< مزامیر 121 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوختهام و در انتظار کمک هستم. | 1 |
Cántico gradual. Alzo mis ojos hacia los montes: ¿De dónde me vendrá el socorro?
کمک من از جانب خداوند میآید که آسمان و زمین را آفرید. | 2 |
Mi socorro viene de Yahvé que creó el cielo y la tierra.
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت میکند، هرگز نمیخوابد. | 3 |
¿Permitirá Él que resbale tu pie? ¿O se dormirá el que te guarda?
او که از اسرائیل محافظت میکند، چشمانش به خواب نمیرود. | 4 |
No por cierto: no dormirá, ni siquiera dormitará, el Custodio de Israel.
خداوند خودش از تو مراقبت مینماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند. | 5 |
Es Yahvé quien te custodia; Yahvé es tu umbráculo y se mantiene a tu derecha.
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب. | 6 |
De día no te dañará el sol, ni de noche la luna.
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه میدارد و جانت را حفظ میکند. | 7 |
Presérvete Yahvé de todo mal; Él guarde tu alma.
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت مینماید، از حال تا ابد. | 8 |
Yahvé custodiará tu salida y tu llegada, ahora y para siempre.