Job 38
1 Nu nam Jahweh het woord, en sprak tot Job in de storm:
Chuti chun chimpei kipei lah a konin Pakaiyin Job chu ahin donbut tai:
2 Wie zijt gij, die de Voorzienigheid duister maakt Door woorden zonder verstand?
Koi hiya hitobang hetna neilou chu chenga kachihna thu hin donga chu?
3 Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!
Pasal pha bangin nakong kigah in, ijeh inem itile keiman nangma thu kadoh ding nangin hiche ho chu nei donbut ding ahi.
4 Waar waart ge, toen Ik de aarde grondde: Vertel het, zo ge er iets van weet!
Leiset bul kaphu a chu hoiya nana um'em? Nahet leh nei seipeh in.
5 Wie heeft haar grootte bepaald: gij weet het zo goed; Wie het meetsnoer over haar gespannen?
Kon alet aneu dan aga te a chuleh ageigol hohi akaitoh ham?
6 Waarop zijn haar zuilen geplaatst, Of wie heeft haar hoeksteen gelegd:
Abul hi ipin atheh ham? Aninga songpi chu koi koiham?
7 Onder het gejuich van het koor der morgensterren, Het jubelen van de zonen Gods?
Jingvalpa ten la asahkhom uva chuleh vantil jouse kipah a hung pengdoh diu ham?
8 Wie heeft de zee achter deuren gesloten, Toen zij bruisend uit de moederschoot kwam;
Naobu sunga hung pengdoh banga twipihi gamgi chin kah khat sunga kon akoija?
9 Toen Ik haar de wolken gaf als een kleed, De nevel als haar windsels;
Chuleh meibol ponsilla kakisil a chuleh muthim lhangkhal a kakitoma,
10 Toen Ik haar grenzen heb gesteld, Slagboom en grendels haar gaf;
Ajeh chu vapam kasem peh a, anunga kotpi akhel louna dinga kakam khum ahi.
11 Toen Ik sprak: Ge komt tot hier en niet verder, Hier wordt de trots van uw golven gebroken!
Hichan a gamla chule hisanga gamlajo a nahung louna dinga hiche mun a hi kiloupi sah tah a nakinon nangah ding ahi tin kaseije.
12 Hebt gij ooit in uw leven de morgen ontboden, De dageraad zijn plaats bestemd,
Jingkah khovah nadinga thu napeh khah a khovah jong solama konna hung kipan dinga nahil khah em?
13 Om de zomen der aarde te bezetten En er vlammen uit te schudden?
Khovah hin leiset kolmang geija asalvah nadinga nasema, gitlouna jan muthim changei bou vah dinga nasem khah em?
14 Zij flonkert als een kostbare zegelsteen, Wordt bontgeverfd als een kleed,
Khovah ahung nai tengle leingan chunga mahor kinam bangin leiset jong agong ahung kilang doh jitai.
15 Totdat de stralen hun licht wordt ontnomen, Hun opgeheven arm wordt gebroken.
Khovah hin migiloute asunoh phah in chuleh kihat sah tah a kidom sang ban lhang jong asuhai tai.
16 Zijt ge doorgedrongen tot de bronnen der zee, Hebt ge de bodem van de Oceaan bewandeld;
Twipi hung lon doh patna twinah phung nagahol doh khah a hem? athuh dan nakhol doh khah hitam?
17 Zijn u de poorten des doods getoond, De wachters der duisternis u verschenen;
Thina kelkot hoiya um'em ti nahet khah ta hem? Muthim lhangkhal kihehna kelkot namu khah ta hem?
18 Hebt ge de breedten der aarde omvat: Zeg op, wanneer ge dit allemaal weet!
Leiset letdan nagel doh khah a hicheng chu nahet leh nei seipeh in.
19 Waar is de weg naar de woning van het licht, En waar heeft de duisternis haar verblijf,
Khovah hoiya konna hung kipan doh ham? Chuleh muthim hoilanga cheji hitam?
20 Zodat gij ze naar hun plaats kunt brengen, En hun de paden naar huis kunt leren?
Khat cheng chenga a in na napuilut theija chuleh amun lhunje chu nahet em?
21 Ge weet het toch, want toen werdt ge geboren, Het getal van uw jaren is immers zo groot!
Ahinlah hicheng chu nahet maithei ahi, ijeh inem itile thil ijakai kisem masanga penga nahi tan, hijeh a chu ijakai nahet themsoh ahitai.
