< Provérbios 5 >
1 Filho meu, presta atenção à minha sabedoria, inclina teus ouvidos ao meu entendimento.
Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
2 Para que guardes o bom-senso; e teus lábios conservem o conhecimento.
Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
3 Porque os lábios da mulher pervertida gotejam mel; e sua boca é mais suave que o azeite.
Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
4 Porém seu fim é mais amargo que o absinto; é afiado como a espada de dois fios.
Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
5 Seus pés descem à morte; seus passos conduzem ao Xeol. (Sheol )
Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol )
6 Para que não ponderes a vereda da vida, os percursos delas são errantes, e tu não os conhecerás.
Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
7 E agora, filhos, escutai-me; e não vos desvieis das palavras de minha boca.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
8 Mantenha teu caminho longe dela; e não te aproximes da porta da casa dela.
Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
9 Para que não dês tua honra a outros, nem teus anos [de vida] aos cruéis.
Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
10 Para que estranhos não se fartem de teu poder, e teus trabalhos [não sejam] aproveitados em casa alheia;
By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
11 E gemas em teu fim, quando tua carne e teu corpo estiverem consumidos.
I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
12 E digas: Como eu odiei a correção, e meu coração desprezou a repreensão?
I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
13 E não escutei a voz de meus ensinadores, nem ouvi a meus mestres.
Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
14 Quase me achei em todo mal, no meio da congregação e do ajuntamento.
Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
15 Bebe água de tua [própria] cisterna, e das correntes de teu [próprio] poço.
Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
16 Derramar-se-iam por fora tuas fontes, [e] pelas ruas os ribeiros de águas?
Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
17 Sejam somente para ti, e não para os estranhos contigo.
Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
18 Seja bendito o teu manancial, e alegra-te com a mulher de tua juventude.
Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
19 [Seja ela] uma cerva amorosa e gazela graciosa; que os seios dela te fartem em todo tempo; e anda pelo caminho do amor dela continuamente.
Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
20 E por que tu, filho meu, andarias perdido pela estranha, e abraçarias o peito da [mulher] alheia?
Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
21 Pois os caminhos do homem estão perante os olhos do SENHOR; e ele pondera todos os seus percursos.
Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
22 O perverso será preso pelas suas [próprias] perversidades; e será detido pelas cordas de seu [próprio] pecado.
Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
23 Ele morrerá pela falta de correção; e andará sem rumo pela grandeza de sua loucura.
Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.