< Job 17 >

1 Spiritus meus attenuabitur, dies mei breviabuntur, et solum mihi superest sepulchrum.
Mi alma se agota, mis días se extinguen. El sepulcro está preparado para mí.
2 Non peccavi, et in amaritudinibus moratur oculus meus.
No hay conmigo sino burladores, y mis ojos se fijan en su provocación.
3 Libera me Domine, et pone me iuxta te, et cuiusvis manus pugnet contra me.
Te ruego, deposita una fianza ante Ti mismo. ¿Quién quiere ser mi garante?
4 Cor eorum longe fecisti a disciplina, propterea non exaltabuntur.
Porque cerraste su corazón al entendimiento. Por tanto, no los exaltarás.
5 Praedam pollicetur sociis, et oculi filiorum eius deficient.
Al que traiciona a sus amigos por recompensa, les desfallecerán los ojos a sus hijos.
6 Posuit me quasi in proverbium vulgi, et exemplum sum coram eis.
Pero Él me convirtió en un refrán de la gente. Soy uno a quien los hombres escupen.
7 Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in nihilum redacta sunt.
Mis ojos se oscurecieron por la angustia, y todos mis miembros son como una sombra.
8 Stupebunt iusti super hoc, et innocens contra hypocritam suscitabitur.
Los rectos se asombran de esto, y el inocente se levanta contra el impío.
9 Et tenebit iustus viam suam, et mundis manibus addet fortitudinem.
Sin embargo, el justo se aferra a su camino, y el limpio de manos aumentará sus fuerzas.
10 Igitur omnes vos convertimini, et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem.
Pero ahora, vuelvan todos ustedes y vengan acá. Pero entre ustedes no hallaré algún sabio.
11 Dies mei transierunt, cogitationes meae dissipatae sunt, torquentes cor meum:
Mis días pasaron. Mis planes se deshicieron, aun los anhelos de mi corazón
12 Noctem verterunt in diem, et rursum post tenebras spero lucem.
que solían cambiar la noche en día. La luz está después de la oscuridad.
13 Si sustinuero, infernus domus mea est, et in tenebris stravi lectulum meum. (Sheol h7585)
Si espero, yo sé que el Seol es mi habitación. En la tenebrosidad tengo extendida mi cama. (Sheol h7585)
14 Putredini dixi: Pater meus es, mater mea, et soror mea, vermibus.
A la descomposición digo: ¡Padre mío! Y al gusano: ¡Madre mía, hermana mía!
15 Ubi est ergo nunc praestolatio mea, et patientiam meam quis considerat?
¿Dónde está entonces mi esperanza? ¿Quién verá mi bien?
16 In profundissimum infernum descendent omnia mea: putasne saltem ibi erit requies mihi? (Sheol h7585)
Descenderá conmigo al Seol y juntos bajaremos al polvo. (Sheol h7585)

< Job 17 >