Cingthuilawk 6
1 Ka capa, na hui hanelah lawk na kam teh, ayâ alouk hoi na kut na tambei pawiteh,
Hev du borga for grannen din, son min, hev du handtekest for ein annan,
2 na dei e lawk dawk letlang na kâman toe. Na dei e lawk hoi la lah na o toe.
er du bunden ved ord av din munn, er du fanga i ord av din munn,
3 Hatnavah, ka capa, hettelah namahoima na kârungngang han. Bangtelamaw na hui kut dawk na pha toung dawkvah, kârahnoumnae lahoi cet nateh, kâhet lah a.
gjer då soleis, son min, og berga deg, sidan du er komen i handi på grannen: Gakk og kasta deg ned for grannen, gjer ågang på han,
4 Ip hanh, ngam takhai hanh.
unn ikkje dine augo svevn, eller augneloki ein blund.
5 Moi ka me e koehoi sakhi ni a yawng takhai e patetlah, yawng takhai haw, tangkam dawk hoi kahlout e tava patetlah kamleng takhai haw.
Frels deg som ei gasella or handi hans, som ein fugl or fangarvald!
6 Nange tami ka pangak, lungkhi koe cet nateh, a oangnae lahoi lungangnae kamtu haw.
Gakk til mauren, du leting, sjå hans ferd og vert vis!
7 Ahnimouh teh, kahrawikung, karipkung, kaukkung, tawn awh hoeh eiteh,
Han hev ingen hovding eller fut eller herre,
8 kawmpoi vah rawca a pâtung awh teh, canga tue nah rawca a pâtung awh.
men lagar um sumaren maten sin til og hev um hausten sanka si føda.
9 Oe, tami ka pangak, nâtotouh maw na i han. Nâtuek maw na kâhlaw han.
Kor lenge vil du liggja, du leting? Når ris du upp or di svevn?
10 Ka ip ei haw pawiteh, dongdeng ka yan ei haw pawiteh, kut kâtapam hoi dongdeng kâhat ei haw pawiteh, na ti lahun nah,
Endå litt svevn, endå litt blunding, endå litt kvild med henderne i kross,
11 mathoenae ni karum kâva e patetlah vaitalahoi na tho sin vaiteh, voutthoupnae ni kutdaw patetlah na tho sin han.
so kjem armodi di som ein farande fant og naudi som skjoldvæpna mann.
12 Tami cungkeihoeh e, tami kahawihoehe teh, tamthoe hoi a kâhlai.
Ugagns menneskje, illgjerningsmann, er den som gjeng og rengjer munnen,
13 A mit a kaluek teh, a khok hoi mitnout a poe teh, a kutdawn hoi a takhi teh a pâtu.
som blinkar med augo, skrapar med foten, peikar med fingrarne,
14 A lungpouk a longkawi teh, pout laipalah, hawihoehnae dueng a pouk teh, kâyuenae cati doeh ouk a tu.
med meinspel i hjarta, alltid emnar på ilt, og yppar trættor.
15 Hatdawkvah, kahmakatanae ni vaitalahoi a tho sin han. Vaitalahoi damthaihoehnae kahmakatanae a kâhmo han.
Difor kjem hans undergang brått, snøgt vert han ulækjande krasa.
16 Hete hno taruk touh heh, BAWIPA ni a hmuhma. Bokheiyah, a panuet e hno sari touh a pha.
Det er seks ting som Herrens hatar, og sju er ei gru for hans sjæl:
17 Kâoupnae mit, laithoe ka deinae lai, yon ka tawn hoeh e tami theinae kut,
Storlåtne augo, ljugartunga, hender som renner ut skuldlaust blod,
18 Hawihoehnae meng ka pouk e lungthin, kahawihoehe sak nahanelah a hue ka rang e khok,
hjarta som tenkjer upp vonde råder, føter som renner rapt til vondt,
19 Laithoe ouk ka dei e kapanuekkhaikung kaphawk hoi, hmaunawngha rahak kâpohoehnae cati ka patuekungnaw doeh.
den som lyg og vitnar falskt, den som yppar strid millom brør.
