Йов 22
1 Елифаз дин Теман а луат кувынтул ши а зис:
Então respondeu Eliphaz o temanita, e disse:
2 „Поате ун ом сэ адукэ вреун фолос луй Думнезеу? Ну, чи ынцелептул ну-шь фолосеште декыт луй.
Porventura o homem será d'algum proveito a Deus? antes a si mesmo o prudente será proveitoso.
3 Дакэ ешть фэрэ приханэ, аре Чел Атотпутерник вреун фолос? Ши дакэ трэешть фэрэ винэ, че ва кыштига Ел?
Ou tem o Todo-poderoso prazer em que tu sejas justo? ou lucro algum que tu faças perfeitos os teus caminhos?
4 Пентру евлавия та те педепсеште Ел оаре ши интрэ ла жудекатэ ку тине?
Ou te reprehende, pelo temor que tem de ti? ou entra comtigo em juizo?
5 Ну-й маре рэутатя та? Ши фэрэделеӂиле тале, фэрэ нумэр?
Porventura não é grande a tua malicia? e sem termo as tuas iniquidades?
6 Луай фэрэ причинэ зэлоаӂе де ла фраций тэй, лэсай фэрэ хайне пе чей гой.
Porque penhoraste a teus irmãos sem causa alguma, e aos nus despiste os vestidos.
7 Ну дэдяй апэ омулуй ынсетат, ну вояй сэ дай пыне омулуй флэмынд.
Não déste de beber agua ao cançado, e ao faminto retiveste o pão.
8 Цара ера а та фииндкэ ерай май таре, те ашезай ын еа фииндкэ ерай ку вазэ.
Mas para o violento era a terra, e o homem tido em respeito habitava n'ella.
9 Дэдяй афарэ пе вэдуве ку мыниле гоале ши брацеле орфанилор ле фрынӂяй.
As viuvas despediste vazias, e os braços dos orphãos foram quebrantados.
10 Пентру ачея ешть ынконжурат де курсе ши те-а апукат гроаза динтр-одатэ.
Por isso é que estás cercado de laços, e te perturbou um pavor repentino,
11 Ну везь дар ачест ынтунерик, ачесте апе мулте каре те нэпэдеск?
Ou as trevas que não vês, e a abundancia d'agua que te cobre.
12 Ну есте Думнезеу сус ын черурь? Привеште вырфул стелелор. Че ыналт есте!
Porventura Deus não está na altura dos céus? olha pois para o cume das estrellas, quão levantadas estão.
13 Ши ту зичь: ‘Че штие Думнезеу? Поате сэ жудече Ел прин ынтунерикул де норь?
E dizes que sabe Deus d'isto? porventura julgará por entre a escuridão?
14 Ыл ынфэшоарэ норий, ну веде нимик, болта черяскэ абя дакэ о стрэбате!’
As nuvens são escondedura para elle, para que não veja: e passeia pelo circuito dos céus.
15 Че, врей с-апучь пе каля стрэвеке, пе каре ау урмат-о чей нелеӂюиць,
Porventura consideraste a vereda do seculo passado, que pisaram os homens iniquos?
16 каре ау фост луаць ынаинте де време ши ау цинут кыт цине ун пырыу каре се скурӂе?
Os quaes foram arrebatados antes do seu tempo: sobre cujo fundamento um diluvio se derramou.
17 Ей зичяу луй Думнезеу: ‘Плякэ де ла ной! Че не поате фаче Чел Атотпутерник?’
Diziam a Deus: Retira-te de nós. E que é o que o Todo-poderoso lhes fez?
18 Ши тотушь Думнезеу ле умплусе каселе де бунэтэць. – Департе де мине сфатул челор рэй! –
Sendo elle o que enchera de bens as suas casas: mas o conselho dos impios esteja longe de mim.
19 Чей фэрэ приханэ вор фи марторь ай кэдерий лор ши се вор букура, чел невиноват ва рыде де ей
Os justos o viram, e se alegravam, e o innocente escarneceu d'elles.
20 ши ва зиче: ‘Ятэ пе потривничий ноштри нимичиць! Ятэ-ле богэцииле арсе де фок!’
Porquanto o nosso estado não foi destruido, mas o fogo consumiu o resto d'elles.
21 Ымприетенеште-те дар ку Думнезеу, ши вей авя паче; те вей букура астфел ярэшь де феричире.
Acostuma-te pois a elle, e tem paz, e assim te sobrevirá o bem.
22 Примеште ынвэцэтурэ дин гура Луй ши пуне-ць ла инимэ кувинтеле Луй.
Acceita, peço-te, a lei da sua bocca, e põe as suas palavras no teu coração.
23 Вей фи ашезат ярэшь ла локул тэу дакэ те вей ынтоарче ла Чел Атотпутерник, дакэ депэртезь фэрэделеӂя дин кортул тэу.
Se te converteres ao Todo-poderoso, serás edificado: affasta a iniquidade da tua tenda.
24 Арункэ дар аурул ын цэрынэ, арункэ аурул дин Офир ын прундул пыраелор!
Então amontoarás oiro como pó, e o oiro d'Ophir como pedras dos ribeiros.
25 Ши атунч, Чел Атотпутерник ва фи аурул тэу, арӂинтул тэу, богэция та.
E até o Todo-poderoso te será por oiro, e a tua prata amontoada.
26 Атунч, Чел Атотпутерник ва фи десфэтаря та, ши ыць вей ридика фаца спре Думнезеу.
Porque então te deleitarás no Todo-poderoso, e levantarás o teu rosto para Deus.
27 Ыл вей руга, ши те ва аскулта ши ыць вей путя ымплини журуинцеле.
Devéras orarás, a elle, e elle te ouvirá, e pagarás os teus votos.
28 Пе че вей пуне мына ыць ва избути, пе кэрэриле тале ва стрэлучи лумина.
Determinando tu algum negocio, ser-te-ha firme, e a luz brilhará em teus caminhos.
29 Винэ смериря, ту те вей руга пентру ридикаря та: Думнезеу ажутэ пе чел ку окий плекаць.
Quando abaterem, então tu dirás: Haja exaltação: e Deus salvará ao humilde.
30 Ел ва избэви кяр ши пе чел виноват, каре ышь ва датора скэпаря курэцией мынилор тале.”
E livrará até ao que não é innocente; porque fica livre pela pureza de tuas mãos.
