мине вин сфатул ши избында, еу сунт причеперя, а мя есте путеря.
Meu é o conselho e verdadeira sabedoria: eu sou o entendimento, minha é a fortaleza.
15 Прин мине ымпэрэцеск ымпэраций ши дау воевозий порунчь дрепте.
Por mim reinam os reis e os principes ordenam justiça.
16 Прин мине кырмуеск дрегэторий ши май-марий, тоць жудекэторий пэмынтулуй.
Por mim dominam os dominadores, e principes, todos os juizes da terra.
17 Еу юбеск пе чей че мэ юбеск, ши чей че мэ каутэ ку тот динадинсул мэ гэсеск.
Eu amo aos que me amam, e os que de madrugada me buscam me acharão.
18 Ку мине сунт богэция ши слава, авуцииле трайниче ши дрептатя.
Riquezas e honra estão comigo; como tambem opulencia duravel e justiça.
19 Родул меу есте май бун декыт аурул чел май курат ши венитул меу ынтрече арӂинтул чел май алес.
Melhor é o meu fructo do que o fino oiro e do que o oiro refinado, e as minhas novidades do que a prata escolhida.
20 Еу умблу пе каля невиновэцией, пе мижлокул кэрэрилор неприхэнирий,
Faço andar pelo caminho da justiça, no meio das veredas do juizo.
21 ка сэ дау о адевэратэ моштенире челор че мэ юбеск ши сэ ле умплу вистиерииле.
Para que faça herdar bens permanentes aos que me amam, e eu encha os seus thesouros.
22 Домнул м-а фэкут чя динтый динтре лукрэриле Луй, ынаинтя челор май векь лукрэрь але Луй.
O Senhor me possuiu no principio de seus caminhos, desde então, e antes de suas obras.
23 Еу ам фост ашезатэ дин вешничие, ынаинте де орьче ынчепут, ынаинте де а фи пэмынтул.
Desde a eternidade fui ungida, desde o principio, antes do começo da terra.
24 Ам фост нэскутэ кынд ынкэ ну ерау адынкурь, нич извоаре ынкэркате ку апе;
Quando ainda não havia abysmos, fui gerada, quando ainda não havia fontes carregadas d'aguas.
25 ам фост нэскутэ ынаинте де ынтэриря мунцилор, ынаинте де а фи дялуриле,
Antes que os montes se houvessem assentado, antes dos outeiros, eu era gerada.
26 кынд ну ерау ынкэ нич пэмынтул, нич кымпииле, нич чя динтый фэрымэ дин пулберя лумий.
Ainda não tinha feito a terra, nem os campos, nem o principio dos mais miudos do mundo.
27 Кынд а ынтокмит Домнул черуриле, еу ерам де фацэ; кынд а трас о заре пе фаца адынкулуй,
Quando preparava os céus, ahi estava eu, quando compassava ao redor a face do abysmo,
28 кынд а пиронит норий сус ши кынд ау цышнит ку путере извоареле адынкулуй,
Quando affirmava as nuvens de cima, quando fortificava as fontes do abysmo,
29 кынд а пус ун хотар мэрий, ка апеле сэ ну трякэ песте порунка Луй, кынд а пус темелииле пэмынтулуй,
Quando punha ao mar o seu termo, para que as aguas não trespassassem o seu mando, quando compunha os fundamentos da terra.
30 еу ерам мештерул Луй, ла лукру лынгэ Ел, ши ын тоате зилеле ерам десфэтаря Луй, жукынд неынчетат ынаинтя Луй,
Então eu estava com elle por alumno: e eu era cada dia as suas delicias, folgando perante elle em todo o tempo;
31 жукынд пе ротоколул пэмынтулуй Сэу ши гэсинду-мь плэчеря ын фиий оаменилор.
Folgando no seu mundo habitavel, e achando as minhas delicias com os filhos dos homens.
32 Ши акум, фиилор, аскултаци-мэ, кэч фериче де чей че пэзеск кэиле меле!
Agora, pois, filhos, ouvime, porque bemaventurados serão os que guardarem os meus caminhos.
33 Аскултаць ынвэцэтура, ка сэ вэ фачець ынцелепць, ши ну лепэдаць сфатул меу!
Ouvi a correcção, e sêde sabios, e não a rejeiteis.
34 Фериче де омул каре м-аскултэ, каре вегязэ зилник ла порциле меле ши пэзеште прагул уший меле!
Bemaventurado o homem que me dá ouvidos, velando ás minhas portas cada dia, esperando ás hombreiras das minhas entradas.
35 Кэч чел че мэ гэсеште, гэсеште вяца ши капэтэ бунэвоинца Домнулуй.
Porque o que me achar achará a vida, e alcançará favor do Senhor.
36 Дар чел че пэкэтуеште ымпотрива мя ышь ватэмэ суфлетул сэу; тоць чей че мэ урэск пе мине юбеск моартя.”
Mas o que peccar contra mim violentará a sua propria alma: todos os que me aborrecem amam a morte.
