< Zebur 120 >
1 «Yuqirigha chiqish naxshisi» Béshimgha kün chüshkende men Perwerdigargha nida qildim; U manga jawab berdi.
Ég ákalla Guð í neyð minni og hann hjálpar mér.
2 I Perwerdigar, jénimni yalghan sözleydighan lewlerdin, Aldamchi tildin qutuldurghaysen.
Drottinn, frelsaðu mig frá svikum og prettum.
3 Sanga néme bérilidu, Sanga néme qoshulushi kérek, Ey aldamchi til?
Þú lygatunga, hver verða örlög þín?
4 — Palwan atqan ötkür oqlar, Archa choghliri sanga tegsun!
Oddhvassar örvar munu stinga þig og glóandi kol brenna þig!
5 Meshek diyarida musapir bolup yashighinimgha, Kédar chédirliri arisida turghinimgha halimgha way!
Hvílík mæða að búa með óguðlegum!
6 Men tinchliqqa öchler arisida uzundin buyan turuwatimen;
Ég er þreyttur á þeim sem hata friðinn.
7 Men tinchliqperwermen; Biraq gep qilsam, ular urushimizla, deydu.
Ég þrái frið, en þeir elska stríð og láta ráð mín sem vind um eyrun þjóta.