Вәһий 17
1 Йәттә чиниси бар йәттә пәриштиниң бири келип, маңа сөзләп: — Бу йәргә кәл, нурғун сулар үстидә олтарған чоң паһишә аялниң тартидиған җазасини саңа көрситип қояй.
തദനന്തരം തേഷാം സപ്തകംസധാരിണാം സപ്തദൂതാനാമ് ഏക ആഗത്യ മാം സമ്ഭാഷ്യാവദത്, അത്രാഗച്ഛ, മേദിന്യാ നരപതയോ യയാ വേശ്യയാ സാർദ്ധം വ്യഭിചാരകർമ്മ കൃതവന്തഃ,
2 Йәр йүзидики падишалар униң билән бузуқлуқ өткүзди, йәр йүзидикиләр униң бузуқлуғиниң шарабидин мәс болушти, — деди.
യസ്യാ വ്യഭിചാരമദേന ച പൃഥിവീനിവാസിനോ മത്താ അഭവൻ തസ്യാ ബഹുതോയേഷൂപവിഷ്ടായാ മഹാവേശ്യായാ ദണ്ഡമ് അഹം ത്വാം ദർശയാമി|
3 Шуниң билән у пәриштә мени Роһниң илкидики һаләттә бир чөлгә елип барди. У йәрдә йәттә башлиқ, он мүңгүзлүк, пүтүн әзайини күпүрлүк намлири қаплиған бир тоқ қизил дивиниң үстидә олтарған бир аялни көрдүм.
തതോ ഽഹമ് ആത്മനാവിഷ്ടസ്തേന ദൂതേന പ്രാന്തരം നീതസ്തത്ര നിന്ദാനാമഭിഃ പരിപൂർണം സപ്തശിരോഭി ർദശശൃങ്ഗൈശ്ച വിശിഷ്ടം സിന്ദൂരവർണം പശുമുപവിഷ്ടാ യോഷിദേകാ മയാ ദൃഷ്ടാ|
4 Аял сөсүн вә тоқ қизил кийим кийгән болуп, алтун, қиммәтлик яқут вә мәрвайитлар билән пәрдазланған еди. Қолида жиркиничлик номуссизлиқлар вә өз бузуқлуғиниң ниҗасәтлири билән толған бир алтун қәдәһ бар еди.
സാ നാരീ കൃഷ്ണലോഹിതവർണം സിന്ദൂരവർണഞ്ച പരിച്ഛദം ധാരയതി സ്വർണമണിമുക്താഭിശ്ച വിഭൂഷിതാസ്തി തസ്യാഃ കരേ ഘൃണാർഹദ്രവ്യൈഃ സ്വവ്യഭിചാരജാതമലൈശ്ച പരിപൂർണ ഏകഃ സുവർണമയഃ കംസോ വിദ്യതേ|
5 Пешанисигә бир сир — «Катта Бабил, паһишиләрниң вә дуниядики пүткүл жиркиничлик номуссизлиқларниң аниси» дегән нам пүтүклүк еди.
തസ്യാ ഭാലേ നിഗൂഢവാക്യമിദം പൃഥിവീസ്ഥവേശ്യാനാം ഘൃണ്യക്രിയാണാഞ്ച മാതാ മഹാബാബിലിതി നാമ ലിഖിതമ് ആസ്തേ|
6 Мән аялниң муқәддәс бәндиләрниң қени вә Әйсаға гувалиқ бәргүчиләрниң қени билән мәс болғанлиғини көрдүм. Уни көрүп толиму тәәҗҗүп қилип интайин һәйран қалдим.
മമ ദൃഷ്ടിഗോചരസ്ഥാ സാ നാരീ പവിത്രലോകാനാം രുധിരേണ യീശോഃ സാക്ഷിണാം രുധിരേണ ച മത്താസീത് തസ്യാ ദർശനാത് മമാതിശയമ് ആശ്ചര്യ്യജ്ഞാനം ജാതം|
7 Пәриштә маңа мундақ деди: — «Немигә һәйран қалдиң? Аялниң вә уни көтирип турған йәттә башлиқ, он мүңгүзлүк дивиниң сирини саңа ейтип берәй.
തതഃ സ ദൂതോ മാമ് അവദത് കുതസ്തവാശ്ചര്യ്യജ്ഞാനം ജായതേ? അസ്യാ യോഷിതസ്തദ്വാഹനസ്യ സപ്തശിരോഭി ർദശശൃങ്ഗൈശ്ച യുക്തസ്യ പശോശ്ച നിഗൂഢഭാവമ് അഹം ത്വാം ജ്ഞാപയാമി|
8 Сән көргән дивә бир заманларда бар еди, һазир йоқ; узун өтмәй теги йоқ һаңдин чиқип, һалакәткә қарап маңиду. Йәр йүзидә туруватқанлар — дуния апиридә болғандин буян исимлири һаятлиқ дәптиригә пүтүлмигән кишиләр дивини көрүп интайин һәйран қалиду. Чүнки у бир заманларда бар еди, һазир йоқ, лекин йәнә пәйда болиду. (Abyssos g12)
ത്വയാ ദൃഷ്ടോ ഽസൗ പശുരാസീത് നേദാനീം വർത്തതേ കിന്തു രസാതലാത് തേനോദേതവ്യം വിനാശശ്ച ഗന്തവ്യഃ| തതോ യേഷാം നാമാനി ജഗതഃ സൃഷ്ടികാലമ് ആരഭ്യ ജീവനപുസ്തകേ ലിഖിതാനി ന വിദ്യന്തേ തേ പൃഥിവീനിവാസിനോ ഭൂതമ് അവർത്തമാനമുപസ്ഥാസ്യന്തഞ്ച തം പശും ദൃഷ്ട്വാശ്ചര്യ്യം മംസ്യന്തേ| (Abyssos g12)
9 Мана буни чүшинишкә лазим болған һекмәт: — йәттә баш болса у аял олтарған йәттә таққа, шундақла йәттә падишаға вәкиллик қилиду.
