< Salme 116 >
1 Halleluja! Jeg elsker HERREN, thi han hører min Røst, min tryglende Bøn,
Мән Пәрвәрдигарни сөйимән, Чүнки У мениң авазимни, йелинишлиримни аңлиған.
2 ja, han bøjed sit Øre til mig, jeg paakaldte HERRENS Navn.
Чүнки У қулиқини маңа салди, Шуңа мән барлиқ күнлиримдә Униңға илтиҗа қилип чақиримән.
3 Dødens Baand omspændte mig, Dødsrigets Angster greb mig, i Trængsel og Nød var jeg stedt. (Sheol )
Өлүм асарәтлири мени чирмивалди; Тәһтисараниң дәрдлири мени тутувалди; Мән пешкәлликкә йолуқтум, әләм тарттим; (Sheol )
4 Jeg paakaldte HERRENS Navn: »Ak, HERRE, frels min Sjæl!«
Шуниң билән мән Пәрвәрдигарниң намиға тохтимай нида қилдим: — «Сәндин өтүнимән, и Пәрвәрдигар, Җенимни қутулдурғайсән!
5 Naadig er HERREN og retfærdig, barmhjertig, det er vor Gud;
Шәпқәтликтур Пәрвәрдигар, һәққанийдур; Худайимиз рәһимдилдур.
6 HERREN vogter enfoldige, jeg var ringe, dog frelste han mig.
Пәрвәрдигар наданни сақлайду; Мән харап әһвалға чүшүрүлдум, У мени қутқузди.
7 Vend tilbage, min Sjæl, til din Ro, thi HERREN har gjort vel imod dig!
Һәй җеним, қайтидин хатирҗәм бол; Чүнки Пәрвәрдигар сехийлик, меһриванлиқ көрсәтти;
8 Ja, han fried min Sjæl fra Døden, mit Øje fra Graad, min Fod fra Fald.
Чүнки Сән җенимни өлүмдин, көзлиримни яшлардин, Аяқлиримни путлишиштин қутқузғансән.
9 Jeg vandrer for HERRENS Aasyn udi de levendes Land;
Мән Пәрвәрдигар алдида тирикләрниң зиминида маңимән: –
10 jeg troede, derfor talte jeg, saare elendig var jeg,
Ишәнгиним үчүн мундақ сөз қилғанмән: — «Мән қаттиқ хар қилинғанмән».
11 sagde saa i min Angst: »Alle Mennesker lyver!«
Җиддийләшкинимдин: — «адәмләрниң һәммиси ялғанчи!» — Дегәнмән.
12 Hvorledes skal jeg gengælde HERREN alle hans Velgerninger mod mig?
Маңа көрсәткән барлиқ яхшилиқлирини мән немә билән Пәрвәрдигарға қайтуримән?
13 Jeg vil løfte Frelsens Bæger og paakalde HERRENS Navn.
— Ниҗатлиқ қәдәһини қолумға алимән, Вә Пәрвәрдигарниң намини чақирип илтиҗа қилимән;
14 Jeg vil indfri HERREN mine Løfter i Paasyn af alt hans Folk.
Мән қилған қәсәмлиримни Пәрвәрдигар алдида ада қилимән; Бәрһәқ, Униң барлиқ хәлқи алдида уларни ада қилимән.
15 Kostbar i HERRENS Øjne er hans frommes Død.
Пәрвәрдигарниң нәзиридә, Өз мөмин бәндилириниң өлүми қиммәтлик иштур!
16 Ak, HERRE, jeg er jo din Tjener, din Tjener, din Tjenerindes Søn, mine Lænker har du løst.
Аһ Пәрвәрдигар, мән бәрһәқ Сениң қулуңдурмән; Мән Сениң қулуңдурмән, дедигиңниң оғли екәнмән; Сән мениң асарәтлиримни йәшкәнсән;
17 Jeg vil ofre dig Lovprisningsoffer og paakalde HERRENS Navn;
Мән Саңа тәшәккүр қурбанлиқлирини сунимән, Пәрвәрдигарниң намини чақирип илтиҗа қилимән;
18 mine Løfter vil jeg indfri HERREN i Paasyn af alt hans Folk
Мән қилған қәсәмлиримни Пәрвәрдигар алдида ада қилимән; Бәрһәқ, Униң барлиқ хәлқи алдида уларни ада қилимән;
19 i HERRENS Hus's Forgaarde og i din Midte, Jerusalem!
Пәрвәрдигарниң өйиниң һойлилирида, Сениң оттуруңда туруп, и Йерусалим, [Қәсәмлиримни ада қилимән]! Һәмдусана!