Psalm 122

1 Ein Stufenlied. Von David. Ich freute mich, als sie zu mir sagten: Lasset uns zum Hause Jehovas gehen!

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

2 Unsere Füße werden in deinen Toren stehen, Jerusalem!

و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

3 Jerusalem, die du aufgebaut bist als eine fest in sich geschlossene Stadt,

اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

4 wohin die Stämme hinaufziehen, die Stämme Jahs, ein Zeugnis für Israel, zu preisen den Namen Jehovas!

قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

5 Denn daselbst stehen die Throne zum Gericht, die Throne des Hauses Davids.

در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

6 Bittet um die Wohlfahrt Jerusalems! Es gehe wohl denen, die dich lieben!

برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

7 Wohlfahrt sei in deinen Festungswerken, sichere Ruhe in deinen Palästen!

ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

8 Um meiner Brüder und meiner Genossen willen will ich sagen: Wohlfahrt sei in dir!

به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

9 Um des Hauses Jehovas, unseres Gottes, willen will ich dein Bestes suchen.

ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.