22 Zijt ge doorgedrongen tot de schuren der sneeuw, Hebt ge de opslagplaatsen van de hagel aanschouwd,
Buhbang kikhol khomna mun naga chelut khah ta hem? ahiloule gelchang kikhol khomna mun naga mu khah ta hem?
23 Die Ik heb opgespaard voor de tijd van benauwing, Voor de dag van aanval en strijd?
Genthei hesoh nikho a gal manchah dinga kakhol ahin, kidou nikho leh kisat nikho a dinga kakhol khom ahi.
24 Waar is de weg, waar de kou zich verspreidt, Waar de oostenwind over de aarde giert?
Khovah hung kondohna lampi chu hoilai hija, solam hui chenna chu hoilai ham?
25 Wie heeft voor de stortvloed kanalen gegraven, En paden voor de donderwolken,
Go hattah a hung long jung jung twilam chu kon asemma kolphevahna lampi kon adopeh ham?
26 Om regen te geven op onbewoond land, Op steppen, waar zich geen mens bevindt;
Hampa ke louna gamgo lah leh nelgam mihem chenlouna gam'a chu kon go ajuhsah ham?
27 Om woestijn en wildernis te verzadigen, Uit de dorre grond het gras te doen spruiten?
Tolgo lah sunouva dangchim sah dinga go juh sah chu koi hija chule hampa louhing kedohsah a koiham?
28 Heeft de regen een vader, Of wie heeft de druppels van de dauw verwekt;
Go in pa aneijem? Daitwi kon ahin pen doh sah ham?
29 Uit wiens schoot is het ijs te voorschijn gekomen, Wie heeft het rijp in de lucht gebaard?
Buhbang lhang hingnu chu koiham? Vanna hung kon buhbang twihi kon ahin ham?
30 De wateren worden hard als steen, De vlakte van de Afgrond sluit zich aaneen!
Ijeh inem itile twi chu song banga tah in akisoh jin chuleh twi chung chu akan den jin ahi.
31 Kunt gij de banden der Plejaden knopen, Of de boeien van de Orion slaken;
Ahshi ho kitol ding dan khu nahil theija bombiel akoi ho khu alomma nakan theija, ahiloule juhei suhtum khu akhau nalhap kang thei ngaijem?
32 Kunt gij de maan op tijd naar buiten doen treden, Leidt gij de Beer met zijn jongen?
Kum kiheichin hohi aban ban cha che dinga nahil theija ahiloule ahsi somleng chu anoute toh van jotpai dinga napuile theijem?
33 Schrijft gij de hemel de wetten voor, Stelt gij zijn macht over de aarde vast;
Thilsem jouse chondan hi nahet soh keija, leiset hi dan dungjuija naman chah thei ding ham?
34 Verheft gij uw stem tot de wolken, Gehoorzaamt ù de watervloed?
Meibang lom chu nakouva chule go nasosah theijem?
35 Zendt gij de bliksems uit, en ze gaan; Zeggen ze tot u: Hier zijn we terug?
Kolphe chu nakilah sah theija chule naseina mun chu navah sah thei ding ham?
36 Wie heeft inzicht aan den reiger gegeven Verstand geschonken aan den haan;
Lungchang thil het jeng theina pea chu koi hija chule lungthim angaina a khohetna pe a chu koiham?
37 Wie telt met wijsheid de wolken af, En giet de zakken van de hemel leeg:
Meilhang ho sim jouna dinga chihna lhingsetna neikoi hija, vanna twi kikholna mun loukhoija khoilet jou ding koiham?
38 Wanneer de bodem hard is als ijzer, De kluiten aan elkander kleven?
Tolla leiset hi akikoi got setna chule leiset chu leilhanga atahsah thei ding ham?
39 Jaagt gij een prooi voor de leeuwin, Stilt gij de honger der welpen,
Keipi dinga neh ding namat khom peh a chule keipi bahkai noute gilkel chu alung nachim a navahva jouva,
40 Wanneer ze in hun holen liggen, Of loeren tussen de struiken?
Akosung uva alupnauva ahiloule nang noija abohmat pet tengule,
41 Wie geeft ze tegen de avond haar buit, Wanneer haar jongen tot de Godheid roepen, En zonder voedsel rond blijven snuffelen, Op zoek naar spijs?
Vavomte khu kon an apeh a anoute khu Pathen jah dinga apenna chule gilkella amoh toilele tenguleh kon an apeh jiu ham?
