< Κατα Ματθαιον 27 >
1 πρωιας δε γενομενης συμβουλιον ελαβον παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου κατα του ιησου ωστε θανατωσαι αυτον
Dès que le matin fut venu, tous les principaux sacrificateurs et les anciens du peuple tinrent conseil contre Jésus pour le faire mourir.
2 και δησαντες αυτον απηγαγον και παρεδωκαν αυτον ποντιω πιλατω τω ηγεμονι
Ils le lièrent, l'emmenèrent, et le livrèrent à Ponce Pilate, le gouverneur.
3 τοτε ιδων ιουδας ο παραδιδους αυτον οτι κατεκριθη μεταμεληθεις απεστρεψεν τα τριακοντα αργυρια τοις αρχιερευσιν και τοις πρεσβυτεροις
Alors Judas, qui le livrait, voyant que Jésus était condamné, eut des remords, et rapporta les trente pièces d'argent aux principaux sacrificateurs et aux anciens,
4 λεγων ημαρτον παραδους αιμα αθωον οι δε ειπον τι προς ημας συ οψει
en disant: « J'ai péché en livrant un sang innocent. » Mais ils ont dit: « Qu'est-ce que ça peut nous faire? Occupez-vous en. »
5 και ριψας τα αργυρια εν τω ναω ανεχωρησεν και απελθων απηγξατο
Il jeta les pièces d'argent dans le sanctuaire et s'en alla. Puis il s'en alla et se pendit.
6 οι δε αρχιερεις λαβοντες τα αργυρια ειπον ουκ εξεστιν βαλειν αυτα εις τον κορβαναν επει τιμη αιματος εστιν
Les principaux sacrificateurs prirent les pièces d'argent et dirent: « Il n'est pas permis de les mettre dans le trésor, puisque c'est le prix du sang. »
7 συμβουλιον δε λαβοντες ηγορασαν εξ αυτων τον αγρον του κεραμεως εις ταφην τοις ξενοις
Ils tinrent conseil, et ils achetèrent avec elles le champ du potier pour y enterrer les étrangers.
8 διο εκληθη ο αγρος εκεινος αγρος αιματος εως της σημερον
C'est pourquoi ce champ a été appelé jusqu'à ce jour « le champ du sang ».
9 τοτε επληρωθη το ρηθεν δια ιερεμιου του προφητου λεγοντος και ελαβον τα τριακοντα αργυρια την τιμην του τετιμημημενου ον ετιμησαντο απο υιων ισραηλ
Alors s'accomplit ce qui avait été annoncé par Jérémie, le prophète, en ces termes, « Ils ont pris les trente pièces d'argent, le prix de celui qui avait été mis à prix, que certains des enfants d'Israël ont prisé,
10 και εδωκαν αυτα εις τον αγρον του κεραμεως καθα συνεταξεν μοι κυριος
et ils les donnèrent pour le champ du potier, comme le Seigneur me l'a ordonné. »
11 ο δε ιησους εστη εμπροσθεν του ηγεμονος και επηρωτησεν αυτον ο ηγεμων λεγων συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε ιησους εφη αυτω συ λεγεις
Or, Jésus se tenait devant le gouverneur; et le gouverneur l'interrogeait, disant: « Es-tu le roi des Juifs? » Jésus lui dit: « C'est ce que tu dis. »
12 και εν τω κατηγορεισθαι αυτον υπο των αρχιερεων και των πρεσβυτερων ουδεν απεκρινατο
Lorsqu'il fut accusé par les principaux sacrificateurs et les anciens, il ne répondit rien.
13 τοτε λεγει αυτω ο πιλατος ουκ ακουεις ποσα σου καταμαρτυρουσιν
Alors Pilate lui dit: « N'entends-tu pas combien de choses ils témoignent contre toi? »
14 και ουκ απεκριθη αυτω προς ουδε εν ρημα ωστε θαυμαζειν τον ηγεμονα λιαν
Il ne lui répondit pas, pas même un mot, de sorte que le gouverneur fut très étonné.
15 κατα δε εορτην ειωθει ο ηγεμων απολυειν ενα τω οχλω δεσμιον ον ηθελον
Or, à l'occasion de la fête, le gouverneur avait coutume de relâcher à la foule un prisonnier qu'elle désirait.
16 ειχον δε τοτε δεσμιον επισημον λεγομενον βαραββαν
Ils avaient alors un prisonnier notable, nommé Barabbas.
