Psalms 81
1 TO THE OVERSEER. ON THE GITTITH. BY ASAPH. Cry aloud to God our strength, Shout to the God of Jacob.
Guð er okkar styrkur! Syngið lofsöng og fagnið fyrir Guði Ísraels!
2 Lift up a song, and give out a timbrel, A pleasant harp with stringed instrument.
Syngið lofsöng og berjið bumbur, sláið strengi hörpunnar og látið gígjurnar hljóma!
3 Blow a horn in the month, In the new moon, at the day of our festival,
Lúðurinn hvelli! Komið til fagnaðar þegar tunglið er fullt og fjölmennið á hátíðir Drottins.
4 For it [is] a statute to Israel, An ordinance of the God of Jacob.
Þetta er regla í Ísrael; boðorð frá Guði Jakobs.
5 He has placed it—a testimony on Joseph, In his going forth over the land of Egypt. A lip, I have not known—I hear.
Við höldum hátíð og minnumst sigurs Drottins á Egyptum þegar við vorum þrælar þar í landi. Ég heyrði ókunna rödd sem sagði:
6 I turned aside his shoulder from the burden, His hands pass over from the basket.
„Ég vil varpa af þér byrðinni, losa af þér ánauðarfjötrana.“
7 In distress you have called and I deliver you, I answer you in the secret place of thunder, I try you by the waters of Meribah. (Selah)
Og hann hélt áfram: „Þú hrópaðir í neyðinni og ég frelsaði þig. Ég svaraði þér úr þrumuskýi. Ég reyndi trú þína hjá Meríba, þar sem þorstinn var sár.
8 Hear, O My people, and I testify to you, O Israel, if you listen to me:
Hlustaðu nú á mig, þjóð mín, þegar ég áminni þig. Ísrael, ó, að þú vildir hlýða mér.
9 There is not in you a strange god, And you do not bow yourself to a strange god.
Engum öðrum guðum mátt þú þjóna og ekki tilbiðja neina útlenda guði.
10 I [am] your God YHWH, Who brings you up out of the land of Egypt. Enlarge your mouth, and I fill it.
Því að það var ég, Drottinn, Drottinn Guð þinn sem leiddi þig út úr Egyptalandi. Prófa þú mig einu sinni enn. Opnaðu munninn og sjáðu hvort ég muni ekki fylla hann. Þú munt vissulega fá hjá mér hverja þá blessun sem þú þarft!
11 But My people did not listen to My voice, And Israel has not consented to Me.
Nei, annars – þjóð mín vill ekki hlusta á mig. Ísrael kærir sig ekki um mig.
12 And I send them away in the enmity of their heart, They walk in their own counsels.
Þess vegna leyfi ég þeim að ráfa í blindni á vegum þrjósku sinnar og lifa eftir sínum eigin girndum.
13 O that My people were listening to Me, Israel would walk in My ways.
Aðeins ef þjóð mín vildi hlusta á mig! Ó, að Ísrael kysi nú að fylgja mér, ganga á mínum vegum!
14 As a little thing I cause their enemies to bow, And I turn back My hand against their adversaries,
Þá mundi ég skjótlega brjóta óvini þeirra á bak aftur – reiða hnefann gegn kúgurum þeirra.
15 Those hating YHWH should have feigned [obedience] to Him, And their time would last for all time.
Þá mundu hatursmenn Drottins skríða fyrir honum og ógæfa þeirra vara við.
16 He causes him to eat of the fat of wheat, And I satisfy you [with] honey from a rock!
En ykkur mundi hann ala vel! Já, gefa ykkur hunang úr klettaskoru!“
