Zabura 122

1 Waƙar haurawa. Ta Dawuda. Na yi farin ciki tare da waɗanda suka ce da ni, “Bari mu tafi gidan Ubangiji.”

Een lied Hammaaloth, van David. Ik verblijd mij in degenen, die tot mij zeggen: Wij zullen in het huis des HEEREN gaan.

2 Ƙafafunmu suna tsaye a ƙofofinki, ya Urushalima.

Onze voeten zijn staande in uw poorten, o Jeruzalem!

3 An gina Urushalima kamar birnin da aka yi a harhaɗe wuri guda.

Jeruzalem is gebouwd, als een stad, die wel samengevoegd is;

4 A can ne kabilu suke haurawa, kabilan Ubangiji, don su yabi sunan Ubangiji bisa ga farillan da aka ba wa Isra’ila.

Waarheen de stammen opgaan, de stammen des HEEREN, tot de getuigenis Israels, om den Naam des HEEREN te danken.

5 A can kursiyoyin shari’a yake tsaye, kursiyoyin gidan Dawuda.

Want daar zijn de stoelen des gerichts gezet, de stoelen van het huis van David.

6 Ku yi addu’a don salamar Urushalima, “Bari waɗanda suke ƙaunarki su zauna lafiya.

Bidt om den vrede van Jeruzalem; wel moeten zij varen, die u beminnen.

7 Bari salama ta kasance a katangarki zaman lafiya kuma a fadodinki.”

Vrede zij in uw vesting, welvaren in uw paleizen.

8 Saboda’yan’uwana da kuma abokaina, zan ce, “Salama tă kasance tare da ke.”

Om mijner broederen en mijner vrienden wil, zal ik nu spreken, vrede zij in u!

9 Saboda gidan Ubangiji Allahnmu, zan nemi wadatarki.

Om des huizes des HEEREN, onzes Gods wil, zal ik het goede voor u zoeken.