< Hioba 27 >
1 Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
Job jatkoi lausuen julki mietelmiään ja sanoi:
2 Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:
"Niin totta kuin Jumala elää, joka on ottanut minulta oikeuteni, ja Kaikkivaltias, joka on sieluni murehuttanut:
3 Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,
niin kauan kuin minussa vielä henkeä on ja Jumalan henkäystä sieramissani,
4 Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.
eivät minun huuleni puhu petosta, eikä kieleni vilppiä lausu.
5 Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.
Pois se! En myönnä teidän oikeassa olevan. Siihen asti kunnes henkeni heitän, en luovu hurskaudestani.
6 Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.
Minä pidän kiinni vanhurskaudestani, en hellitä; yhdestäkään elämäni päivästä omatuntoni ei minua soimaa.
7 Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.
Käyköön viholliseni niinkuin jumalattoman ja vastustajani niinkuin väärän.
8 Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.
Mitä toivoa on riettaalla, kun Jumala katkaisee hänen elämänsä, kun hän tempaa pois hänen sielunsa?
9 Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?
Kuuleeko Jumala hänen huutonsa, kun ahdistus häntä kohtaa?
10 Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?
Tahi saattaako hän iloita Kaikkivaltiaasta, huutaa Jumalaa joka aika?
11 Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.
Minä opetan teille, mitä tekee Jumalan käsi; en salaa, mitä Kaikkivaltiaalla on mielessä.
12 Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?
Katso, itse olette kaikki sen nähneet; miksi te turhia kuvittelette?
13 Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.
Tämä on jumalattoman ihmisen osa, Jumalan varaama, tämä on perintöosa, jonka väkivaltaiset Kaikkivaltiaalta saavat.
14 Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.
Jos hänellä on paljonkin lapsia, ovat ne miekan omia; eikä hänen jälkeläisillään ole leipää ravinnoksi.
15 Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;
Jotka häneltä jäävät, ne saattaa rutto hautaan, eivätkä hänen leskensä pidä itkiäisiä.
16 Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:
Jos hän kokoaa hopeata kuin multaa ja kasaa vaatteita kuin savea,
17 Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.
kasatkoon: vanhurskas pukee ne päällensä, ja viaton perii hopean.
18 Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.
Hän rakentaa talonsa niinkuin kointoukka, se on kuin suojus, jonka vartija kyhää.
19 Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.
Rikkaana hän menee levolle: 'Ei häviä mitään'; hän avaa silmänsä, ja kaikki on mennyttä.
20 Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.
Kauhut yllättävät hänet kuin tulvavedet, yöllä tempaa hänet mukaansa rajuilma.
21 Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.
Itätuuli vie hänet, niin että hän menee menojaan, ja puhaltaa hänet pois paikaltansa.
22 Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.
Jumala ampuu häneen nuolensa säälimättä; hänen täytyy paeta hänen kättänsä, minkä voi.
23 Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.
Silloin paukutetaan hänelle kämmeniä ja vihelletään hänelle hänen asuinpaikaltansa."