Proverbiorum 17
1 Melior est buccella sicca cum gaudio, quam domus plena victimis cum iurgio.
Qurbanliq göshlirige tolghan jédellik öydin, Bir chishlem quruq nan yep, köngül tinchliqta bolghan ewzel.
2 Servus sapiens dominabitur filiis stultis, et inter fratres hereditatem dividet.
Xizmetkar chéwer bolsa, xojisining nomusta qoyghuchi oghlini bashqurar; Kelgüside u xojining oghli qatarida turup uning mirasni teqsim qilar.
3 Sicut igne probatur argentum, et aurum camino: ita corda probat Dominus.
Sapal qazan kümüshni tawlar, chanaq altunni tawlar, Biraq ademning qelbini Perwerdigar sinar.
4 Malus obedit linguæ iniquæ: et fallax obtemperat labiis mendacibus.
Qebih kishi yaman sözlerge ishiner; Yalghanchi pitnichilerning sözige qulaq salar.
5 Qui despicit pauperem, exprobrat factori eius: et qui ruina lætatur alterius, non erit impunitus.
Miskinlerni mesxire qilghuchi, özini Yaratquchini haqaretligüchidur; Bashqilarning bextsizlikidin xushal bolghan kishi jazasiz qalmas.
6 Corona senum filii filiorum: et gloria filiorum patres eorum.
Qérilarning newriliri ularning tajidur; Perzentlerning pexri ularning atiliridur.
7 Non decent stultum verba composita: nec principem labium mentiens.
Exmeq yarishiq gep qilsa uninggha yarashmas; Mötiwer yalghan sözlise uninggha téximu yarashmas.
8 Gemma gratissima, expectatio præstolantis: quocumque se vertit, prudenter intelligit.
Para — uni bergüchining neziride ésil bir göherdur; Goya uni negila ishletse muweppeqiyetke érishidighandek.
9 Qui celat delictum, quærit amicitias: qui altero sermone repetit, separat fœderatos.
Bashqilarning xataliqini yoputup kechürgen kishi méhir-muhebbetni közler; Kona xamanni sorighan kishi yéqin dostlarni düshmen qilar.
10 Plus proficit correptio apud prudentem, quam centum plagæ apud stultum.
Aqilanige singgen bir éghiz tenbih, Exmeqqe urulghan yüz derridin ünümlüktur.
11 Semper iurgia quærit malus: angelus autem crudelis mittetur contra eum.
Yamanlar peqet asiyliqni közler; Uni jazalashqa rehimsiz bir elchi ewetiler.
12 Expedit magis ursæ occurrere raptis fœtibus, quam fatuo confidenti in stultitia sua.
Exmiqane ish qiliwatqan nadan kishige uchrap qalghandin köre, Baliliridin ayrilghan éyiqqa yoluqup qalghan yaxshi.
13 Qui reddit mala pro bonis, non recedet malum de domo eius.
Kimki yaxshiliqqa yamanliq qilsa, Ishikidin bala-qaza néri ketmes.
14 Qui dimittit aquam, caput est iurgiorum: et antequam patiatur contumeliam, iudicium deserit.
Jédelning bashlinishi tosmini su élip ketken’ge oxshaydu; Shunga jédel partlashtin awwal talash-tartishtin qol üzgin.
15 Qui iustificat impium, et qui condemnat iustum, abominabilis est uterque apud Deum.
Yamanni aqlighan, Heqqaniygha qara chaplighan, Oxshashla Perwerdigargha yirginchliktur.
16 Quid prodest stulto habere divitias, cum sapientiam emere non possit? Qui altum facit domum suam, quærit ruinam: et qui evitat discere, incidet in mala.
Exmeqning köngli danaliqni etiwarlimisa, Qandaqmu uning qolida danaliqni sétiwalghudek puli bolsun?
17 Omni tempore diligit qui amicus est: et frater in angustiis comprobatur.
[Heqiqiy] dost herdaim sanga muhebbet körsiter, [Heqiqiy] qérindash yaman kününg üchün yardemge dunyagha kelgendur.
18 Stultus homo plaudet manibus cum spoponderit pro amico suo.
Eqilsiz kishi qol bérip, Yéqini üchün képil bolidu.
19 Qui meditatur discordias, diligit rixas: et qui exaltat ostium, quærit ruinam.
Jédelge amraq gunahqa amraqtur; Bosughini égiz qilghan halaketni izder.
20 Qui perversi cordis est, non inveniet bonum: et qui vertit linguam, incidet in malum.
Niyiti buzulghan yaxshiliq körmes; Tilida heq-naheqni astin-üstün qilghuchi balagha yoluqar.
21 Natus est stultus in ignominiam suam: sed nec pater in fatuo lætabitur.
Bala exmeq bolsa, ata ghem-qayghugha patar; Hamaqetning atisi xushalliq körmes.
22 Animus gaudens ætatem floridam facit: spiritus tristis exiccat ossa.
Shad köngül shipaliq doridek ten’ge dawadur; Sunuq roh-dil ademning yilikini qurutar.
23 Munera de sinu impius accipit, ut pervertat semitas iudicii.
Chirik adem yeng ichide parini qobul qilar; U adaletning yolini burmilar.
24 In facie prudentis lucet sapientia: oculi stultorum in finibus terræ.
Danaliq yorutulghan kishining köz aldida turar; Biraq eqilsizning közi xiyalkeshlik qilip qutupta yürer.
25 Ira patris, filius stultus: et dolor matris quæ genuit eum.
Galwang bala atini azabgha salar; Uni tughquchiningmu derdi bolar.
26 Non est bonum, damnum inferre iusto: nec percutere principem, qui recta iudicat.
Heqqaniylargha jerimane qoyushqa qet’iy bolmas; Emirlerni adaletni qollighini üchün dumbalashqa bolmas.
27 Qui moderatur sermones suos, doctus et prudens est: et pretiosi spiritus vir eruditus.
Bilimi bar kishi kem sözlük bolar; Yorutulghan adem qaltis éghir-bésiq bolar.
28 Stultus quoque si tacuerit, sapiens reputabitur: et si compresserit labia sua, intelligens.
Hetta exmeqmu az sözlise dana hésablinar; Tilini tizginligen kishi danishmen sanilar.
