< Psalms 22 >
1 TO THE OVERSEER. [SET] ON “DOE OF THE MORNING.” A PSALM OF DAVID. My God, My God, why have You forsaken Me? Far from My salvation, The words of My roaring?
Guð minn, Guð minn, hví hefur þú yfirgefið mig? Hví ert þú þögull og hjálpar ekki þegar ég hrópa til þín í neyð minni?
2 My God, I call by day, and You do not answer, And by night, and am not silent.
Daga og nætur græt ég og ákalla þig, en fæ ekkert svar!
3 And You [are] holy, Sitting—the Praise of Israel.
– En samt ert þú hinn heilagi og lofsöngvar Ísraels óma umhverfis hásæti þitt.
4 In You our fathers trusted; They trusted, and You deliver them.
Feðurnir treystu þér og þú frelsaðir þá.
5 To You they cried, and were delivered, In You they trusted, and were not disappointed.
Þú heyrðir er þeir hrópuðu til þín, brást við og bjargaðir þeim. Vonir þeirra brugðust ekki þegar þeir leituðu til þín.
6 And I [am] a worm, and no man, A reproach of man, and despised of the people.
En ég er maðkur en ekki maður! Hræddur og fyrirlitinn af minni eigin þjóð – já öllum mönnum.
7 All beholding Me mock at Me, They make free with the lip—shake the head,
Þeir sem sjá mig hrista höfuðið og senda mér tóninn.
8 “Roll to YHWH, He delivers Him, He delivers Him, for He delighted in Him.”
„Er þetta sá sem treysti Drottni fyrir málum sínum?“segja þeir og hlæja. „Sá sem taldi sig öruggan um velþóknun Guðs? Því trúum við ekki fyrr en við sjáum Drottin hjálpa honum.“
9 For You [are] He bringing Me forth from the womb, Causing Me to trust, On the breasts of My mother.
Drottinn, oft hefur þú hjálpað mér. Móðir mín fæddi mig heilbrigðan í heiminn og þar varst þú til staðar og gættir mín, eins og öll mín bernskuár.
10 On You I have been cast from the womb, From the belly of My mother You [are] My God.
Frá fæðingu hef ég átt allt undir þér. Þú varst minn Guð allt frá fyrstu stundu.
11 Do not be far from Me, For adversity is near, for there is no helper.
Yfirgef mig ekki nú, nei ekki núna á neyðarstundu þegar enginn getur hjálpað nema þú!
12 Many bulls have surrounded Me, Mighty ones of Bashan have surrounded Me,
Ég er umkringdur illmennum. Þeir líkjast sterkum basan – uxum.
13 They have opened their mouth against Me, A lion tearing and roaring.
Þeir æða að mér með opinn skoltinn, eins og öskrandi ljón sem ræðst á bráðina.
14 I have been poured out as waters, And all my bones have separated themselves, My heart has been like wax, It is melted in the midst of My bowels.
Þrek mitt fjaraði út, rann út í sandinn og bein mín gliðnuðu sundur. Hjartað er bráðnað í brjósti mér
15 My power is dried up as an earthen vessel, And My tongue is cleaving to My jaws.
og tungan þurr eins og brenndur leir. Þú lætur mig horfast í augu við dauðann.
16 And You appoint Me to the dust of death, For dogs have surrounded Me, A company of evildoers has surrounded Me, Piercing My hands and My feet.
Hópur illvirkja hefur umkringt mig. Eins og hundar slá þeir hring um mig. Hendur mínar og fætur hafa þeir gegnumstungið.
17 I count all My bones—they look expectingly, They look on Me,
Ég get talið öll mín bein. Þeir stara á mig og senda mér háðsglósur.
18 They apportion My garments to themselves, And they cause a lot to fall for My clothing.
Þeir skipta á milli sín klæðum mínum og varpa hlutkesti um kyrtil minn.
19 And You, O YHWH, do not be far off, O My strength, hurry to help Me.
Ó, Drottinn, vertu ekki fjarri! Drottinn, styrkur minn, skunda mér til hjálpar!
20 Deliver My soul from the sword, My only one from the paw of a dog.
Bjargaðu mér frá dauða, frá því að falla fyrir hendi kúgarans.
21 Save Me from the mouth of a lion And You have answered Me from the horns of the high places!
Frelsaðu mig úr gini þessara varga, undan hornum uxanna!
22 I declare Your Name to My brothers, In the midst of the assembly I praise You.
Ég vil lofa þig meðal bræðra minna, standa upp í söfnuðinum og vitna um þín undursamlegu verk.
23 You who fear YHWH, praise Him, All the seed of Jacob, honor Him, And be afraid of Him, all you seed of Israel.
Ég segi: „Lofið Drottin, allir þið sem óttist hann, hver og einn ykkar heiðri hann og tigni. Allur Ísrael lofsyngi honum,
24 For He has not despised, nor detested, The affliction of the afflicted, Nor has He hidden His face from Him, And in His crying to Him He hears.
því að hann hefur ekki fyrirlitið ákall mitt um hjálp, ekki snúið við mér baki í eymd minni. Hann heyrði hróp mitt og kom!“
25 Of You My praise [is] in the great assembly. I complete My vows before His fearers.
Ég vil rísa á fætur og vegsama þig fyrir augum þjóðar minnar. Heit mín vil ég efna í áheyrn allra þeirra sem elska þig og heiðra.
26 The humble eat and are satisfied, Those seeking Him praise YHWH, Your heart lives forever.
Fátæklingurinn mun eta sig saddan og allir þeir sem leita Drottins munu finna hann og vegsama nafn hans. Hjörtu þeirra munu fagna að eilífu.
27 Remember and return to YHWH, Do all the ends of the earth, And bow themselves before You, Do all families of the nations,
Öll jörðin mun sjá það og snúa sér til Drottins, og fólk af öllum þjóðum mun vegsama hann.
28 For to YHWH [is] the kingdom, And He is ruling among nations.
Því að Drottinn er konungur yfir öllum þjóðum.
29 And the fat ones of earth have eaten, And they bow themselves, All going down to dust bow before Him, And he [who] has not revived his soul.
Jafnt háir sem lágir, allir dauðlegir menn, lúti honum og lofi hann.
30 A seed serves Him, It is declared of the Lord to the generation.
Og börnin okkar, – einnig þau munu þjóna honum því þau hafa heyrt vitnisburð okkar um hann.
31 They come and declare His righteousness, To a people that is born, that He has made!
Ófæddar kynslóðir munu heyra um máttarverk hans okkar á meðal.