< Job 39 >
1 Weet gij den tijd van het baren der steengeiten? Hebt gij waargenomen den arbeid der hinden?
Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
2 Zult gij de maanden tellen, die zij vervullen, en weet gij den tijd van haar baren?
Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
3 Als zij zich krommen, haar jongen met versplijting voortbrengen, haar smarten uitwerpen?
Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
4 Haar jongen worden kloek, worden groot door het koren; zij gaan uit, en keren niet weder tot dezelve.
Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
5 Wie heeft den woudezel vrij henengezonden, en wie heeft de banden des wilden ezels gelost?
Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
6 Dien Ik de wildernis tot zijn huis besteld heb, en het ziltige tot zijn woningen.
Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
7 Hij belacht het gewoel der stad; het menigerlei getier des drijvers hoort hij niet.
On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
8 Dat hij uitspeurt op de bergen, is zijn weide; en hij zoekt allerlei groensel na.
Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
9 Zal de eenhoorn u willen dienen? Zal hij vernachten aan uw kribbe?
Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
10 Zult gij den eenhoorn met zijn touw aan de voren binden? Zal hij de laagten achter u eggen?
Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
11 Zult gij op hem vertrouwen, omdat zijn kracht groot is, en zult gij uw arbeid op hem laten?
Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
12 Zult gij hem geloven, dat hij uw zaad zal wederbrengen, en vergaderen tot uw dorsvloer?
Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
13 Zijn van u de verheugelijke vleugelen der pauwen? Of de vederen des ooievaars, en des struisvogels?
Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
14 Dat zij haar eieren in de aarde laat, en in het stof die verwarmt.
Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
15 En vergeet, dat de voet die drukken kan, en de dieren des velds die vertrappen kunnen?
A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
16 Zij verhardt zich tegen haar jongen, alsof zij de hare niet waren; haar arbeid is te vergeefs, omdat zij zonder vreze is.
Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
17 Want God heeft haar van wijsheid ontbloot, en heeft haar des verstands niet medegedeeld.
Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
18 Als het tijd is, verheft zij zich in de hoogte; zij belacht het paard en zijn rijder.
Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
19 Zult gij het paard sterkte geven? Kunt gij zijn hals met donder bekleden?
Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
20 Zult gij het beroeren als een sprinkhaan? De pracht van zijn gesnuif is een verschrikking.
Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
21 Het graaft in den grond, en het is vrolijk in zijn kracht; en trekt uit, den geharnaste tegemoet.
Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
22 Het belacht de vreze, en wordt niet ontsteld, en keert niet wederom vanwege het zwaard.
Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
23 Tegen hem ratelt de pijlkoker, het vlammig ijzer des spies en der lans.
Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
24 Met schudding en beroering slokt het de aarde op, en gelooft niet, dat het is het geluid der bazuin.
Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
25 In het volle geklank der bazuin, zegt het: Heah! en ruikt den krijg van verre, den donder der vorsten en het gejuich.
Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
26 Vliegt de sperwer door uw verstand, en breidt hij zijn vleugelen uit naar het zuiden?
Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
27 Is het naar uw bevel, dat de arend zich omhoog verheft, en dat hij zijn nest in de hoogte maakt?
Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
28 Hij woont en vernacht in de steenrots, op de scherpte der steenrots en der vaste plaats.
Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
29 Van daar speurt hij de spijze op; zijn ogen zien van verre af.
Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
30 Ook zuipen zijn jongen bloed; en waar verslagenen zijn, daar is hij.
Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.