ای خداوند، تو را ستایش میکنم و نامت را گرامی میدارم، چون تو خدای من هستی. تو کارهای شگفتانگیز کردهای و آنچه را که از قدیم اراده نمودهای در کمال درستی و امانت به انجام رسانیدهای. |
شهرها را با خاک یکسان کردهای و قلعههای مستحکم را از بین بردهای. کاخهای دشمنان ما ویران شدهاند و هرگز بنا نخواهند شد. |
بنابراین، قویترین قومهای جهان تو را خواهند پرستید و ظالمترین قومها از تو خواهند ترسید. |
ای خداوند، تو برای فقیران و بیکسان به هنگام سختی پناهگاه هستی، در برابر طوفان سر پناه، و در گرمای روز سایه. نفس ستمگران مانند سیلابی است که بر دیوار گلی یورش میبرد |
و همچون گرمایی است که زمین را میسوزاند. اما تو، ای خداوند، صدای دشمنان ما را خاموش کردی، و مانند ابری که گرمای روز را کاهش میدهد، سرود ستمگران را خاموش ساختی. |
خداوند لشکرهای آسمان در اورشلیم، بر کوه صهیون، ضیافتی برای تمام قومهای جهان بر پا خواهد کرد و سفرهای رنگین با انواع غذاهای لذیذ و شرابهای کهنهٔ گوارا خواهد گستراند. |
در آنجا او ابر تیره را که بر تمام مردم دنیا سایه افکنده است کنار خواهد زد |
و مرگ را برای همیشه نابود خواهد کرد. خداوند اشکها را از چشمها پاک خواهد کرد و ننگ قوم خود را از روی تمام زمین برخواهد داشت. این را خداوند فرموده است. |
در آن روز، مردم خواهند گفت: «این همان خدای ماست که بر او امید بسته بودیم. این همان خداوند ماست که منتظرش بودیم. اینک او ما را نجات داده است، پس بیایید برای این نجات شاد و مسرور باشیم.» |
دست خداوند کوه صهیون را حفظ خواهد کرد، اما مردم موآب زیر پای او له خواهند شد همانگونه که کاه در گنداب له میشود. |
آنها دستهای خود را مثل شناگران، با مهارت باز خواهند کرد تا شنا کنند، اما خدا دستهایشان را سست خواهد کرد و غرور آنها را در هم خواهد شکست. |
او قلعههای موآب را با حصارهای بلندشان در هم کوبیده، بر زمین خواهد ریخت و با خاک یکسان خواهد کرد. |