< مزامیر 124 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید: 1
Cántico gradual. De David. Si Yahvé no hubiera estado con nosotros —dígalo ahora Israel—
اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند، 2
si no hubiera estado Yahvé de nuestra parte cuando los hombres se levantaron contra nosotros,
آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند! 3
nos habrían tragado vivos al inflamarse contra nosotros su furor;
سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت. 4
entonces nos habrían sumergido las aguas, el torrente habría pasado sobre nosotros
آری، در گردابها غرق می‌شدیم! 5
y nuestra alma habría caído bajo las aguas tumultuosas.
سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم. 6
Bendito sea Yahvé que no nos dio por presa de sus dientes.
همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم. 7
Nuestra vida escapó como un pájaro del lazo de los cazadores. El lazo se ha roto y hemos quedado libres.
مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید. 8
Nuestro socorro está en el Nombre de Yahvé, el que hizo el cielo y la tierra.

< مزامیر 124 >