< Zebur 104 >

1 Perwerdigargha teshekkür-medhiye qaytur, i jénim! I Perwerdigar Xudayim, intayin ulughsen; Shanu-shewket we heywet bilen kiyin’gensen;
Ipsi David. [Benedic, anima mea, Domino: Domine Deus meus, magnificatus es vehementer. Confessionem et decorem induisti,
2 Libas bilen pürken’gendek yoruqluqqa pürken’gensen, Asmanlarni chédir perdisi kebi yayghansen.
amictus lumine sicut vestimento. Extendens cælum sicut pellem,
3 U yuqiriqi rawaqlirining limlirini sulargha ornatqan, Bulutlarni jeng harwisi qilip, Shamal qanatliri üstide mangidu;
qui tegis aquis superiora ejus: qui ponis nubem ascensum tuum; qui ambulas super pennas ventorum:
4 U perishtilirini shamallar, Xizmetkarlirini ot yalquni qilidu.
qui facis angelos tuos spiritus, et ministros tuos ignem urentem.
5 Yerni U ulliri üstige ornatqan; U esla tewrinip ketmeydu.
Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in sæculum sæculi.
6 Libas bilen oralghandek, uni chongqur déngizlar bilen orighansen, Sular taghlar choqqiliri üstide turdi.
Abyssus sicut vestimentum amictus ejus; super montes stabunt aquæ.
7 Séning tenbihing bilen sular beder qachti, Güldürmamangning sadasidin ular tézdin yandi;
Ab increpatione tua fugient; a voce tonitrui tui formidabunt.
8 Taghlar örlep chiqti, Wadilar chüshüp ketti, [Sular] Sen békitken jaygha chüshüp ketti.
Ascendunt montes, et descendunt campi, in locum quem fundasti eis.
9 Ular téship, yerni yene qaplimisun dep, Sen ulargha cheklime qoyghansen.
Terminum posuisti quem non transgredientur, neque convertentur operire terram.
10 [Tengri] wadilarda bulaqlarni échip urghutidu, Suliri taghlar arisida aqidu.
Qui emittis fontes in convallibus; inter medium montium pertransibunt aquæ.
11 Daladiki herbir janiwargha ussuluq béridu, Yawayi éshekler ussuzluqini qanduridu.
Potabunt omnes bestiæ agri; expectabunt onagri in siti sua.
12 Köktiki qushlar ularning boyida qonidu, Derex shaxliri arisida sayraydu.
Super ea volucres cæli habitabunt; de medio petrarum dabunt voces.
13 U yuqiridiki rawaqliridin taghlarni sughiridu; Yer Séning yasighanliringning méwiliridin qandurulidu!
Rigans montes de superioribus suis; de fructu operum tuorum satiabitur terra:
14 U mallar üchün ot-chöplerni, Insanlar üchün köktatlarni östüridu, Shundaqla nanni yerdin chiqiridu;
producens fœnum jumentis, et herbam servituti hominum, ut educas panem de terra,
15 Ademning könglini xush qilidighan sharabni, Insan yüzini parqiritidighan mayni chiqiridu; Insanning yürikige nan bilen quwwet béridu;
et vinum lætificet cor hominis: ut exhilaret faciem in oleo, et panis cor hominis confirmet.
16 Perwerdigarning derexliri, Yeni Özi tikken Liwan kédir derexliri [su ichip] qanaetlinidu.
Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani quas plantavit:
17 Ene ashular arisigha qushlar uwa yasaydu, Leylek bolsa, archa derexlirini makan qilidu.
illic passeres nidificabunt: herodii domus dux est eorum.
18 Égiz choqqilar tagh öchkilirining, Tik yarlar sughurlarning panahi bolidu.
Montes excelsi cervis; petra refugium herinaciis.
19 Pesillerni békitmek üchün U ayni yaratti, Quyash bolsa pétishini bilidu.
Fecit lunam in tempora; sol cognovit occasum suum.
20 Sen qarangghuluq chüshürisen, tün bolidu; Ormandiki janiwarlarning hemmisi uningda shipir-shipir kézip yüridu.
Posuisti tenebras, et facta est nox; in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ:
21 Arslanlar olja izdep hörkireydu, Tengridin ozuq-tülük sorishidu;
catuli leonum rugientes ut rapiant, et quærant a Deo escam sibi.
22 Quyash chiqipla, ular chékinidu, Qaytip kirip uwilirida yatidu.
Ortus est sol, et congregati sunt, et in cubilibus suis collocabuntur.
23 Insan bolsa öz ishigha chiqidu, Ta kechkiche méhnette bolidu.
Exibit homo ad opus suum, et ad operationem suam usque ad vesperum.
24 I Perwerdigar, yasighan herxil nersiliring neqeder köptur! Hemmisini hékmet bilen yaratqansen, Yer yüzi ijat-bayliqliring bilen toldi.
Quam magnificata sunt opera tua, Domine! omnia in sapientia fecisti; impleta est terra possessione tua.
25 Ene büyük bipayan déngiz turidu! Uningda san-sanaqsiz ghuzh-ghuzh janiwarlar, Chong we kichik haywanlar bar.
Hoc mare magnum et spatiosum manibus; illic reptilia quorum non est numerus: animalia pusilla cum magnis.
26 Shu yerde kémiler qatnaydu, Uningda oynaqlisun dep sen yasighan léwiatanmu bar;
Illic naves pertransibunt; draco iste quem formasti ad illudendum ei.
27 Waqtida ozuq-tülük bergin dep, Bularning hemmisi Sanga qaraydu.
Omnia a te expectant ut des illis escam in tempore.
28 Ulargha berginingde, tériwalidu, Qolungni achqiningdila, ular nazunémetlerge toyidu.
Dante te illis, colligent; aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
29 Yüzüngni yoshursang, ular dekke-dükkige chüshidu, Rohlirini alsang, ular jan üzüp, Yene tupraqqa qaytidu.
Avertente autem te faciem, turbabuntur; auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur.
30 Rohingni ewetkiningde, ular yaritilidu, Yer-yüzi yéngi [bir dewr bilen] almishidu.
Emittes spiritum tuum, et creabuntur, et renovabis faciem terræ.
31 Perwerdigarning shan-shöhriti ebediydur, Perwerdigar Öz yaratqanliridin xursen bolidu.
Sit gloria Domini in sæculum; lætabitur Dominus in operibus suis.
32 U yerge baqqinida, yer titreydu, Taghlargha tegkinide, ular tütün chiqiridu.
Qui respicit terram, et facit eam tremere; qui tangit montes, et fumigant.
33 Hayatla bolidikenmen, Perwerdigargha naxsha éytimen; Wujudum bolsila Xudayimni küyleymen.
Cantabo Domino in vita mea; psallam Deo meo quamdiu sum.
34 U sürgen oy-xiyallirimdin söyünse! Perwerdigarda xushallinimen!
Jucundum sit ei eloquium meum; ego vero delectabor in Domino.
35 Gunahkarlar yer yüzidin tügitilidu, Reziller yoq bolidu. I jénim, Perwerdigargha teshekkür-medhiye qaytur! Hemdusana!
Deficiant peccatores a terra, et iniqui, ita ut non sint. Benedic, anima mea, Domino.]

< Zebur 104 >