< Zebur 120 >
1 «Yuqirigha chiqish naxshisi» Béshimgha kün chüshkende men Perwerdigargha nida qildim; U manga jawab berdi.
Iti pakarigatak immawagak kenni Yahweh, ket sinungbatannak.
2 I Perwerdigar, jénimni yalghan sözleydighan lewlerdin, Aldamchi tildin qutuldurghaysen.
Ispalem ti biagko, O Yahweh, kadagiti agul-ulbod kadagiti bibigda ken mangal-allilaw kadagiti dilada.
3 Sanga néme bérilidu, Sanga néme qoshulushi kérek, Ey aldamchi til?
Anianto ti panangdusana kadakayo, ken anianto pay ngata ti aramidenna kadakayo, dakayo nga addaan iti naulbod a dila?
4 — Palwan atqan ötkür oqlar, Archa choghliri sanga tegsun!
Panaennakayonto iti natirad a pana ti mannakigubat, a napanday manipud iti dumardarang a beggang iti enebro.
5 Meshek diyarida musapir bolup yashighinimgha, Kédar chédirliri arisida turghinimgha halimgha way!
Asiak pay gapu ta nagnaedak iti apagbiit idiay Mesek; nagnaedak idi kadagiti tolda ti Kedar.
6 Men tinchliqqa öchler arisida uzundin buyan turuwatimen;
Ta nabayag a nakipagnaedak kadagiti manggur-gura iti kapia.
7 Men tinchliqperwermen; Biraq gep qilsam, ular urushimizla, deydu.
Kayatko ti kapia, ngem no agsaoak, gubat ti kayatda.