Salme 74

1 En Maskil af Asaf. Hvorfor har du, Gud, stødt os bort for evigt, hvi ryger din Vrede mod Hjorden, du røgter?

O Diyos, bakit mo kami laging tinatanggihan? Bakit ang iyong galit ay nag-aalab laban sa mga tupa ng iyong pastulan?

2 Kom din Menighed i Hu, som du fordum vandt dig, — du udløste den til din Ejendoms Stamme — Zions Bjerg, hvor du har din Bolig.

Alalahanin mo ang iyong bayan, na iyong tinubos noong sinaunang panahon, na iyong binili para maging sarili mong pamana, at sa Bundok ng Sion, kung saan ka nananahan.

3 Løft dine Fjed til de evige Tomter: Fjenden lagde alt i Helligdommen øde.

Halika, tingnan mo ang mga lubos na pagkawasak, lahat ng pininsala na ginawa ng kaaway sa banal na lugar.

4 Dine Fjender brøled i dit Samlingshus, satte deres Tegn som Tegn deri.

Ang iyong mga kalaban ay umatungal sa gitna ng iyong itinakdang lugar; inilagay nila ang kanilang mga bandila.

5 Det saa ud, som naar man løfter Økser i Skovens Tykning.

Sinibak nila gamit ang mga palakol gaya ng sa makapal na gubat.

6 Og alt det udskaarne Træværk der! De hugged det sønder med Økse og Hammer.

Dinurog at sinira nila ang lahat ng mga inukit; sinira nila iyon gamit ang mga palakol at maso.

7 Paa din Helligdom satte de Ild, de skændede og nedrev dit Navns Bolig.

Sinunog nila ang iyong santuwaryo; nilapastangan nila kung saan ka naninirahan, at giniba ito.

8 De tænkte: »Til Hobe udrydder vi dem!« De brændte alle Guds Samlingshuse i Landet.

Sinabi nila sa kanilang mga puso, “Wawasakin namin silang lahat. “Sinunog nila ang lahat ng iyong mga tagpuang lugar sa lupain.

9 Vore Tegn, dem ser vi ikke, Profeter findes ej mer; hvor længe, ved ingen af os.

Hindi na kami nakakikita ng anumang mga himala mula sa Diyos; wala ng propeta, at walang sinuman sa atin ang nakakaalam kung gaano ito tatagal.

10 Hvor længe, o Gud, skal vor Modstander smæde, Fjenden blive ved at haane dit Navn?

O Diyos, gaano katagal ka lalaitin ng mga kaaway? Lalapastanganin ba ng kaaway ang iyong pangalan habang panahon?

11 Hvorfor holder du din Haand tilbage og skjuler din højre i Kappens Fold?

Bakit mo pinipigilan ang iyong kamay, ang iyong kanang kamay? Gamitin mo ang iyong kanang kamay mula sa iyong kasuotan at wasakin (sila)

12 Vor Konge fra fordums Tid er dog Gud, som udførte Frelsens Værk i Landet.

Gayumpaman, ang Diyos ang aking naging hari mula pa noong sinaunang panahon, na nagdadala ng kaligtasan sa daigdig.

13 Du kløvede Havet med Vælde, knuste paa Vandet Dragernes Hoved;

Hinati mo ang dagat sa pamamagitan ng iyong lakas; dinurog mo ang mga ulo ng halimaw na nasa dagat.

14 du søndrede Hovederne paa Livjatan og gav dem som Æde til Ørkenens Dyr;

Dinurog mo ang mga ulo ng leviatan; pinakain mo siya sa mga naninirahan sa ilang.

15 Kilde og Bæk lod du vælde frem, du udtørred stedseflydende Strømme;

Binuksan mo ang mga bukal at batis; tinuyo mo ang mga dumadaloy na ilog.

16 din er Dagen, og din er Natten, du grundlagde Lys og Sol,

Ang araw ay sa iyo, at ang gabi ay sa iyo rin; nilagay mo ang araw at buwan.

17 du fastsatte alle Grænser paa Jord, du frembragte Sommer og Vinter.

Inilagay mo ang lahat ng mga hangganan sa daigdig; ginawa mo ang tag-araw at taglamig.

18 Kom i Hu, o HERRE, at Fjenden har haanet, et Folk af Daarer har spottet dit Navn!

Alalahanin mo, Yahweh, kung paano ka binato ng kaaway ng mga panlalait, at nilapastangan ng mga hangal ang iyong pangalan.

19 Giv ikke Vilddyret din Turteldues Sjæl, glem ikke for evigt dine armes Liv;

Huwag mong ibigay ang buhay ng iyong kalapati sa isang mabangis na hayop. Huwag mong tuluyang kalimutan ang buhay ng iyong inaping bayan magpakailanman.

20 se hen til Pagten, thi fyldte er Landets mørke Steder med Voldsfærds Boliger.

Alalahanin mo ang iyong tipan, dahil ang madidilim na mga rehiyon sa daigdig ay puno ng mga lugar ng karahasan.

21 Lad ej den fortrykte gaa bort med Skam, lad de arme og fattige prise dit Navn!

Huwag mong hayaang maibalik ang mga inapi sa kahihiyan; nawa purihin ng mahirap at inaapi ang iyong pangalan.

22 Gud, gør dig rede, før din Sag, kom i Hu, hvor du stadig smædes af Daarer,

Tumindig ka, O Diyos; ipagtanggol mo ang iyong sariling karangalan; alalahanin mo kung paano ka nilait ng mga hangal buong araw.

23 lad ej dine Avindsmænds Røst uænset! Ustandseligt lyder dine Fjenders Larm!

Huwag mong kalimutan ang tinig ng iyong mga kalaban o sigaw ng mga patuloy na sumasalungat sa iyo.