20 Ka capa, na pa e kâpoelawk hah tarawi nateh, na manu e kâlawk hah cettakhai hanh.
Son min, tak vare på bodet åt far din, og kasta’kje frå deg læra åt mor di!
21 Na lungthung pâkuem nateh, na lahuen dawk awi haw.
Bitt deim alltid til hjarta ditt, knyt deim um halsen din!
22 Alouklah na cei toteh, hote kâlawk ni na hrawi han, na i navah na ring vaiteh, na kâhlaw toteh, na pato han.
Når du gjeng, skal læra leida deg; når du ligg, skal ho vaka yver deg; når du vaknar, skal ho tala til deg.
23 Bangtelah tetpawiteh, kâpoe e teh, hmaiim lah ao teh, kâlawk teh angnae lah ao. Cingthuilasak e teh hringnae lamthung doeh.
For bodet er ei lykt og lovi er ljos, og påminning med tukt er livsens veg.
24 Napui kathout hoi pasawtpanepnae koehoi na hlout sak han.
Dei kann vara deg frå den vonde kvinna, frå den sleipe framande tunga.
25 Na lungthin hoi a meihawinae nôe hanh lah a, a mit padainae ni na man hanh naseh.
Ikkje trå i hjarta etter vænleiken hennar, og lat ho’kje fanga deg med augneloki sine!
26 Bangkongtetpawiteh, kâyawt e napui kecu dawk, tongpatang heh vaiyei tangen lah a coung teh, ayâ yu ka yonkhai e ni, ka sungren e a hringnae hah a raphoe.
For skjøkja armar ut til siste brødbit, og gifte kona jagtar etter dyre livet.
27 Tami ni a kho e angki kang laipalah hmaisaan a yawm thai han na maw.
Kann nokon taka eld i fanget og ikkje brenna klædi sine?
28 Tami ni a khok kang laipalah, hmaisaan van a cei thai han na maw.
Ell’ kann ein gå på gløder og ikkje svida føterne?
29 Hot patetvanlah, a imri yu ka ipkhai e tami hai hot patetlah doeh ao. Ayâ yu ka ipkhai e tami teh, yonnae hoi hlout hoeh.
So vert det med den som gjeng inn til kona åt grannen; ingen kjem urefst frå det, um han rører henne.
30 A vonhlam dawk tami ni parawt pawiteh, hote tamru teh tami ni pacekpahlek hoeh.
Vert ikkje tjuven vanvyrd, um han stel og vil stilla sin svolt?
31 Hmu lah awm pawiteh, let sari touh hoi a patho roeroe hanelah ao. A im dawk kaawm e hno pueng a rawng hanelah ao.
Vert han teken, lyt han sjufaldt betala, alt han eig i sitt hus, lyt han gjeva.
32 Ayâ yu hoi ka uicuk e tami pueng teh, panuenae ka tawn hoeh e tami doeh. Ama hringnae ka raphoekung lah ao.
Den som driv hor med ei kona, er vitlaus, den som vil tyna seg sjølv, gjer slikt.
33 Hmâtan cat vaiteh, min mathoe a kâhmo han. A kayanae teh roum thai mahoeh.
Hogg og skjemsla fær han, og ingen utslettar hans skam.
34 Bangkongtetpawiteh, dipmanae ni vanaw puenghoi a lung ouk a khuek sak. Moipathungnae hnin navah hlout thai mahoeh
For mannen harmast i åbryskap, på hemnsdagen sparer han ikkje.
35 Rawng e hno nâyittouh hai banglah noutna mahoeh. Hno moikapap ka poe nakunghai a lung roum sak thai mahoeh.
Han bryr seg ikkje um nokor bot og tek’kje imot um du gjev han mykje.