അത്ര ജ്ഞാനയുക്തയാ ബുദ്ധ്യാ പ്രകാശിതവ്യം| താനി സപ്തശിരാംസി തസ്യാ യോഷിത ഉപവേശനസ്ഥാനസ്വരൂപാഃ സപ്തഗിരയഃ സപ്ത രാജാനശ്ച സന്തി|
10 Буларниң бәши жиқилған, бириси бар, йәнә бири техи кәлмиди. У кәлгәндә пәқәт азла вақит туралайду.
തേഷാം പഞ്ച പതിതാ ഏകശ്ച വർത്തമാനഃ ശേഷശ്ചാദ്യാപ്യനുപസ്ഥിതഃ സ യദോപസ്ഥാസ്യതി തദാപി തേനാൽപകാലം സ്ഥാതവ്യം|
11 Бурун бар болған, әнди һазир йоқ болған дивиниң өзи сәккизинчи падишадур, шундақла у һәм йәттисидин бири болуп һалакәткә қарап маңиду.
യഃ പശുരാസീത് കിന്ത്വിദാനീം ന വർത്തതേ സ ഏവാഷ്ടമഃ, സ സപ്താനാമ് ഏകോ ഽസ്തി വിനാശം ഗമിഷ്യതി ച|
12 Сән көргән он мүңгүз он падишадур. Уларниң падишалиқлири техи йоқ, әнди уларға дивә билән биллә бир саатлик падишалиқ һоқуқи берилиду.
ത്വയാ ദൃഷ്ടാനി ദശശൃങ്ഗാണ്യപി ദശ രാജാനഃ സന്തിഃ, അദ്യാപി തൈ രാജ്യം ന പ്രാപ്തം കിന്തു മുഹൂർത്തമേകം യാവത് പശുനാ സാർദ്ധം തേ രാജാന ഇവ പ്രഭുത്വം പ്രാപ്സ്യന്തി|
13 Бу падишалар бир ой, бир нийәттә болуп өз қудрити вә һоқуқлирини дивигә беришиду.
ത ഏകമന്ത്രണാ ഭവിഷ്യന്തി സ്വകീയശക്തിപ്രഭാവൗ പശവേ ദാസ്യന്തി ച|
14 Дивә вә падишалар бирлишип Қозиға қарши җәң қилиду. Қоза уларниң үстидин ғалип келиду, чүнки У рәбләрниң Рәбби, падишаларниң Падишасидур. Униң билән биргә турғанлар болса чақирилған, талланған вә Униңға садиқ болғанлардур».
തേ മേഷശാവകേന സാർദ്ധം യോത്സ്യന്തി, കിന്തു മേഷശാവകസ്താൻ ജേഷ്യതി യതഃ സ പ്രഭൂനാം പ്രഭൂ രാജ്ഞാം രാജാ ചാസ്തി തസ്യ സങ്ഗിനോ ഽപ്യാഹൂതാ അഭിരുചിതാ വിശ്വാസ്യാശ്ച|
15 Пәриштә маңа йәнә: — Паһишә аял үстидә олтарған, сән көргән сулар болса милләтләр, өз ара топлашқан нурғун кишиләр, әлләр вә һәр хил тилларда сөзлишидиған кишиләрдур.
അപരം സ മാമ് അവദത് സാ വേശ്യാ യത്രോപവിശതി താനി തോയാനി ലോകാ ജനതാ ജാതയോ നാനാഭാഷാവാദിനശ്ച സന്തി|
16 Сән көргән он мүңгүз вә дивә бу паһишә аялдин нәпрәтлиниду, уни талан-тараҗ қилип ялаңачлап қойиду, униң гөшини йәп, өзини отта көйдүриду.
ത്വയാ ദൃഷ്ടാനി ദശ ശൃങ്ഗാണി പശുശ്ചേമേ താം വേശ്യാമ് ഋതീയിഷ്യന്തേ ദീനാം നഗ്നാഞ്ച കരിഷ്യന്തി തസ്യാ മാംസാനി ഭോക്ഷ്യന്തേ വഹ്നിനാ താം ദാഹയിഷ്യന്തി ച|
17 Чүнки Худа Өз сөз-каламлири әмәлгә ашқичә, әшу [он падишаниң] көңлигә Өз ирадисини иҗра қилип, бир қарарда тохтишип падишалиқ һоқуқини дивигә бериш нийитини салди.
യത ഈശ്വരസ്യ വാക്യാനി യാവത് സിദ്ധിം ന ഗമിഷ്യന്തി താവദ് ഈശ്വരസ്യ മനോഗതം സാധയിതുമ് ഏകാം മന്ത്രണാം കൃത്വാ തസ്മൈ പശവേ സ്വേഷാം രാജ്യം ദാതുഞ്ച തേഷാം മനാംസീശ്വരേണ പ്രവർത്തിതാനി|
18 Сән көргән аял йәр йүзидики падишалар үстидин һөкүмранлиқ қилидиған катта шәһәрдур, — деди.
അപരം ത്വയാ ദൃഷ്ടാ യോഷിത് സാ മഹാനഗരീ യാ പൃഥിവ്യാ രാജ്ഞാമ് ഉപരി രാജത്വം കുരുതേ|
