Proverbiorum 16
1 Hominis est animam præparare: et Domini gubernare linguam.
Köngüldiki niyetler insan’gha tewedur; Biraq tilning jawabi Perwerdigarning ilkididur.
2 Omnes viæ hominis patent oculis eius: spirituum ponderator est Dominus.
Insan özining hemme qilghan ishini pak dep biler; Lékin qelbdiki niyetlerni Perwerdigar tarazigha sélip tartip körer.
3 Revela Domino opera tua, et dirigentur cogitationes tuæ.
Niyet qilghan ishliringni Perwerdigargha tapshurghin, Shundaq qilghanda pilanliring piship chiqar.
4 Universa propter semetipsum operatus est Dominus: impium quoque ad diem malum.
Perwerdigar barliq mewjudiyetning herbirini melum meqset bilen apiride qilghan; Hetta yamanlarnimu balayi’apet küni üchün yaratqandur.
5 Abominatio Domini est omnis arrogans: etiamsi manus ad manum fuerit, non est innocens. Initium viæ bonæ, facere iustitiam: accepta est autem apud Deum magis, quam immolare hostias.
Tekebburluqqa tolghan köngüllerning herbiri Perwerdigargha yirginchliktur; Qol tutushup birleshsimu, jazasiz qalmas.
6 Misericordia et veritate redimitur iniquitas: et in timore Domini declinatur a malo.
Muhebbet-shepqet we heqiqet bilen gunahlar kafaret qilinip yépilar; Perwerdigardin eyminish ademlerni yamanliqtin xaliy qilar.
7 Cum placuerint Domino viæ hominis, inimicos quoque eius convertet ad pacem.
Ademning ishliri Perwerdigarni xursen qilsa, U hetta düshmenlirinimu uning bilen inaqlashturar.
8 Melius est parum cum iustitia, quam multi fructus cum iniquitate.
Halal alghan az, Haram alghan köptin ewzeldur.
9 Cor hominis disponit viam suam: sed Domini est dirigere gressus eius.
Insan könglide öz yolini toxtitar; Emma qedemlirini toghrilaydighan Perwerdigardur.
10 Divinatio in labiis regis, in iudicio non errabit os eius.
Hetta padishahning lewlirige qaritip epsun oqulsimu, Uning aghzi toghra hökümdin chetnimes.
11 Pondus et statera iudicia Domini sunt: et opera eius omnes lapides sacculi.
Adil taraza-mizanlar Perwerdigargha xastur; Taraza tashlirining hemmisini U yasighandur.
12 Abominabiles regi qui agunt impie: quoniam iustitia firmatur solium.
Padishah rezillik qilsa yirginchliktur, Chünki text heqqaniyet bilenla mehkem turar.
13 Voluntas regum labia iusta: qui recta loquitur, diligetur:
Heqqaniy sözligen lewler padishahlarning xursenlikidur; Ular durus sözligüchilerni yaxshi körer.
14 Indignatio regis, nuncii mortis: et vir sapiens placabit eam.
Padishahning qehri goya ölümning elchisidur; Biraq dana kishi [uning ghezipini] tinchlandurar.
15 In hilaritate vultus regis, vita: et clementia eius quasi imber serotinus.
Padishahning chirayining nuri kishige jan kirgüzer; Uning shepqiti waqtida yaghqan «kéyinki yamghur»dur.
16 Posside sapientiam, quia auro melior est: et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento.
Danaliq élish altun élishtin neqeder ewzeldur; Yorutulushni tallash kümüshni tallashtin shunche üstündur!
17 Semita iustorum declinat mala: custos animæ suæ servat viam suam.
Durus ademning égiz kötürülgen yoli yamanliqtin ayrilishtur; Öz yoligha éhtiyat qilghan kishi jénini saqlap qalar.
18 Contritionem præcedit superbia: et ante ruinam exaltatur spiritus.
Meghrurluq halak bolushtin awwal kéler, Tekebburluq yiqilishtin awwal kéler.
19 Melius est humiliari cum mitibus, quam dividere spolia cum superbis.
Kemter bolup miskinler bilen bardi-keldide bolush, Tekebburlar bilen haram mal bölüshkendin ewzeldur.
20 Eruditus in verbo reperiet bona: et qui sperat in Domino, beatus est.
Kimki ishni pem-paraset bilen qilsa payda tapar; Perwerdigargha tayan’ghan bolsa, bext-saadet körer.
21 Qui sapiens est corde, appellabitur prudens: et qui dulcis eloquio, maiora percipiet.
Köngli dana kishi segek atilar; Yéqimliq sözler ademlerning bilimini ashurar.
22 Fons vitæ eruditio possidentis: doctrina stultorum fatuitas.
Pem-paraset özige ige bolghanlargha hayatliqning buliqidur; Eqilsizlerge telim bermekning özi eqilsizliktur.
23 Cor sapientis erudiet os eius: et labiis eius addet gratiam.
Aqilane kishining qelbi aghzidin eqil chiqirar; Uning lewzige bilimni ziyade qilar.
24 Favus mellis, composita verba: dulcedo animæ, sanitas ossium.
Yéqimliq sözler goya heseldur; Köngüllerni xush qilip ten’ge dawadur.
25 Est via quæ videtur homini recta: et novissima eius ducunt ad mortem.
Adem balisigha toghridek körünidighan bir yol bar, Lékin aqiwiti halaketke baridighan yollardur.
26 Anima laborantis laborat sibi, quia compulit eum os suum:
Ishligüchining ishtiyi uni ishqa salar; Uning qarni uninggha heydekchilik qilar.
27 Vir impius fodit malum, et in labiis eius ignis ardescit.
Muttehem kishi yaman gepni kolap yürer; Uning lewliri lawuldap turghan otqa oxshar.
28 Homo perversus suscitat lites: et verbosus separat principes.
Egri adem jédel-majira tughdurghuchidur; Gheywetchi yéqin dostlarni ayriwéter.
29 Vir iniquus lactat amicum suum: et ducit eum per viam non bonam.
Zorawan kishi yéqin adimini azdurar; Uni yaman yolgha bashlap kirer.
30 Qui attonitis oculis cogitat prava, mordens labia sua perficit malum.
Közini yumuwalghan kishi yaman niyetni oylar; Léwini chishligen kishi yamanliqqa teyyardur.
31 Corona dignitatis senectus, quæ in viis iustitiæ reperietur.
Heqqaniyet yolida aqarghan chach, Ademning shöhret tajidur.
32 Melior est patiens viro forti: et qui dominatur animo suo, expugnatore urbium.
Asan achchiqlimaydighan kishi palwandin ewzeldur; Özini tutuwalghan sheher alghandinmu üstündur.
33 Sortes mittuntur in sinum, sed a Domino temperantur.
Chek étekke tashlan’ghini bilen, Lékin netijisi pütünley Perwerdigardindur.
