Psalms 109
1 TO THE OVERSEER. A PSALM OF DAVID. O God of my praise, do not be silent,
Þú Guð sem ég lofa, vertu ekki þögull
2 For the mouth of wickedness, and the mouth of deceit, They have opened against me, They have spoken with me—A tongue of falsehood, and words of hatred!
því að óguðlegir baktala mig og ljúga á mig sökum.
3 They have surrounded me about, And they fight me without cause.
Án saka hata þeir mig og ráðast á mig.
4 For my love they oppose me, and I—prayer!
Ég elska þá, en jafnvel meðan ég bið fyrir þeim, ofsækja þeir mig.
5 And they set against me evil for good, And hatred for my love.
Þeir gjalda gott með illu og ást mína með hatri.
6 Appoint the wicked over him, And an adversary stands at his right hand.
Leyfðu þeim að finna hvernig mér líður! Leyfðu óvini mínum að þola sama óréttlæti og hann beitir mig – vera dæmdur af ranglátum dómara.
7 In his being judged, he goes forth wicked, And his prayer is for sin.
Og þegar úrskurður fellur, lát hann þá verða honum til tjóns. Líttu á bænir hans eins og innantómt raus.
8 His days are few, another takes his oversight,
Styttu æviár hans. Skipaðu annan í embætti hans.
9 His sons are fatherless, and his wife a widow.
Börn hans verði föðurlaus og kona hans ekkja
10 And his sons wander continually, Indeed, they have begged, And have sought out of their dry places.
og rektu þau burt úr rústum heimilis þeirra.
11 An exactor lays a snare for all that he has, And strangers spoil his labor.
Lánardrottnarnir taki landareign hans og ókunnugir fái allt sem hann hafði aflað.
12 He has none to extend kindness, Nor is there one showing favor to his orphans.
Enginn sýni honum miskunn né aumki sig yfir föðurlausu börnin hans.
13 His posterity is for cutting off, Their name is blotted out in another generation.
Afkomendur hans verði afmáðir og ætt hans eins og hún leggur sig.
14 The iniquity of his fathers Is remembered to YHWH, And the sin of his mother is not blotted out.
Refsaðu fyrir syndir föður hans og móður og dragðu ekki af.
15 They are continually before YHWH, And He cuts off their memorial from earth.
Láttu misgjörðir hans aldrei falla í gleymsku, en minningu ættarinnar að engu verða.
16 Because that he has not remembered to do kindness, And pursues the poor man and needy, And the struck of heart—to slay,
Hann sýndi engum manni miskunn, en ofsótti nauðstadda og steypti aðþrengdum í dauðann.
17 And he loves reviling, and it meets him, And he has not delighted in blessing, And it is far from him.
Hann formælti öðrum, bölvunin komi honum sjálfum í koll. Að blessa lét hann ógert, blessun sé því fjarri honum.
18 And he puts on reviling as his robe, And it comes in as water into his midst, And as oil into his bones.
Að bölva, það átti við hann, það var honum eðlilegt eins og að éta og drekka.
19 It is to him as apparel—he covers himself, And he girds it on for a continual girdle.
Formælingar hans bitni á honum sjálfum, hylji hann, eins og fötin sem hann er í og beltið um mitti hans.
20 This [is] the wage of my accusers from YHWH, And of those speaking evil against my soul.
Þetta séu laun andstæðinga minna frá Drottni – þeirra sem ljúga á mig og hóta mér dauða.
21 And You, O Lord YHWH, Deal with me for Your Name’s sake, Because Your kindness [is] good, deliver me.
En Drottinn, farðu með mig eins og barnið þitt! Eins og þann sem ber þitt eigið nafn. Frelsaðu mig Drottinn, vegna elsku þinnar.
22 For I [am] poor and needy, And my heart has been pierced in my midst.
Það hallar undan fæti, ég finn að dauðinn nálgast.
23 I have gone as a shadow when it is stretched out, I have been driven away as a locust.
Ég er hristur til jarðar eins og padda af ermi!
24 My knees have been feeble from fasting, And my flesh has failed of fatness.
Ég skelf í hnjánum – fastan var erfið, ég er ekkert nema skinn og bein.
25 And I have been a reproach to them, They see me, they shake their head.
Ég er eins og minnisvarði um mistök og þegar menn sjá mig hrista þeir höfuðið.
26 Help me, O YHWH my God, Save me, according to Your kindness.
Hjálpaðu mér Drottinn Guð minn! Frelsaðu mig sakir elsku þinnar og kærleika.
27 And they know that this [is] Your hand, You, O YHWH, You have done it.
Gerðu það svo að allir sjái, svo að enginn efist um að það var þitt verk,
28 They revile, and You bless, They have risen, and are ashamed, And Your servant rejoices.
– þá mega þeir formæla mér ef þeir vilja, sama er mér, aðeins að þú blessir mig. Þá munu illráð þeirra gegn mér mistakast og ég ganga mína leið, glaður í bragði.
29 My accusers put on blushing, and are covered, Their shame [is] as an upper robe.
Ónýttu áform þeirra! Sveipaðu þá skömm!
30 I thank YHWH greatly with my mouth, And I praise Him in the midst of many,
Þá mun ég ekki láta af að þakka Drottni, lofa hann í allra áheyrn.
31 For He stands at the right hand of the needy, To save from those judging his soul.
Því að hann er athvarf fátækra og þeirra sem líða skort. Hann frelsar þá undan óvinum þeirra.
