< תהילים 78 >

משכיל לאסף האזינה עמי תורתי הטו אזנכם לאמרי פי׃ 1
قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید.
אפתחה במשל פי אביעה חידות מני קדם׃ 2
زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم.
אשר שמענו ונדעם ואבותינו ספרו לנו׃ 3
می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم.
לא נכחד מבניהם לדור אחרון מספרים תהלות יהוה ועזוזו ונפלאותיו אשר עשה׃ 4
اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است.
ויקם עדות ביעקב ותורה שם בישראל אשר צוה את אבותינו להודיעם לבניהם׃ 5
خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند
למען ידעו דור אחרון בנים יולדו יקמו ויספרו לבניהם׃ 6
و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد.
וישימו באלהים כסלם ולא ישכחו מעללי אל ומצותיו ינצרו׃ 7
به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند.
ולא יהיו כאבותם דור סורר ומרה דור לא הכין לבו ולא נאמנה את אל רוחו׃ 8
در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند.
בני אפרים נושקי רומי קשת הפכו ביום קרב׃ 9
افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند.
לא שמרו ברית אלהים ובתורתו מאנו ללכת׃ 10
آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند.
וישכחו עלילותיו ונפלאותיו אשר הראם׃ 11
کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند،
נגד אבותם עשה פלא בארץ מצרים שדה צען׃ 12
کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود.
בקע ים ויעבירם ויצב מים כמו נד׃ 13
خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند.
וינחם בענן יומם וכל הלילה באור אש׃ 14
بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش!
יבקע צרים במדבר וישק כתהמות רבה׃ 15
در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد.
ויוצא נוזלים מסלע ויורד כנהרות מים׃ 16
بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت!
ויוסיפו עוד לחטא לו למרות עליון בציה׃ 17
ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند.
וינסו אל בלבבם לשאל אכל לנפשם׃ 18
آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند.
וידברו באלהים אמרו היוכל אל לערך שלחן במדבר׃ 19
حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟
הן הכה צור ויזובו מים ונחלים ישטפו הגם לחם יוכל תת אם יכין שאר לעמו׃ 20
درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟»
לכן שמע יהוה ויתעבר ואש נשקה ביעקב וגם אף עלה בישראל׃ 21
خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید،
כי לא האמינו באלהים ולא בטחו בישועתו׃ 22
زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد.
ויצו שחקים ממעל ודלתי שמים פתח׃ 23
با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود
וימטר עליהם מן לאכל ודגן שמים נתן למו׃ 24
و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند.
לחם אבירים אכל איש צידה שלח להם לשבע׃ 25
بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود.
יסע קדים בשמים וינהג בעזו תימן׃ 26
سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد
וימטר עליהם כעפר שאר וכחול ימים עוף כנף׃ 27
تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند.
ויפל בקרב מחנהו סביב למשכנתיו׃ 28
پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند.
ויאכלו וישבעו מאד ותאותם יבא להם׃ 29
پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد.
לא זרו מתאותם עוד אכלם בפיהם׃ 30
اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود،
ואף אלהים עלה בהם ויהרג במשמניהם ובחורי ישראל הכריע׃ 31
غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت.
בכל זאת חטאו עוד ולא האמינו בנפלאותיו׃ 32
با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند.
ויכל בהבל ימיהם ושנותם בבהלה׃ 33
بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند.
אם הרגם ודרשוהו ושבו ושחרו אל׃ 34
هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند
ויזכרו כי אלהים צורם ואל עליון גאלם׃ 35
و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است.
ויפתוהו בפיהם ובלשונם יכזבו לו׃ 36
اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند.
ולבם לא נכון עמו ולא נאמנו בבריתו׃ 37
دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند.
והוא רחום יכפר עון ולא ישחית והרבה להשיב אפו ולא יעיר כל חמתו׃ 38
اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید،
ויזכר כי בשר המה רוח הולך ולא ישוב׃ 39
زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست.
כמה ימרוהו במדבר יעציבוהו בישימון׃ 40
بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند.
וישובו וינסו אל וקדוש ישראל התוו׃ 41
بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند.
לא זכרו את ידו יום אשר פדם מני צר׃ 42
قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند.
אשר שם במצרים אתותיו ומופתיו בשדה צען׃ 43
بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند.
ויהפך לדם יאריהם ונזליהם בל ישתיון׃ 44
در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند.
ישלח בהם ערב ויאכלם וצפרדע ותשחיתם׃ 45
انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد.
ויתן לחסיל יבולם ויגיעם לארבה׃ 46
محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد.
יהרג בברד גפנם ושקמותם בחנמל׃ 47
تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد.
ויסגר לברד בעירם ומקניהם לרשפים׃ 48
رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد.
ישלח בם חרון אפו עברה וזעם וצרה משלחת מלאכי רעים׃ 49
او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد.
יפלס נתיב לאפו לא חשך ממות נפשם וחיתם לדבר הסגיר׃ 50
او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت.
ויך כל בכור במצרים ראשית אונים באהלי חם׃ 51
همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت.
ויסע כצאן עמו וינהגם כעדר במדבר׃ 52
آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد.
וינחם לבטח ולא פחדו ואת אויביהם כסה הים׃ 53
ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند.
ויביאם אל גבול קדשו הר זה קנתה ימינו׃ 54
سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود.
ויגרש מפניהם גוים ויפילם בחבל נחלה וישכן באהליהם שבטי ישראל׃ 55
ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند.
וינסו וימרו את אלהים עליון ועדותיו לא שמרו׃ 56
اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند.
ויסגו ויבגדו כאבותם נהפכו כקשת רמיה׃ 57
مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند.
ויכעיסוהו בבמותם ובפסיליהם יקניאוהו׃ 58
بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند.
שמע אלהים ויתעבר וימאס מאד בישראל׃ 59
وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد.
ויטש משכן שלו אהל שכן באדם׃ 60
خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد
ויתן לשבי עזו ותפארתו ביד צר׃ 61
و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد.
ויסגר לחרב עמו ובנחלתו התעבר׃ 62
بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد.
בחוריו אכלה אש ובתולתיו לא הוללו׃ 63
جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند.
כהניו בחרב נפלו ואלמנתיו לא תבכינה׃ 64
کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند.
ויקץ כישן אדני כגבור מתרונן מיין׃ 65
سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست.
ויך צריו אחור חרפת עולם נתן למו׃ 66
دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت.
וימאס באהל יוסף ובשבט אפרים לא בחר׃ 67
او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود
ויבחר את שבט יהודה את הר ציון אשר אהב׃ 68
اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید.
ויבן כמו רמים מקדשו כארץ יסדה לעולם׃ 69
در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود.
ויבחר בדוד עבדו ויקחהו ממכלאת צאן׃ 70
سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید.
מאחר עלות הביאו לרעות ביעקב עמו ובישראל נחלתו׃ 71
او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود.
וירעם כתם לבבו ובתבונות כפיו ינחם׃ 72
داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد.

< תהילים 78 >