< Jana 11 >
1 A był niektóry chory Łazarz z Betanii, z miasteczka Maryi i Marty, siostry jej.
Now a certain man was sick, Lazarus from Bethany, of the village of Mary and her sister, Martha.
2 (A to była ona Maryja, która pomazała Pana maścią, i ucierała nogi jego włosami swojemi, której brat Łazarz chorował.)
It was that Mary who had anointed the Lord with ointment and wiped his feet with her hair, whose brother Lazarus was sick.
3 Posłały tedy siostry do niego, mówiąc: Panie! oto ten, którego miłujesz, choruje.
The sisters therefore sent to him, saying, “Lord, behold, he for whom you have great affection is sick.”
4 A usłyszawszy to Jezus, rzekł: Ta choroba nie jest na śmierć, ale dla chwały Bożej, aby był uwielbiony Syn Boży przez nią.
But when Jesus heard it, he said, “This sickness is not to death, but for the glory of God, that God’s Son may be glorified by it.”
5 A Jezus umiłował Martę i siostrę jej, i Łazarza.
Now Jesus loved Martha, and her sister, and Lazarus.
6 A gdy usłyszał, iż choruje, tedy został przez dwa dni na onemże miejscu, gdzie był.
When therefore he heard that he was sick, he stayed two days in the place where he was.
7 Lecz potem rzekł do uczniów swoich: Idźmy zasię do Judzkiej ziemi.
Then after this he said to the disciples, “Let’s go into Judea again.”
8 Rzekli mu uczniowie: Mistrzu! teraz szukali Żydowie, jakoby cię ukamionowali, a zasię tam idziesz?
The disciples asked him, “Rabbi, the Jews were just trying to stone you. Are you going there again?”
9 Odpowiedział Jezus: Azaż nie dwanaście jest godzin dnia? Jeźli kto chodzi we dnie, nie obrazi się; bo widzi światłość tego świata.
Jesus answered, “Are not there twelve hours of daylight? If a man walks in the day, he does not stumble, because he sees the light of this world.
10 A jeźli kto chodzi w nocy, obrazi się; bo w nim światła nie masz.
But if a man walks in the night, he stumbles, because the light is not in him.”
11 To powiedziawszy, potem rzekł do nich: Łazarz, przyjaciel nasz, śpi; ale idę, abym go ze snu obudził.
He said these things, and after that, he said to them, “Our friend Lazarus has fallen asleep, but I am going so that I may awake him out of sleep.”
12 Tedy rzekli uczniowie jego: Panie! jeźliże śpi, będzie zdrów.
The disciples therefore said, “Lord, if he has fallen asleep, he will recover.”
13 Ale Jezus mówił o śmierci jego; lecz oni mniemali, iż o zaśnięciu snem mówił.
Now Jesus had spoken of his death, but they thought that he spoke of taking rest in sleep.
14 Tedy im rzekł Jezus jawnie: Łazarz umarł.
So Jesus said to them plainly then, “Lazarus is dead.
15 I raduję się dla was, (abyście wierzyli), żem tam nie był; ale pójdziemy do niego.
I am glad for your sakes that I was not there, so that you may believe. Nevertheless, let’s go to him.”
16 Rzekł zatem Tomasz, którego zwano Dydymus, spółuczniom: Pójdźmy i my, abyśmy z nim pomarli.
Thomas therefore, who is called Didymus, said to his fellow disciples, “Let’s also go, that we may die with him.”
17 Przyszedłszy tedy Jezus, znalazł go już cztery dni w grobie leżącego.
So when Jesus came, he found that he had been in the tomb four days already.
18 (A była Betania blisko Jeruzalemu, jakoby na piętnaście stajan.)
Now Bethany was near Jerusalem, about fifteen stadia away.
19 A przyszło było wiele Żydów do Marty i Maryi, aby je cieszyli po bracie ich.
Many of the Jews had joined the women around Martha and Mary, to console them concerning their brother.
20 Marta tedy, gdy usłyszała, że Jezus idzie, bieżała przeciwko niemu; ale Maryja w domu siedziała.
Then when Martha heard that Jesus was coming, she went and met him, but Mary stayed in the house.
