Провербеле 7
1 Фиуле, пэстрязэ кувинтеле меле ши цине ла тине сфатуриле меле!
Filho meu, guarda as minhas palavras, e esconde dentro de ti os meus mandamentos.
2 Цине сфатуриле меле ши вей трэи; пэзеште ынвэцэтуриле меле ка лумина окилор!
Guarda os meus mandamentos, e vive; e a minha lei, como as meninas dos teus olhos.
3 Лягэ-ле ла деӂете, скрие-ле пе тэблица инимий тале!
Ata-os aos teus dedos, escreve-os na taboa do teu coração.
4 Зи ынцелепчуний: „Ту ешть сора мя!” Ши нумеште причеперя приетена та,
Dize á sabedoria, Tu és minha irmã; e á prudencia chama parenta.
5 ка сэ те феряскэ де неваста алтуя, де стрэина каре ынтребуинцязэ кувинте адеменитоаре.
Para te guardarem da mulher alheia, da estrangeira, que lisongeia com as suas palavras.
6 Стэтям ла ферястра касей меле ши мэ уйтам прин зэбреле.
Porque da janella da minha casa, por minhas grades olhando eu,
7 Ам зэрит принтре чей неынчеркаць, ам вэзут принтре тинерь пе ун бэят фэрэ минте.
Vi entre os simplices, descobri entre os moços, um mancebo falto de juizo,
8 Тречя пе улицэ, ла колцул унде стэтя уна дин ачесте стрэине, ши а апукат пе каля каре дучя спре локуинца ей.
Que passava pela rua junto á sua esquina, e seguia o caminho da sua casa;
9 Ера ын амург, сяра, ын ноаптя нягрэ ши ынтунекоасэ.
No crepusculo, á tarde do dia, na tenebrosa noite e na escuridão;
10 Ши ятэ кэ й-а алергат ынаинте о фемее ымбрэкатэ ка о курвэ ши ку инима ширятэ.
E eis que uma mulher lhe saiu ao encontro, com enfeites de prostituta, e astuta de coração:
11 Ера бунэ де гурэ ши фэрэ астымпэр; пичоареле ну-й путяу ста акасэ:
Esta era alvoroçadora, e contenciosa; não paravam em sua casa os seus pés;
12 кынд ын улицэ, кынд ын пеце, пе ла тоате колцуриле стэтя ла пындэ.
Agora por fóra, depois pelas ruas, e espreitando por todos os cantos:
13 Еа л-а ымбрэцишат ши л-а сэрутат ши, ку о фацэ фэрэ рушине, й-а зис:
E pegou d'elle, e o beijou; esforçou o seu rosto, e disse-lhe:
14 „Ерам датоаре ку о жертфэ де мулцумире, азь мь-ам ымплинит журуинцеле.
Sacrificios pacificos tenho comigo; hoje paguei os meus votos.
15 Де ачея ць-ам ешит ынаинте, сэ те каут, ши те-ам ши гэсит.
Por isto sahi ao encontro a buscar diligentemente a tua face, e te achei.
16 Мь-ам ымподобит патул ку ынвелиторь, ку аштернут де пынзетурь дин Еӂипт;
Já cobri a minha cama com cobertas de tapeçaria, com obras lavradas com linho fino do Egypto.
17 мь-ам стропит аштернутул ку смирнэ, алое ши скорцишоарэ.
Já perfumei o meu leito com myrrha, aloes, e canella.
18 Вино, сэ не ымбэтэм де драгосте пынэ диминяцэ, сэ не десфэтэм ку дезмердэрь!
Vem, saciemo-nos de amores até pela manhã: alegremo-nos com amores.
19 Кэч бэрбатул меу ну есте акасэ, а плекат ынтр-о кэлэторие лунгэ,
Porque já o marido não está em sua casa: foi fazer uma jornada ao longe:
20 а луат ку ел сакул ку бань ши ну се ва ынтоарче акасэ декыт ла луна ноуэ.”
Um saquitel de dinheiro levou na sua mão: ao dia apontado virá a sua casa.
21 Тот ворбинду-й, еа л-а адеменит ши л-а атрас ку бузеле ей адеменитоаре.
Seduziu-o com a multidão das suas palavras, com as lisonjas dos seus labios o persuadiu.
22 Деодатэ, а ынчепут сэ мяргэ дупэ еа, ка боул каре се дуче ла мэчелэрие, ка ун черб каре аляргэ спре курсэ,
Segue-a logo, como boi que vae ao matadouro, e como o louco ao castigo das prisões;
23 ка пасэря каре дэ бузна ын лац, фэрэ сэ штие кэ о ва коста вяца, пынэ че сэӂята ый стрэпунӂе фикатул.
Até que a frecha lhe atravesse o figado, como a ave que se apressa para o laço, e não sabe que está armado contra a sua vida.
24 Ши акум, фиилор, аскултаци-мэ ши луаць аминте ла кувинтеле гурий меле!
Agora pois, filhos, dae-me ouvidos, e estae attentos ás palavras da minha bocca.
25 Сэ ну ци се абатэ инима спре каля уней асеменя фемей, ну те рэтэчи пе кэрэриле ей.
Não se desvie para os seus caminhos o teu coração, e não andes perdido nas suas veredas.
26 Кэч еа а фэкут сэ кадэ мулте жертфе ши мулць сунт чей пе каре й-а учис еа.
Porque a muitos feridos derribou; e são muitissimos os que por ella foram mortos.
