< Zebur 121 >

1 «Yuqirigha chiqish naxshisi» Közlirimni taghlar terepke kötürüp qaraymen; Méning yardimim qeyerdin kélur?
Ég horfi til fjallanna, þar sem Jerúsalem rís. Hvaðan skyldi ég fá hjálp?
2 Méning yardimim Perwerdigardindur; Asman-zéminni Yaratquchidindur.
Hjálp mín kemur frá Drottni, skapara himins og jarðar!
3 U putungni héch téyildurmaydu; Séni saqlighuchi héch mügdimeydu!
Hann mun aldrei láta mig hrasa eða falla.
4 Mana, qara, Israilni saqlighuchi hem mügdimeydu, hem uxlimaydu!
Hann gætir mín öllum stundum og sefur ekki á verðinum.
5 Perwerdigar séning saqlighuchingdur; Perwerdigar ong yéningdiki sayiwendur.
Sjálfur Drottinn gætir þín! Hugleiddu það! Hann verndar þig gegn öllu illu og er þér alltaf nær.
6 Quyash kündüzde, ay kéchide sanga zerer yetküzmeydu;
Hann verndar þig jafnt daga sem nætur.
7 Perwerdigar barliq yamanliqtin séni saqlaydu; U jéningni saqlaydu;
Hann frelsar þig frá illu og heldur í þér lífinu.
8 Perwerdigar chiqishingni, kirishingni, Buningdin kéyin ebedil’ebedgiche saqlaydu.
Hann hefur augun á þér hvort sem þú gengur út eða inn, já hann varðveitir þig alla daga og að eilífu.

< Zebur 121 >