ایوب 31

1 با چشمان خود عهد بستم که هرگز با نظر شهوت به دختری نگاه نکنم.

“Había ya hecho pacto con mis ojos de no mirar a doncella.

2 خدای قادر مطلق که در بالاست برای ما چه تدارک دیده است؟

¿Cuál es, pues, mi porción desde arriba de parte de Dios, y la herencia que desde lo alto me da el Todopoderoso?

3 آیا مصیبت و بلا سرنوشت شریران و بدکاران نیست؟

¿No es la perdición para el malvado, y la calamidad para los que obran la iniquidad?

4 آیا او هر کاری را که می‌کنم و هر قدمی را که برمی‌دارم نمی‌بیند.

¿No observa El mis caminos y cuenta todos mis pasos?

5 من هرگز دروغ نگفته و کسی را فریب نداده‌ام.

Si yo he seguido la mentira, y mi pie ha corrido tras el fraude,

6 بگذار خدا خودش مرا با ترازوی عدل بسنجد و ببیند که بی‌گناهم.

¡péseme Dios en justa balanza y reconozca mi inocencia!

7 اگر پایم را از راه خدا بیرون گذاشته‌ام، یا اگر دلم در طمع چیزهایی بوده که چشمانم دیده است، یا اگر دستهایم به گناه آلوده شده است،

Si mis pasos se desviaron del camino, si mi corazón se fue tras mis ojos, y si se ha pegado algo a mis manos,

8 باشد که غله‌ای که کاشته‌ام از ریشه کنده شود و یا شخص دیگری آن را درو کند.

¡siembre yo, y coma otro, y sea desarraigado mi linaje!

9 اگر شیفتهٔ زن مرد دیگری شده، در کمین او نشسته‌ام،

Si mi corazón se ha dejado seducir por una mujer, y si anduve acechando a la puerta de mi prójimo,

10 باشد که همسرم را مرد دیگری تصاحب کند؛

¡muela para otro mi mujer, y encórvense ajenos sobre ella!

11 زیرا این کار زشت سزاوار مجازات است،

Porque esto es cosa nefanda, un crimen que han de juzgar los jueces;

12 و مانند آتشی جهنمی می‌تواند تمام هستی مرا بسوزاند و از بین ببرد.

un fuego que devora hasta la ruina y destruiría todos mis bienes.

13 اگر نسبت به غلام یا کنیز خود بی‌انصافی می‌کردم، وقتی که از من شکایت داشتند،

Si yo he despreciado el derecho de mi siervo, o de mi sierva en su litigio conmigo,

14 چگونه می‌توانستم با خدا روبرو شوم؟ و هنگامی که در این باره از من سؤال می‌کرد، چه جوابی می‌دادم؟

¿qué podría hacer yo al levantarse el mismo Dios? Cuando Él viniera a juzgar ¿qué respondería yo?

15 چون هم من و هم خدمتگزارانم، به دست یک خدا سرشته شده‌ایم.

El que me hizo en el seno materno, ¿no le hizo también a él? ¿No nos formó uno mismo en la matriz?

16 هرگز از کمک کردن به فقرا کوتاهی نکرده‌ام. هرگز نگذاشته‌ام بیوه‌زنی در ناامیدی بماند،

Si he negado al pobre lo que pedía, si he hecho desfallecer los ojos de la viuda;

17 یا یتیمی گرسنگی بکشد، بلکه خوراک خود را با آنها قسمت کرده‌ام

si he comido solo mi bocado, sin que comiese de él el huérfano

18 و تمام عمر خود را صرف نگهداری از آنها نموده‌ام.

—desde mi juventud era padre para este, y desde el seno materno he protegido a aquella—

19 اگر کسی را می‌دیدم که لباس ندارد و از سرما می‌لرزد،

si no hice caso del que iba a perecer por falta de vestido, o del pobre que estaba desnudo,

20 لباسی از پشم گوسفندانم به او می‌دادم تا از سرما در امان بماند و او با تمام وجود برای من دعای خیر می‌کرد.

