Job 39
1 Kent gij de tijd, waarop de gemzen springen, Neemt gij het jongen der hinden waar;
Gamkel ho khun itih phat le nou anei jiuvem ti nahet em? sajuh ho gam lah a aso u khu namu khah tah em?
2 Telt gij de maanden van haar dracht, Bepaalt gij de dag, dat zij werpen?
Lha ijat gai uvem ti nahet khah em? itih phat le soh diu ham ti nahet em?
3 Ze krommen zich, drijven haar jongen uit, En haar weeën zijn heen;
Anou neina dingin tolla aboh mat jiuvin chule ason chu ahing doh jiuve.
4 Haar jongen worden sterk, groeien op in de steppe, Lopen weg, en keren niet tot haar terug!
Anou ho chu tollhanga akivah khang jiuvin chuti chun achennau adalhah teng ahung kinungle ji tapouve.
5 Wie heeft den woudezel in vrijheid gelaten, Wie dien wilde de boeien geslaakt,
Gamlah sangan khu kon chamlhatna apeh a chule akihenna khao kon alhap peh ham?
6 Hem, wien Ik de woestijn tot woning gaf, De zilte steppe tot verblijf;
Gamthip lah hi amaho umna dinga kapeh ahin achenna diuvin hamhing ke louna gam kepei.
7 Die spot met het lawaai van de stad, Die zich niet stoort aan het razen der drijvers;
Khopi sung husa atheinom pon chuleh ahohsal diu kangtalai tol jong aumpoi.
8 Die de bergen als zijn weide doorsnuffelt, En naar al wat groen is, neust.
Molsang lah chu akivahnau mun ahin, hamhing don thah jouse ahol lelei.
9 Wil de woudos ù dienen, Aan ùw krib overnachten;
Gamlah bongchal chu vahngoi din anop peh dem? Nagancha an koina huong sunga chun jan khat beh aum nadem?
10 Slaat gij een touw om zijn nek, Egt hij de voren achter ú?
Gam bong chu naloukhoi nalang konna chu nakhum theija nalou nakhoipeh ding hinam?
11 Vertrouwt ge op hem om zijn geweldige kracht, Laat ge aan hem uw arbeid over;
Athahat na chu eipente ti natahsan em? nadalhah a chule nana natoh peh ding chu natahsan em?
12 Rekent ge op hem, om uw oogst te gaan halen, En uw graan op uw dorsvloer te brengen?
Nachang in langa po dinga nanganse ding ham? Chuleh na changphol a konna chang nahin pohpeh ding hinam?
13 Vrolijk klapwiekt de struis, De moeder van kostbare veren en pennen,
Vangongchai jin alha ahin jap jin ahinlah nachakang toh tekah thei ahipoi.
14 Maar die haar eieren stopt in de grond, En ze uitbroeien laat op het zand.
Vangongchaijin atwi leiset chunga atha jin leivui khun akahlum dinga akoiji ahi.
15 Ze vergeet, dat een voet ze vertrappen kan, Dat de wilde beesten ze kunnen verpletteren;
Thilkhat touvin akengin chonkeh inte ahiloule gamsa khattouvin sumathah inte tijong agelpoi.
16 Ze is hard voor haar jongen, alsof het de hare niet zijn, Het deert haar niet, al is haar moeite vergeefs:
Anoute chunga jong a engse lheh jengin ama a hilou bang bangin athi diu jong khoh asapoi.
17 Want God heeft haar de wijsheid onthouden, Geen verstand haar geschonken.
Ajeh chu Pathen in ama a konna chihna alahdoh peh a, thil hetkhen theina apehlou ahi.
18 Toch rent ze weg, zodra de boogschutters komen, En spot met het paard en zijn ruiter!
Ahinlah itih phat hijongle lhai dinga ahung chopdoh phat phat uleh sakol lhaihat pen pen jong achunga toupa toh adalha tha jitai.
19 Geeft gij het paard zijn heldenmoed, Hebt gij zijn nek met kracht bekleed;
Sakol thahat khu nangin napeh hija ahiloule angonga amul bahkai khu nangin nakesah ham?
20 Laat gij als een sprinkhaan het springen, Laat gij het hinniken, geweldig en fier?
Khaokhopi kichop thei banga akichop theina khu nangin napeh ham? Anah khon gin khu tijat jat aum jenge.
21 Het draaft door het dal, het juicht in zijn kracht, En stormt op de wapenen aan;
Galsat dinga ahung kipatdoh tengle atin in leiset akhot in athahat in akipah jin ahi.
22 Het spot met angst, wordt nimmer vervaard, En deinst niet terug voor het zwaard.
Chemjam masanga ajam pon, kichat kiti chu anuisat in chuleh kichatna aneipoi.
23 Boven op zijn rug rammelt de koker met pijlen, Bliksemt de lans en de speer;
Thalchang amalam ngan aleng jeng jung in, chuleh tengcha leh tenglung aval lah lah jenge.
24 Ongeduldig, onstuimig verslindt het de bodem, Niet meer te temmen, als de bazuinen weerschallen.
Lunghang tah in akengtin in tol akhot jal lah lah in chule kelngoi ki ahung kimut ging phat in galmun manon alhaikit jitai.
25 Bij iedere trompetstoot roept het: Hoera! Van verre reeds snuift het de strijd, De donderende stem van de leiders, Het schreeuwen der krijgers!
Saki kimut gin chun anah akhongin gamla tah a konin gal gimnam ajan, gal kisat gin thong leh captian pa thupeh ngah in akinuh nuh jenge.
26 Stijgt de sperwer op door uw beleid, En slaat hij zijn vleugels uit naar het zuiden?
Mu khu nangin nachihna a nahilla vanlama sangtah'a lengle le a chule alhaving teni khu lhanglam nga ajah ji ham?
27 Neemt op uw bevel de gier zijn vlucht, En bouwt hij zijn nest in de hoogte?
Muvanlai sangtah'a alentouva chunglang peh a buh asah khu nangin nepeh ham?
28 Hij woont en nestelt op rotsen, Op steile en ontoegankelijke klippen;
Kolsong chunga achengin gamlatah songkuo hoa chenna in akiseme.
29 Van daar beloert hij zijn prooi, Uit de verte spieden zijn ogen.
Hiche a konhin aneh ding sahing akihol in mitchim keuvin avelhi jingin ahi.
30 Zijn jongen slurpen bloed, Waar lijken liggen, hij is er terstond!
Anouten thisan achop chop un gancha thikam umna hiche munna chu ama namu ding ahi.
