Psalm 132
1 Ein Stufenlied. Gedenke, Jehova, dem David alle seine Mühsal!
| سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور |
2 Welcher Jehova schwur, ein Gelübde tat dem Mächtigen Jakobs:
| که چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قدیرِ یعقوب نذر کرده، گفت: |
3 “Wenn ich hineingehe in das Zelt meines Hauses, wenn ich steige auf das Lager meines Bettes;
| «به خانۀ خود نخواهم رفت؛ و در بستر خویش آرام نخواهم گرفت، |
4 wenn ich Schlaf gestatte meinen Augen, Schlummer meinen Augenlidern;
| خواب به چشمانم راه نخواهم داد، و نه سنگینی به مژگانم، |
5 bis ich eine Stätte finde für Jehova, Wohnungen für den Mächtigen Jakobs!”
| تا وقتی که مکانی برای ساختن خانه‌ای برای خداوندم بیابم و مسکنی برای قدیرِ یعقوب.» |
6 Siehe, wir hörten von ihr in Ephrata, wir fanden sie in dem Gefilde Jaars.
| در بیت‌لحم راجع به صندوق عهد تو شنیدیم، و در صحرای یعاریم آن را یافتیم. |
7 Lasset uns eingehen in seine Wohnungen, niederfallen vor dem Schemel seiner Füße!
| گفتیم: «بیایید به مسکن خداوند وارد شویم، و در پیشگاه او پرستش کنیم.» |
8 Stehe auf, Jehova, zu deiner Ruhe, du und die Lade deiner Stärke!
| ای خداوند، برخیز و همراه صندوق عهد خود که نشانهٔ قدرت توست به عبادتگاه خود بیا! |
9 Laß deine Priester bekleidet werden mit Gerechtigkeit, und deine Frommen jubeln!
| باشد که کاهنان تو جامهٔ پاکی و راستی را در بر کنند و قوم تو با شادی سرود خوانند! |
10 Um Davids, deines Knechtes, willen weise nicht ab das Angesicht deines Gesalbten!
| ای خداوند، به خاطر بنده‌ات داوود، پادشاه برگزیده‌ات را ترک نکن. |
11 Jehova hat dem David geschworen in Wahrheit, er wird nicht davon abweichen: “Von der Frucht deines Leibes will ich auf deinen Thron setzen.
| تو به داوود وعده فرمودی که از نسل او برتخت سلطنت خواهد نشست، و تو به وعده‌ات عمل خواهی کرد. |
12 Wenn deine Söhne meinen Bund und meine Zeugnisse bewahren, welche ich sie lehren werde, so sollen auch ihre Söhne auf deinem Throne sitzen immerdar.”
| و نیز به داوود گفتی که اگر فرزندانش از احکام تو اطاعت کنند، نسل اندر نسل سلطنت خواهند کرد. |
13 Denn Jehova hat Zion erwählt, hat es begehrt zu seiner Wohnstätte:
| ای خداوند، تو اورشلیم را برگزیده‌ای تا در آن ساکن شوی. |
14 Dies ist meine Ruhe immerdar; hier will ich wohnen, denn ich habe es begehrt.
| تو فرمودی: «تا ابد در اینجا ساکن خواهم بود، زیرا اینچنین اراده نموده‌ام. |
15 Seine Speise will ich reichlich segnen, seine Armen mit Brot sättigen.
| آذوقهٔ این شهر را برکت خواهم داد و فقیرانش را با نان سیر خواهم نمود. |
16 Und seine Priester will ich bekleiden mit Heil, und seine Frommen werden laut jubeln.
| کاهنانش را در خدمتی که می‌کنند برکت خواهم داد، و مردمش با شادی سرود خواهند خواند. |
17 Dort will ich das Horn Davids wachsen lassen, habe eine Leuchte zugerichtet meinem Gesalbten.
| «در اینجا قدرت داوود را خواهم افزود و چراغ مسیح خود را روشن نگه خواهم داشت. |
18 Seine Feinde will ich bekleiden mit Schande, und auf ihm wird seine Krone blühen.
| دشمنان او را با رسوایی خواهم پوشاند، اما سلطنت او شکوهمند خواهد بود.» |