17 συνηγμενων ουν αυτων ειπεν αυτοις ο πιλατος τινα θελετε απολυσω υμιν βαραββαν η ιησουν τον λεγομενον χριστον
Lorsqu'ils furent rassemblés, Pilate leur dit: « Qui voulez-vous que je vous relâche? Barabbas, ou Jésus qu'on appelle le Christ? »
18 ηδει γαρ οτι δια φθονον παρεδωκαν αυτον
Car il savait que c'était par jalousie qu'ils l'avaient livré.
19 καθημενου δε αυτου επι του βηματος απεστειλεν προς αυτον η γυνη αυτου λεγουσα μηδεν σοι και τω δικαιω εκεινω πολλα γαρ επαθον σημερον κατ οναρ δι αυτον
Comme il était assis sur le siège du jugement, sa femme lui envoya dire: « Ne te mêle pas de ce juste, car j'ai beaucoup souffert aujourd'hui en rêve à cause de lui. »
20 οι δε αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι επεισαν τους οχλους ινα αιτησωνται τον βαραββαν τον δε ιησουν απολεσωσιν
Or, les chefs des prêtres et les anciens persuadaient la foule de demander Barabbas et de faire périr Jésus.
21 αποκριθεις δε ο ηγεμων ειπεν αυτοις τινα θελετε απο των δυο απολυσω υμιν οι δε ειπον βαραββαν
Mais le gouverneur leur répondit: « Lequel des deux voulez-vous que je vous relâche? » Ils ont dit: « Barabbas! »
22 λεγει αυτοις ο πιλατος τι ουν ποιησω ιησουν τον λεγομενον χριστον λεγουσιν αυτω παντες σταυρωθητω
Pilate leur dit: « Que dois-je donc faire à Jésus, qui est appelé Christ? » Ils lui ont tous dit: « Qu'il soit crucifié! »
23 ο δε ηγεμων εφη τι γαρ κακον εποιησεν οι δε περισσως εκραζον λεγοντες σταυρωθητω
Mais le gouverneur dit: « Pourquoi? Quel mal a-t-il fait? » Mais ils poussaient de grands cris, disant: « Qu'on le crucifie! »
24 ιδων δε ο πιλατος οτι ουδεν ωφελει αλλα μαλλον θορυβος γινεται λαβων υδωρ απενιψατο τας χειρας απεναντι του οχλου λεγων αθωος ειμι απο του αιματος του δικαιου τουτου υμεις οψεσθε
Alors, voyant que l'on ne gagnait rien, mais qu'au contraire on commençait à faire du grabuge, Pilate prit de l'eau et se lava les mains devant la foule, en disant: « Je suis innocent du sang de ce juste. Tu y veilles. »
25 και αποκριθεις πας ο λαος ειπεν το αιμα αυτου εφ ημας και επι τα τεκνα ημων
Tout le peuple répondit: « Que son sang retombe sur nous et sur nos enfants! »
26 τοτε απελυσεν αυτοις τον βαραββαν τον δε ιησουν φραγελλωσας παρεδωκεν ινα σταυρωθη
Puis il leur relâcha Barabbas, mais il flagella Jésus et le livra pour être crucifié.
27 τοτε οι στρατιωται του ηγεμονος παραλαβοντες τον ιησουν εις το πραιτωριον συνηγαγον επ αυτον ολην την σπειραν
Alors les soldats du gouverneur emmenèrent Jésus dans le prétoire, et rassemblèrent contre lui toute la garnison.
28 και εκδυσαντες αυτον περιεθηκαν αυτω χλαμυδα κοκκινην
Ils le dépouillèrent et le revêtirent d'une robe écarlate.
29 και πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν επι την κεφαλην αυτου και καλαμον επι την δεξιαν αυτου και γονυπετησαντες εμπροσθεν αυτου ενεπαιζον αυτω λεγοντες χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων
Ils tressèrent une couronne d'épines et la mirent sur sa tête, et un roseau dans sa main droite. Ils se mirent à genoux devant lui et se moquèrent de lui en disant: « Salut, roi des Juifs! »
30 και εμπτυσαντες εις αυτον ελαβον τον καλαμον και ετυπτον εις την κεφαλην αυτου
Ils crachèrent sur lui, prirent le roseau et le frappèrent sur la tête.
31 και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την χλαμυδα και ενεδυσαν αυτον τα ιματια αυτου και απηγαγον αυτον εις το σταυρωσαι
Après s'être moqués de lui, ils lui ôtèrent le manteau, le revêtirent de ses vêtements, et l'emmenèrent pour le crucifier.
32 εξερχομενοι δε ευρον ανθρωπον κυρηναιον ονοματι σιμωνα τουτον ηγγαρευσαν ινα αρη τον σταυρον αυτου
En sortant, ils trouvèrent un homme de Cyrène, nommé Simon, et ils l'obligèrent à marcher avec eux, afin qu'il porte sa croix.
