Salme 73
1 En Salme af Asaf. Visselig, god er Gud mod Israel; mod dem, der er rene af Hjertet!
Sadyang mabuti ang Diyos sa Israel sa mga may dalisay na puso.
2 Mine Fødder var nær ved at snuble, mine Skridt var lige ved at glide;
Pero para sa akin, halos dumulas ang aking mga paa; halos dumulas ang aking mga paa sa aking paghakbang
3 thi over Daarerne græmmed jeg mig, jeg saa, at det gik de gudløse vel;
dahil nainggit ako sa arogante nang makita ko ang kasaganaan ng masasama.
4 thi de kender ikke til Kvaler, deres Livskraft er frisk og sund;
Dahil wala silang sakit hanggang sa kanilang kamatayan, kundi (sila) ay malakas at nakakakain nang mabuti.
5 de kender ikke til menneskelig Nød, de plages ikke som andre.
Malaya (sila) mula sa mga pasanin tulad ng ibang mga tao; hindi (sila) nahihirapan katulad ng ibang mga tao.
6 Derfor har de Hovmod til Halssmykke, Vold er Kappen, de svøber sig i.
Ang pagmamalaki ay nagpapaganda sa kanila na tulad ng kwintas na nakapalibot sa kanilang leeg; dinadamitan (sila) ng karahasan tulad ng balabal.
7 Deres Brøde udgaar af deres Indre, Hjertets Tanker bryder igennem.
Mula sa ganoong pagkabulag nagmumula ang kasalanan; ang masamang mga kaisipan ay tumatagos sa kanilang mga puso.
8 I det dybe taler de ondt, i det høje fører de Urettens Tale,
Nangungutya silang nagsasabi ng mga masasamang bagay; nagmamalaki silang nagbabanta ng karahasan.
9 de løfter Munden mod Himlen, Tungen farer om paa Jorden.
Nagsasalita (sila) laban sa kalangitan, at ang kanilang mga dila ay gumagala sa daigdig.
10 (Derfor vender mit Folk sig hid og drikker Vand i fulde Drag.)
Kaya, ang bayan ng Diyos ay nakikinig sa kanila at ninanamnam ang kanilang mga salita.
11 De siger: »Hvor skulde Gud vel vide det, skulde den Højeste kende dertil?«
Sinasabi nila, “Paano nalalaman ng Diyos? Alam ba ng Diyos kung ano ang nangyayari?”
12 Se, det er de gudløses Kaar, altid i Tryghed, voksende Velstand!
Pansinin ninyo: ang mga taong ito ay masama; wala silang inaalala, lalo pa silang nagiging mayaman.
13 Forgæves holdt jeg mit Hjerte rent og tvætted mine Hænder i Uskyld,
Sadyang walang kabuluhan na bantayan ko ang aking puso at hugasan ang aking mga kamay sa kawalang-kasalanan.
14 jeg plagedes Dagen igennem, blev revset paa ny hver Morgen!
Dahil buong araw akong pinahirapan at dinisiplina bawat umaga.
15 Men jeg tænkte: »Taler jeg saa, se, da er jeg troløs imod dine Sønners Slægt.«
Kung aking sinabi, “Sasabihin ko ang mga bagay na ito,” parang pinagtaksilan ko ang salinlahi ng inyong mga anak.
16 Saa grunded jeg paa at forstaa det, møjsommeligt var det i mine Øjne,
Kahit na sinubukan kong unawain ang mga bagay na ito, napakahirap nito para sa akin.
17 Til jeg kom ind i Guds Helligdomme, skønned, hvordan deres Endeligt bliver:
Pagkatapos pumasok ako sa santuwaryo ng Diyos at naunawaan ang kanilang kapalaran.
18 Du sætter dem jo paa glatte Steder, i Undergang styrter du dem.
Sadyang inilalagay mo (sila) sa madudulas na mga lugar; dinadala mo (sila) sa pagkawasak.
19 Hvor brat de dog lægges øde, gaar under, det ender med Rædsel!
Paano (sila) naging disyerto sa isang iglap! Sumapit (sila) sa kanilang wakas at natapos sa kahindik-hindik na takot.
20 De er som en Drøm, naar man vaagner, man vaagner og regner sit Syn for intet.
Katulad (sila) ng panaginip matapos magising; Panginoon, kapag ikaw ay tumindig, wala kang iisiping ganoong mga panaginip.
21 Saa længe mit Hjerte var bittert og det nagede i mine Nyrer,
Dahil nagdalamhati ang aking puso, at ako ay labis na nasugatan.
22 var jeg et Dyr og fattede intet, jeg var for dig som Kvæg.
Ako ay mangmang at kulang sa pananaw; ako ay katulad ng walang alam na hayop sa harapan mo.
23 Dog bliver jeg altid hos dig, du holder mig fast om min højre;
Gayumpaman, ako ay palaging kasama mo; hawak mo ang aking kanang kamay.
24 du leder mig med dit Raad og tager mig siden bort i Herlighed.
Gagabayan mo ako ng iyong payo at pagkatapos tanggapin mo ako sa kaluwalhatian.
25 Hvem har jeg i Himlen? Og har jeg blot dig, da attraar jeg intet paa Jorden!
Sino ang hahanapin ko sa langit bukod sa iyo? Walang sinuman na nasa daigdig ang aking ninanais kundi ikaw.
26 Lad kun mit Kød og mit Hjerte vansmægte, Gud er mit Hjertes Klippe, min Del for evigt.
Humina man ang aking katawan at ang aking puso, pero ang Diyos ang lakas ng aking puso magpakailanman.
27 Thi de, der fjerner sig fra dig, gaar under, du udsletter hver, som er dig utro.
Ang mga malayo sa iyo ay mamamatay; wawasakin mo ang lahat ng mga taksil sa iyo.
28 Men at leve Gud nær er min Lykke, min Lid har jeg sat til den Herre HERREN, at jeg kan vidne om alle dine Gerninger.
Pero para sa akin, ang kailangan ko lang gawin ay lumapit sa Diyos. Ginawa kong kublihan si Yahweh na aking Panginoon. Ipahahayag ko ang lahat ng iyong mga gawa.
