< Psalmen 82 >
1 Een lied van Asaf. God staat op in de goddelijke raad, Houdt gericht te midden der goden!
Guð stígur fram á himnum. Hann segir: „Réttur er settur!“Síðan birtir hann úrskurð sinn gegn dómurum á jörðu.
2 Hoelang nog zult gij onrechtvaardige vonnissen vellen, En voor de bozen partij blijven trekken?
Hve lengi ætlið þið, dómarar, að sniðganga réttlætið? Hve lengi ætlið þið að draga taum hinna ranglátu?
3 Neemt het op voor zwakken en wezen, Geef den geringe en verdrukte zijn recht:
Kveðið upp réttláta dóma í málum hinna fátæku og föðurlausu, bágstöddu og þjáðu,
4 Redt den behoeftige en arme, En rukt ze uit de handen der bozen!
Losið fátæklingana úr klóm hinna guðlausu!
5 Maar ze hebben verstand noch begrip; ze tasten in duisternis rond, En brengen alle grondslagen der aarde aan het wankelen!
Þið eruð sljóir og fáfróðir og blindir. Þess vegna riðar þjóðfélagið til falls.
6 Ik had gezegd: Gij zijt goden, Zonen van den Allerhoogste, gij allen;
Ég hef kallað ykkur „guði“og „syni hins hæsta“,
7 Maar gij zult sterven als mensen, En als een der afgoden vallen!
en í raun og veru eruð þið aðeins dauðlegir menn. Þið munuð falla rétt eins og aðrir af höfðingjunum.
8 Sta op, o God, en richt de aarde; Want alle volkeren behoren U toe!
Rís þú upp, ó Guð, og dæmdu jörðina. Þú hefur hana á valdi þínu og þjóðirnar eru í þinni hendi.