33 και ελθοντες εις τοπον λεγομενον γολγοθα ο εστιν λεγομενος κρανιου τοπος
Lorsqu'ils arrivèrent à un lieu appelé Golgotha, c'est-à-dire le lieu du crâne,
34 εδωκαν αυτω πιειν οξος μετα χολης μεμιγμενον και γευσαμενος ουκ ηθελεν πιειν
ils lui donnèrent à boire du vin aigre mêlé de fiel. Lorsqu'il l'eut goûté, il ne voulut pas boire.
35 σταυρωσαντες δε αυτον διεμερισαντο τα ιματια αυτου βαλοντες κληρον
Après l'avoir crucifié, ils se partagèrent ses vêtements en tirant au sort,
36 και καθημενοι ετηρουν αυτον εκει
et ils s'assirent là pour le regarder.
37 και επεθηκαν επανω της κεφαλης αυτου την αιτιαν αυτου γεγραμμενην ουτος εστιν ιησους ο βασιλευς των ιουδαιων
Ils mirent au-dessus de sa tête l'accusation portée contre lui, écrite: « C'est JÉSUS, le roi des Juifs. »
38 τοτε σταυρουνται συν αυτω δυο λησται εις εκ δεξιων και εις εξ ευωνυμων
Et il y avait deux brigands crucifiés avec lui, l'un à sa droite et l'autre à sa gauche.
39 οι δε παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουντες τας κεφαλας αυτων
Les passants le blasphémaient, remuant la tête
40 και λεγοντες ο καταλυων τον ναον και εν τρισιν ημεραις οικοδομων σωσον σεαυτον ει υιος ει του θεου καταβηθι απο του σταυρου
et disant: « Toi qui détruis le temple et le rebâtis en trois jours, sauve-toi toi-même! Si tu es le Fils de Dieu, descends de la croix! »
41 ομοιως δε και οι αρχιερεις εμπαιζοντες μετα των γραμματεων και πρεσβυτερων και φαρισαιων ελεγον
De même, les principaux sacrificateurs, se moquant des scribes, des pharisiens et des anciens, dirent:
42 αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι ει βασιλευς ισραηλ εστιν καταβατω νυν απο του σταυρου και πιστευσωμεν επ αυτω
« Il a sauvé les autres, mais il ne peut se sauver lui-même. S'il est le roi d'Israël, qu'il descende maintenant de la croix, et nous croirons en lui.
43 πεποιθεν επι τον θεον ρυσασθω νυν αυτον ει θελει αυτον ειπεν γαρ οτι θεου ειμι υιος
Il a confiance en Dieu. Que Dieu le délivre maintenant, s'il le veut, car il a dit: « Je suis le Fils de Dieu ».
44 το δ αυτο και οι λησται οι συσταυρωθεντες αυτω ωνειδιζον αυτον
Les brigands aussi, qui ont été crucifiés avec lui, lui ont jeté le même opprobre.
45 απο δε εκτης ωρας σκοτος εγενετο επι πασαν την γην εως ωρας ενατης
Or, depuis la sixième heure, il y eut des ténèbres sur tout le pays jusqu'à la neuvième heure.
46 περι δε την ενατην ωραν ανεβοησεν ο ιησους φωνη μεγαλη λεγων ηλι ηλι λιμα σαβαχθανι τουτ εστιν θεε μου θεε μου ινατι με εγκατελιπες
Vers la neuvième heure, Jésus cria d'une voix forte, en disant: « Eli, Eli, lima sabachthani? » C'est-à-dire: « Mon Dieu, mon Dieu, pourquoi m'as-tu abandonné? »
47 τινες δε των εκει εστωτων ακουσαντες ελεγον οτι ηλιαν φωνει ουτος
Quelques-uns de ceux qui se tenaient là, l'ayant entendu, dirent: « Cet homme appelle Élie. »
48 και ευθεως δραμων εις εξ αυτων και λαβων σπογγον πλησας τε οξους και περιθεις καλαμω εποτιζεν αυτον
Aussitôt, l'un d'eux courut prendre une éponge, la remplit de vinaigre, la posa sur un roseau et lui donna à boire.
49 οι δε λοιποι ελεγον αφες ιδωμεν ει ερχεται ηλιας σωσων αυτον
Les autres dirent: « Laisse-le. Voyons si Élie viendra le sauver. »
50 ο δε ιησους παλιν κραξας φωνη μεγαλη αφηκεν το πνευμα
Jésus cria encore d'une voix forte, et rendit l'esprit.
51 και ιδου το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απο ανωθεν εως κατω και η γη εσεισθη και αι πετραι εσχισθησαν
Voici, le voile du temple s'est déchiré en deux, du haut en bas. La terre trembla et les rochers se fendirent.
