Hioba 41

1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?

Voitko onkia koukulla Leviatanin ja siimaan kietoa sen kielen?

2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?

Voitko kiinnittää kaislaköyden sen kuonoon ja väkäraudalla lävistää siltä posken?

3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?

Rukoileeko se sinua paljon, tahi puhutteleeko se sinua lempeästi?

4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?

Tekeekö se liiton sinun kanssasi, että saisit sen olemaan orjanasi ainaisesti?

5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?

Voitko leikkiä sillä niinkuin lintusella tahi sitoa sen tyttöjesi pidellä?

6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?

Hierovatko pyyntikunnat siitä kauppaa, jakavatko sen kauppamiesten kesken?

7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?

Voitko iskeä sen nahan täyteen ahinkaita ja sen pään kala-ahraimia?

8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.

Laskehan vain kätesi sen päälle, niin muistat sen ottelun; et sitä toiste yritä!

9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?

Katso, siinä toivo pettää; jo sen näkemisestä sortuu maahan."

10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?

"Ei ole niin rohkeata, joka sitä ärsyttäisi. Kuka sitten kestäisi minun edessäni?

11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.

Kuka on minulle ensin antanut jotakin, joka minun olisi korvattava? Mitä kaiken taivaan alla on, se on minun.

12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.

En saata olla puhumatta sen jäsenistä, en sen voimasta ja sorjasta rakenteesta.

13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?

Kuka voi riisua siltä päällysvaatteen, kuka tunkeutua sen kaksinkertaisten purimien väliin?

14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.

Kuka on avannut sen kasvojen kaksoisoven? Sen hammasten ympärillä on kauhu.

15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.

Sen ylpeytenä ovat uurteiset selkäkilvet, kiinnitetyt lujalla sinetillä.

16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.

Ne käyvät tarkoin toinen toiseensa, niin ettei ilma välitse pääse.

17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.

Ne ovat toisiinsa liitetyt, pysyvät kiinni erkanematta.

18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.

Sen aivastus on kuin valon välähdys, sen silmät ovat kuin aamuruskon silmäripset.

19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.

Sen kidasta lähtee tulisoihtuja, sinkoilee säkeniä.

20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.

Sen sieramista käy savu niinkuin kihisevästä kattilasta ja kaislatulesta.

21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.

Sen puhallus polttaa kuin tuliset hiilet, ja sen suusta lähtee liekki.

22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.

Sen kaulassa asuu voima, ja sen edellä hyppii kauhistus.

23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.

Sen pahkuraiset lihat ovat kiinteät, ovat kuin valetut, järkkymättömät.

24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.

Sen sydän on valettu kovaksi kuin kivi, kovaksi valettu kuin alempi jauhinkivi.

25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

Kun se nousee, peljästyvät sankarit, kauhusta he tyrmistyvät.

26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.

Jos sen kimppuun käydään miekoin, ei miekka kestä, ei keihäs, ei heittoase eikä panssari.

27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.

Sille on rauta kuin oljenkorsi, vaski kuin lahopuu.

28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.

Ei aja sitä pakoon nuoli, jousen poika, akanoiksi muuttuvat sille linkokivet.

29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.

Kuin oljenkorsi on sille nuija, keihästen ryskeelle se nauraa.

30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.

Sen vatsapuolessa on terävät piikit, se kyntää mutaa leveälti kuin puimaäes.

31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.

Se panee syvyyden kiehumaan kuin padan, tekee meren voidekattilan kaltaiseksi.

32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.

Sen jäljessä polku loistaa, syvyydellä on kuin hopeahapset.

33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.

Ei ole maan päällä sen vertaista; se on luotu pelottomaksi.

34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.

Se katsoo ylen kaikkea, mikä korkeata on; se on kaikkien ylväitten eläinten kuningas."