21 I rzekła Marta do Jezusa: Panie! byś tu był, nie umarłby był brat mój.
Therefore Martha said to Jesus, “Lord, if you would have been here, my brother would not have died.
22 Ale i teraz wiem, że o cokolwiek byś prosił Boga, da ci to Bóg.
Even now I know that whatever you ask of God, God will give you.”
23 Rzekł jej Jezus: Wstanieć brat twój.
Jesus said to her, “Your brother will rise again.”
24 Rzekła mu Marta: Wiem, iż wstanie przy zmartwychwstaniu w on ostateczny dzień.
Martha said to him, “I know that he will rise again in the resurrection at the last day.”
25 I rzekł jej Jezus: Jam jest zmartwychwstanie i żywot; kto w mię wierzy, choćby też umarł, żyć będzie.
Jesus said to her, “I am the resurrection and the life. He who believes in me will still live, even if he dies.
26 A wszelki, który żyje, a wierzy w mię, nie umrze na wieki. Wierzyszże temu? (aiōn )
Whoever lives and believes in me will never die in this age (aiōn ). Do you believe this?"
27 Rzekła mu: I owszem Panie! Jam uwierzyła, żeś ty jest Chrystus, Syn Boży, który miał przyjść na świat.
She said to him, “Yes, Lord. I have come to believe that you are the Christ, God’s Son, he who comes into the world.”
28 A to rzekłszy szła i potajemnie zawołała Maryję, siostrę swoję, mówiąc: jest tu nauczyciel, i woła cię.
When she had said this, she went away and called Mary, her sister, secretly, saying, “The Teacher is here and is calling you.”
29 Ona skoro usłyszała, wnet wstała i szła do niego.
When she heard this, she arose quickly and went to him.
30 (A Jezus jeszcze był nie przyszedł do miasteczka, ale był na temże miejscu, gdzie Marta była wyszła przeciwko niemu.)
Now Jesus had not yet come into the village, but was in the place where Martha met him.
31 Żydowie tedy, którzy z nią byli w domu, a cieszyli ją, ujrzawszy Maryję, iż prędko wstała i wyszła, szli za nią, mówiąc: Idzie do grobu, aby tam płakała.
Then the Jews who were with her in the house and were consoling her, when they saw Mary, that she rose up quickly and went out, followed her, saying, “She is going to the tomb to weep there.”
32 Ale Maryja, gdy tam przyszła, gdzie był Jezus, ujrzawszy go, przypadła do nóg jego i rzekła: Panie! byś tu był, nie umarłby był brat mój.
Therefore when Mary came to where Jesus was and saw him, she fell down at his feet, saying to him, “Lord, if you would have been here, my brother would not have died.”
33 Jezus tedy, gdy ją ujrzał płaczącą, i Żydy, którzy byli z nią przyszli, płaczące, rozrzewnił się w duchu i zafrasował się,
When Jesus therefore saw her weeping, and the Jews weeping who came with her, he groaned in the spirit and was troubled,
34 I rzekł: Gdzieście go położyli? Rzekli mu: Panie! pójdź, a oglądaj.
and said, “Where have you laid him?” They told him, “Lord, come and see.”
36 Tedy rzekli Żydowie: Wej! jakoć go miłował.
The Jews therefore said, “See how much affection he had for him!”
37 A niektórzy z nich mówili: Nie mógłże ten, który otworzył oczy ślepego, uczynić, żeby ten był nie umarł?
Some of them said, “Could not this man, who opened the eyes of him who was blind, have also kept this man from dying?”
38 Ale Jezus zasię rozrzewniwszy się sam w sobie, przyszedł do grobu; a była jaskinia, a kamień był położony na niej.
Jesus therefore, again groaning in himself, came to the tomb. Now it was a cave, and a stone lay against it.
39 I rzekł Jezus: Odejmijcie ten kamień. Rzekła mu Marta, siostra onego umarłego: Panie! jużci cuchnie; bo już cztery dni w grobie.
Jesus said, “Take away the stone.” Martha, the sister of him who was dead, said to him, “Lord, by this time there is a stench, for he has been dead four days.”
40 Powiedział jej Jezus: Azażem ci nie rzekł, iż jeźli uwierzysz, oglądasz chwałę Bożą?
Jesus said to her, “Did not I tell you that if you believed, you would see God’s glory?”