52 και τα μνημεια ανεωχθησαν και πολλα σωματα των κεκοιμημενων αγιων ηγερθη
Les sépulcres s'ouvrirent, et beaucoup de corps de saints qui s'étaient endormis ressuscitèrent.
53 και εξελθοντες εκ των μνημειων μετα την εγερσιν αυτου εισηλθον εις την αγιαν πολιν και ενεφανισθησαν πολλοις
Et, sortant des sépulcres après sa résurrection, ils entrèrent dans la ville sainte et apparurent à beaucoup de gens.
54 ο δε εκατονταρχος και οι μετ αυτου τηρουντες τον ιησουν ιδοντες τον σεισμον και τα γενομενα εφοβηθησαν σφοδρα λεγοντες αληθως θεου υιος ην ουτος
Or le centurion et ceux qui étaient avec lui et qui regardaient Jésus, voyant le tremblement de terre et ce qui se passait, furent saisis de terreur et dirent: « Vraiment, c'était le Fils de Dieu! »
55 ησαν δε εκει και γυναικες πολλαι απο μακροθεν θεωρουσαι αιτινες ηκολουθησαν τω ιησου απο της γαλιλαιας διακονουσαι αυτω
Il y avait là plusieurs femmes qui regardaient de loin, et qui avaient suivi Jésus depuis la Galilée, pour le servir.
56 εν αις ην μαρια η μαγδαληνη και μαρια η του ιακωβου και ιωση μητηρ και η μητηρ των υιων ζεβεδαιου
Parmi elles se trouvaient Marie de Magdala, Marie, mère de Jacques et de Joses, et la mère des fils de Zébédée.
57 οψιας δε γενομενης ηλθεν ανθρωπος πλουσιος απο αριμαθαιας τουνομα ιωσηφ ος και αυτος εμαθητευσεν τω ιησου
Le soir venu, arriva un homme riche d'Arimathée, nommé Joseph, qui était aussi le disciple de Jésus.
58 ουτος προσελθων τω πιλατω ητησατο το σωμα του ιησου τοτε ο πιλατος εκελευσεν αποδοθηναι το σωμα
Cet homme alla trouver Pilate et demanda le corps de Jésus. Pilate ordonna qu'on lui remette le corps.
59 και λαβων το σωμα ο ιωσηφ ενετυλιξεν αυτο σινδονι καθαρα
Joseph prit le corps, l'enveloppa dans un linge propre
60 και εθηκεν αυτο εν τω καινω αυτου μνημειω ο ελατομησεν εν τη πετρα και προσκυλισας λιθον μεγαν τη θυρα του μνημειου απηλθεν
et le déposa dans son tombeau neuf, qu'il avait taillé dans le roc. Puis il roula une grande pierre contre l'entrée du tombeau, et s'en alla.
61 ην δε εκει μαρια η μαγδαληνη και η αλλη μαρια καθημεναι απεναντι του ταφου
Marie-Madeleine était là, avec l'autre Marie, assise en face du tombeau.
62 τη δε επαυριον ητις εστιν μετα την παρασκευην συνηχθησαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι προς πιλατον
Le lendemain du jour de la préparation, les chefs des prêtres et les pharisiens s'assemblèrent auprès de Pilate,
63 λεγοντες κυριε εμνησθημεν οτι εκεινος ο πλανος ειπεν ετι ζων μετα τρεις ημερας εγειρομαι
et dirent: « Seigneur, nous nous souvenons de ce que ce séducteur a dit quand il vivait encore: « Après trois jours, je ressusciterai ».
64 κελευσον ουν ασφαλισθηναι τον ταφον εως της τριτης ημερας μηποτε ελθοντες οι μαθηται αυτου νυκτος κλεψωσιν αυτον και ειπωσιν τω λαω ηγερθη απο των νεκρων και εσται η εσχατη πλανη χειρων της πρωτης
Ordonne donc que le tombeau soit mis en sûreté jusqu'au troisième jour, de peur que ses disciples ne viennent la nuit l'enlever et ne disent au peuple: « Il est ressuscité des morts »; et la dernière tromperie sera pire que la première. »
65 εφη αυτοις ο πιλατος εχετε κουστωδιαν υπαγετε ασφαλισασθε ως οιδατε
Pilate leur dit: « Vous avez une garde. Allez, sécurisez-le autant que vous le pouvez. »
66 οι δε πορευθεντες ησφαλισαντο τον ταφον σφραγισαντες τον λιθον μετα της κουστωδιας
Ils allèrent donc avec la garde et sécurisèrent le tombeau, en scellant la pierre.