(y lo dejé) sin que me bendijeran sus carnes al calentarse con el vellón de mis ovejas;

21 اگر من با استفاده از نفوذی که در دادگاه داشته‌ام حق یتیمی را پایمال نموده باشم

si alcé mi mano contra el huérfano, por verme apoyado por los jueces,

22 بازویم از کتفم بیفتد و دستم بشکند.

¡despréndase mi hombro de la espalda, y mi brazo sea arrancado del húmero!

23 هرگز جرأت نمی‌کردم چنین کاری را انجام دهم، زیرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم.

Por cuanto temía el castigo de Dios, no he podido resistir a su majestad.

24 هرگز به طلا و نقره تکیه نکرده‌ام

Si he puesto en el oro mi confianza, y al oro he dicho: «Mi seguridad eres tú»;

25 و شادی من متکی به مال و ثروت نبوده است.

si tuve gozo por mi grande hacienda, y por haber juntado mucho mi mano;

26 هرگز فریفتهٔ خورشید تابان و ماه درخشان نشده‌ام و آنها را از دور نبوسیده و پرستش نکرده‌ام؛

si al ver el resplandor del sol, y la brillante carrera de la luna,

27

fue seducido en secreto mi corazón, y mi mano les mandó un beso de mi boca,

28 چون اگر مرتکب چنین کارهایی شده بودم مفهومش این بود که خدای متعال را انکار کرده‌ام، و چنین گناهی بی‌سزا نمی‌ماند.

también esto sería una maldad, una falta criminal, pues habría negado a Dios en lo alto.

29 هرگز از مصیبت دشمن شادی نکرده‌ام،

Si me holgué de la ruina del que me odiaba, y me gocé cuando le sobrevino el mal;

30 هرگز آنها را نفرین نکرده‌ام و زبانم را از این گناه باز داشته‌ام.

aunque no presté al pecado mi lengua, pidiendo con maldición su muerte;

31 هرگز نگذاشته‌ام خدمتگزارانم گرسنه بمانند.

si no decían las gentes de mi casa: «¿Quién de su alimento no se ha saciado?»

32 هرگز نگذاشته‌ام غریبه‌ای شب را در کوچه بخوابد، بلکه در خانهٔ خود را به روی او باز گذاشته‌ام.

pues jamás el forastero se quedó de noche al descubierto, porque yo abría mis puertas al pasajero;

33 هرگز مانند دیگران به خاطر ترس از سرزنش مردم، سعی نکرده‌ام گناهانم را پنهان سازم و خاموش در داخل خانهٔ خود بنشینم.

si encubrí, como Adán, mi pecado, y oculté en mi seno mi iniquidad,

34

temiendo a la gran muchedumbre y el desprecio de los parientes, quedando callado y sin salir de mi casa...

35 ای کاش کسی پیدا می‌شد که به حرفهایم گوش بدهد! من دفاعیهٔ خود را تقدیم می‌کنم. بگذار قادر مطلق جواب مرا بدهد و اتهاماتی را که به من نسبت داده شده به من نشان دهد،

¡Oh si hubiese quien me escuchase! He aquí mi firma. ¡Respóndame el Todopoderoso! ¡Que escriba también mi adversario su libelo de acusación!

36 و من آنها را مانند تاجی بر سر می‌گذارم!

Yo lo llevaría sobre mi hombro, me lo ceñiría como diadema.

37 تمام کارهایی را که کرده‌ام برای او تعریف می‌کنم و سربلند در حضور او می‌ایستم.

(A mi juez) le daré cuenta de todos mis pasos; como a un príncipe me presentaré a él.

38 اگر زمینی که در آن کشت می‌کنم مرا متهم سازد به اینکه صاحبش را کشته‌ام و آن را تصاحب کرده‌ام تا از محصولش استفاده برم،

Si contra mi clama mi tierra, y a una lloran sus surcos,

39

por haber yo comido sus frutos sin pagar y afligido a sus cultivadores,

40 باشد که در آن زمین به جای گندم، خار و به عوض جو، علفهای هرز بروید. پایان سخنان ایوب.

¡názcanme abrojos en vez de trigo, y cizaña en vez de cebada!” Fin de las palabras de Job.