41 Odjęli tedy kamień, gdzie był umarły położony. A Jezus podniósłszy oczy swe w górę, rzekł: Ojcze! dziękuję tobie, żeś mię wysłuchał.
So they took away the stone from the place where the dead man was lying. Jesus lifted up his eyes and said, “Father, I thank you that you listened to me.
42 A jamci wiedział, że mię zawsze wysłuchiwasz; alem to rzekł dla ludu wokoło stojącego, aby wierzyli, żeś ty mię posłał.
I know that you always listen to me, but because of the multitude standing around I said this, that they may believe that you sent me.”
43 A to rzekłszy, zawołał głosem wielkim: Łazarzu! wynijdź sam!
When he had said this, he cried with a loud voice, “Lazarus, come out!”
44 I wyszedł ten, który był umarł, mając związane ręce i nogi chustkami, a twarz jego była chustką obwiązana. Rzekł im Jezus: Rozwiążcie go, a niechaj odejdzie.
He who was dead came out, bound hand and foot with wrappings, and his face was wrapped around with a cloth. Jesus said to them, “Free him, and let him go.”
45 Wiele tedy z Żydów, którzy byli przyszli do Maryi, a widzieli to, co uczynił Jezus, uwierzyło weń.
Therefore many of the Jews who came to Mary and saw what Jesus did believed in him.
46 Niektórzy też z nich odeszli do Faryzeuszów i powiedzieli im, co uczynił Jezus.
But some of them went away to the Pharisees and told them the things which Jesus had done.
47 Tedy się zebrali przedniejsi kapłani i Faryzeuszowie w radę, i mówili: Cóż uczynimy? Albowiem ten człowiek wiele cudów czyni.
The chief priests therefore and the Pharisees gathered a council, and said, “What are we doing? For this man does many signs.
48 A jeźli go tak zaniechamy, wszyscy weń uwierzą, i przyjdą Rzymianie, a wezmą nam to miejsce nasze i lud.
If we leave him alone like this, everyone will believe in him, and the Romans will come and take away both our place and our nation.”
49 A jeden z nich, Kaifasz, będąc najwyższym kapłanem onego roku, rzekł im: Wy nic nie wiecie,
But a certain one of them, Caiaphas, being high priest that year, said to them, “You know nothing at all,
50 Ani myślicie, iż nam jest pożyteczno, żeby jeden człowiek umarł za lud, a żeby wszystek ten naród nie zginął.
nor do you consider that it is advantageous for us that one man should die for the people, and that the whole nation not perish.”
51 A tegoć nie mówił sam od siebie, ale będąc najwyższym kapłanem roku onego, prorokował, iż Jezus miał umrzeć za on naród;
Now he did not say this of himself, but being high priest that year, he prophesied that Jesus would die for the nation,
52 A nie tylko za on naród, ale żeby też syny Boże rozproszone w jedno zgromadził.
and not for the nation only, but that he might also gather together into one the children of God who are scattered abroad.
53 Od onego tedy dnia radzili się społem, aby go zabili.
So from that day forward they took counsel that they might put him to death.
54 A Jezus już nie chodził jawnie między Żydami, ale stamtąd odszedł do krainy, która jest blisko puszczy, do miasta, które zowią Efraim, i tamże mieszkał z uczniami swoimi.
Jesus therefore walked no more openly among the Jews, but departed from there into the country near the wilderness, to a city called Ephraim. He stayed there with his disciples.
55 A była blisko wielkanoc żydowska, a wiele ich szło do Jeruzalemu z onej krainy przed wielkanocą, aby się oczyścili.
Now the Passover of the Jews was at hand. Many went up from the country to Jerusalem before the Passover, to purify themselves.
56 I szukali Jezusa, i mówili jedni do drugich, w kościele stojąc: Co się wam zda, że nie przyszedł na święto?
Then they sought for Jesus and spoke with one another as they stood in the temple, “What do you think—that he is not coming to the feast at all?”
57 A przedniejsi kapłani i Faryzeuszowie wydali byli rozkazanie: Jeźliby się kto dowiedział, gdzie by był, żeby oznajmił, aby go pojmali.
Now the chief priests and the Pharisees had commanded that if anyone knew where he was, he should report it, that they might seize him.